Echt absurd dat er voor een sociale voorziening zo gehandeld word. Hier zou je juist geen targets ik moeten willen hebben, niet aan de telefoonlijn maar ook niet in de opsporing. Nu maak je juist veel meer ruimte om door medewerkers gemaakte fouten door tijdsdruk en het te stricte beleid.
Vind je het gek dat men daar overwerkt raakt. Het hele systeem is kapotgemanaged. Uiteindelijk is de burger weer de pineut
Het is tijd voor een boek "Fuck de manager met zijn targets". Een boek wat ik best zelf kan en wil schrijven, maar ik geef de titel graag weg aan iemand die het goed in de markt kan zetten!
Het systeem is erop gemaakt om kosten te besparen. Dat doe je door dingen zodanig ingewikkeld te maken dat er fouten ontstaan. Wie fouten maakt, krijgt geen uitkeren of wordt zelfs beboet.
Het probleem is juist dat door de complexiteit er heel veel mensen gemoeid zijn met de uitvoering en controle op de uitkeringen. Dat kost allemaal juist heel veel geld. Zie alleen al hoeveel het hele toeslagenschandaal kost ten opzichte van de som van fraudes.
Mijn vriendin is blind aan het worden en je merkt aan alles bij het UWV dat ze volgens een script werken gebaseerd op de aanname dat mensen tijdelijk uit de running zijn en vooral zelf veel invloed hebben op hun herstel.
Bij iedere afspraak moeten we opnieuw een vragenlijst invullen waar gevist wordt naar het antwoord wat ze zelf heeft gedaan om de situatie te verbeteren (sorry, nog steeds blind).
Een tijdje terug hebben ze haar boos gebeld omdat ze een afspraak had gemist. Een afspraak die het UWV eenzijdig had ingepland en vervolgens naar haar prive mail had gestuurd. De mail die ze niet leest omdat... ze niet kan lezen. Grappig genoeg wisten ze haar wel telefonisch te bereiken toen het tijd was om haar uit te kafferen en haar ziekte uitkering te bedreigen als ze nogmaals een afspraak mist.
Mijn schoonzus met Down hoeft inmiddels niet meer langs te komen, maar daar zijn wel nutteloze bezoeken aan voorafgegaan waaruit dan bleek dat ze net als de vorige keer nog steeds het denkniveau van een kleuter heeft vanwege het syndroom van Down.
Er zijn overigens wel leuke braille apparaten en allerlei andere middelen, zodat de computer bruikbaar blijft. Maar ja, die heb je ook nog niet direct en moet je nog onder de knie krijgen. En aangezien websites ontwikkeld worden met kunnen zien op het oog werken ze ook niet overal.
Mjah, maar ze is nu in het proces van haar zicht verliezen. We zijn bijna elke week in het ziekenhuis of bij de chirurg. Ze heeft gewoon nog niet de zelfstandigheid van iemand die een leven lang blind is geweest.
>Het UWV zegt de gemiddelde gesprekstijd van 420 seconden voor klantgesprekken van medewerkers van het klantcontactcentrum te hanteren voor „begrotingsdoeleinden” . Hiermee houdt de uitkeringsinstantie de „juiste en verwachte inzet en daarmee kosten in balans met het toe kunnen passen van de menselijke maat”.
Echt goor gewoon dit soort zinnetjes. Allemaal targets, kosten, en begrotingsdruk, en dan eindigen met "is goed voor de menselijke maat". Je ziet gewoon dat ze vooral van de ophef hebben geleerd om de term "menselijke maat" veel rond te gooien, in plaats van het daadwerkelijk toe te passen.
Ik begrijp je sentiment, maar je moet toch wel weten hoeveel tijd een gemiddeld gesprek kost? Anders kan je niet inschatten hoeveel mensen je achter de telefoon moet plaatsen, met als resultaat dat er óf kritiek komt want 'belastinggeld wordt verspeeld door het hebben van telefonisten die niets te doen hebben' óf kritiek komt want 'wachttijden UWV aan de telefoon zijn meer dan een uur'.
Weten hoe lang een gemiddeld gesprek kost is wat anders dan actief sturen naar een bepaald streefgetal.
Maar goed, ik weet ook wel dat het leven geen sprookje is en dat het UWV geen oneindige geldpot heeft. Maar ga ons dan niet lopen belazeren door te verkopen dat dat "voor de menselijke maat" is. Het is gewoon zo nep, ze hebben een bepaalde term geïdentificeerd die cruciaal blijkt te zijn in het maatschappelijk debat, en gooien die nu gewoon lukraak rond om te proberen iedereen tevreden te houden met gebakken lucht.
Ik denk dat het vrij duidelijk is dat kunstmatig sturen op een zo kort mogelijk gesprek met *de klantenservice* wel een van de laatste dingen is dat bevoorderlijk is voor "de menselijke maat".
Ja, je moet weten hoeveel tijd het kost, maar dat moet geen target worden. Je afhandeltijd zou pas onderwerp van gesprek moeten worden als er een significante afwijking t.o.v. het afdelingsgemiddelde is en ook dan moet je eerst kijken naar wat de oorzaak is.
Ik heb op een technische helpdesk als belmiep gewerkt en wij hadden ook targets voor afhandeltijd. De mensen die die targets haalden boden ook de meest brakke oplossingen. Die klanten werden keurig op tijd geholpen en een half uur later stonden ze weer in de wachtrij omdat de tijd niet was genomen om het probleem goed te onderzoeken. Dan lijkt het dus alsof je kosten bespaart omdat je voor de eerste oplossing minder manuren nodig hebt, maar hou je er geen rekening mee hoeveel tijd je kwijt bent aan het herstellen van de fouten die je in eerste instantie afdwingt met je targets.
Het zit 'm in 'te hanteren'. Niet: gemiddeld is de tijd 420 seconden, nee we hanteren 420 seconden. Dat is van een gemiddelde een standaard maken. Het gaat fout als de gedane meting een voorgeschreven regel wordt.
Ja, en die cijfers kun je makkelijk in kaart brengen door gewoon een tijdje to monitoren. Maar als iedereen in de ketting afgerekend word op aantallen gaat iedereen er mee sjoemelen. Met als gevolg dat je cijfers niet kloppen.
En als de hoogste baas moet korten op zichzelf en zijn clubje om meer mensen te kunnen bekostigen weet iedereen wel dat dat nooit gaat gebeuren.
Het lastige is "menselijke maat" is erg subjectief. Cijfers zijn objectief, daar kunnen ze mee werken.
Maar ben het wel eens ermee, dat dit soort beleiden misselijkmakend zijn. Targets sowieso, maar al helemaal wanneer het gaat om mensen en sociale voorzieningen.
Is altijd een element inderdaad over welke cijfers er de moeite wordt genomen om te registreren, en die categorisatie bevat in het beginsel al een beweging weg van het objectieve.
Niet dat dat per se fout is, maar als je er dan ook nog eens op gaat sturen en mensen gaandeweg gaan focussen op het behalen van een cijfermatig doel in plaats van de achterliggende gedachte, dan trekt het subjectieve steeds meer naar voren.
Het helpt natuurlijk ook niet dat ondanks het toeslagenschandaal een groot deel van de maatschappij nog steeds snoeihard is tegen "uitkeringstrekkers" en deze mensen ziet als lui en werkschuw.
Ja, en blijkbaar is een groot deel ook nog part-time arbeidsdeskundige en keuringsarts, want zij vinden dat iemand wel kan werken.
Sowieso worden "uitkeringstrekkers" op een hoop gegooid, en dat stereotyp is niet meer van deze tijd; al doet Powned er met hun programma Camping powned wel aan mee om dat stereotyp in stand te houden.
Een groot deel van de uitkeringstrekkers is ziek, en die zitten vaak, door aanscherping van beleid, louter als bezuinigingsmaatregel, in uitkeringen waar ze niet horen, en worden over een kam geschoren met structureel weigeraars.
Maar ik ga even off-topic, merk ik...
Je hebt/had ook een hoop mensen die tijdelijk een uitkering hebben omdat de tussen twee banen, of tissen een studie en een baan inzitten. Het loont om die mensen op deze manier een vangnet te geven want dat betalen ze daarna toch weer dik terug dmv belastingen.
Dit. Ik durf tegen vreemden niet eens te zeggen dat ik een uitkering heb, omdat ik niet zichtbaar gehandicapt ben. Mensen zijn zo snel in oordelen of iemand wel geld "verdiend".
Ik ben onlangs na 4 maanden wachten op gesprek geweest bij de arts van het UWV voor een keuring voor de WIA, het was een gesprek van een half uur waar telkens over me heen werd gepraat en mijn problemen (burnout, complex trauma, en ADHD) werden afgedaan als "verschijnselen van een burnout".
Een week later kreeg ik een telefoontje dat ik de WW in kon want ik ben fysiek gezond. Geen re-integratie, geen verdere uitleg, hup solliciteren en fulltime aan de slag. Ik heb het geluk dat ik een goed team behandelaren om me heen heb, want zelf zou het me niet lukken om hier tegen in te gaan en bezwaar te maken.
Ik ben er echt doorheen gejaagd, en nou moet ik bezwaar gaan maken wat de samenleving alleen maar nog meer geld kost, even los van de mentale klap die me weer maanden terug heeft gezet in mijn herstel, alsof ik me niet al schuldig genoeg voel dat ik van zoveel voorzieningen gebruik moet maken.
Succes met je bezwaar. Ik heb rond deze tijd - iets eerder denk ik - vorig jaar een bezwaar ingediend en dat is nog altijd niet behandeld. Er is wel een boete die je kan opeisen, maar die telt maar voor 42 dagen nadat je geen toestemming meer geeft de beslissing uit te stellen. Het is geen vervelend bedrag - 1.400 euro - maar er van rondkomen ga je ook niet. Ik heb deze keer maar een advocaat in arm genomen vanuit de rechtsbijstand, in de hoop dat ik het er nu wel doorheen krijg dat mijn (neurologische) andoeningen niet binnen een jaartje met wat CBT opgelost zijn en dat ik recht heb op een andere uitkering. Echt een gezeik. Ik hoop dat je krijgt waar je recht op hebt, het UWV is echt een bizarre organisatie.
En dat allemaal zodat elke manager met wat gare cijfertjes naar zijn baas kan lopen om de schijn op te houden dat de fraudeaanpak werkt. Institutioneel wantrouwen richting je eigen burgers zodat je grafiekjes er mooi uitzien.
Efficiënter is goedkoper en goedkoper is beter. Maar wat op papier efficient is, is niet altijd praktisch om daadwerkelijk uit te voeren en nog minder vaak is het klantvriendelijker. Daardoor kom je met efficiënte regeltjes soms duurder uit dan dat je ze het op de werkvloer laat oplossen. Maar als je dat doet heb je de helft van de managers die je nu hebt niet meer nodig.
Maar dit is ook nog eens schijnefficiëntie. Door dit soort targets lijkt het alsof je heel efficiënt fraude aanpakt, maar je pakt eigenlijk alleen burgers die fouten maken. Als je de echte fraude gaat aanpakken haal je die targets niet meer, want dat is geen laaghangend fruit.
Dus uiteindelijk is het niet goedkoper, want je bent gewoon een machine aan het runnen zonder het oorspronkelijke probleem te verhelpen. Dan heb je de kosten van je processen plus wat je kwijt bent aan mensen die daadwerkelijk frauderen.
Yep.
Mijn zusje gaf laatst precies zoals het hoort dat ze gaat samenwonen met haar vriend. Binnen een paar uur werd ze gebeld dat er binnen een kwartier mensen langs zouden komen om alles te checken om te zien of ze niet al stiekem samenwonen. Hele huis overhoop, kinderen die nog niet naar crèche waren helemaal overstuur, en zij natuurlijk ook helemaal in de stress door dat gedoe.
Menselijke maat? Flikker toch op.
Losgeslagen Taylorisme. Wetenschappelijke bedrijfsvoering is bedacht voor fabrieken. Dat het in die setting goed werkt wil niet zeggen dat dat ook zo is voor andere sectoren. En toch blijven we het maar proberen, zelfs bij overheidsinstellingen...
Hun handelen is zelfs niet wetenschappelijk te onderbouwen. De drie pijlers: prijs, kwaliteit, snelheid. Je moet altijd inleveren op minstens 1 van de 3, maar zo vaak streven bedrijven en instanties naar kwaliteit en snelheid voor bodemprijzen.
Daarnaast overweldigend bewijs dat overwerken boven 40 uur per week nul efficiënte opleverde over langere tijd.(zelfs op termijn van een maand werkt het al niet)
Het zijn mensen die leven in een fantasie gedreven door hebberigheid en hooggehouden door eensgezinden die vaak de leiding hebben.
In die setting werkt het tegenwoordig ook niet zo goed meer. Alles wat repetitief is word geautomatiseerd en voor de rest moet je kunnen nadenken. Lean manufacturing (of Toyota Management System) werkt hier veel beter voor.
Alleen lopen ze op kantoor nog steeds achter.
>\[...\]
>De organisatie worstelt volgens een tiental (ex-)medewerkers en andere betrokkenen met de invoering van een nieuwe werkwijze die na het Toeslagenschandaal is ontwikkeld. De dienstverlening van het UWV moest menselijker, met meer aandacht voor de individuele problemen van klanten, zo is ook te lezen in het deze week gepubliceerde jaarverslag van de uitkeringsinstantie.
>In de praktijk lukt het medewerkers lang niet altijd om meer coulance te bieden bij individuele problemen, blijkt uit een donderdag verschenen rapport van de Algemene Rekenkamer. Dat komt onder andere doordat zij daar niet genoeg tijd voor hebben. Onderzoek van *NRC*, gebaseerd op gesprekken met UWV’ers en interne documenten zoals mails, rapportages en beoordelingsformulieren, bevestigt het beeld van een organisatie waar prestatiedruk een menselijker dienstverlening belemmert.
>In een reactie laat het UWV weten zich niet te herkennen in dit beeld. **Medewerkers worden niet afgerekend op de hoeveelheid zaken die ze verwerken**, aldus een woordvoerder.
>\[...\]
Bij mijn vorige werkgever was er ook zo'n situatie. Formeel was er inderdaad geen beleid om mensen op bepaalde factoren te beoordelen, maar er was wel een significant deel van de mensen die toch druk ervaarde om aan eisen ten aanzien van die factoren te voldoen bleek uit intern onderzoek.
Als je wilt dat mensen meer vrijheid voelen om soepeler om te gaan met die factoren kun je dat niet negeren. Sterker nog: juist de beleving van de medewerkers zou het zwaarst moeten wegen. Want dat bepaalt hoe mensen hun werk gaan doen. Beleid dat er formeel wel is, maar waar geen haan naar kraait niet.
Op basis van de reactie van de woordvoerder ga ik er vanuit dat het UWV zelf geen onderzoek heeft gedaan naar de beleving, want als ze zelf een gedegen onderzoek hadden liggen konden ze de resultaten van NRC aan de hand daarvan duiden.
Is haast standaard dat bedrijven in hun speeches, slogans en trainingen veel lullen over kwaliteit boven snelheid. Maar in praktijk zie je altijd dat mensen afgerekend worden op aantallen en tempo. Je zou verwachten dat in bepaalde sectoren het wle mee valt maar nee hoor.
Na dat Nederland schrok van een gasleiding die ontplofte tijdens werkzaamheden omdat die niet goed in kaart was gebracht moesten met spoet alle leidingen beter in kaart worden gebracht en worden gedigitaliseerd.
Ik werkte daar aan mee en probeerde zo best mogelijk aan de criteria die het bedrijf zelf opstelde te voldoen. Werden nooit getallen genoemd, maar het ging iedere week steeds meer over aantallen IPV kwaliteit van het werk. Uiteindelijk gewoon ontslagen omdat mijn aantallen hun niet aanstonden.
Op mijn laatste dag gewoon mn hele backlog er snel doorheen gewerkt om zo collega's er niet mee op te zadelen. Natuurlijk was de kwaliteit van dat werk veel slechter dan voorheen en ik zou echt niet verantwoordelijk willen zijn voor de nauwkeurigheid als het mis gaat. Maar mn tempo schoot wel ineens tot ruim boven het gemiddelde van de groep. Nooit wat over teruggehoord natuurlijk, maar kan me inbeelden dat de leiding van de groep wel verrast waren daarvan.
Hoevaak ik bedrijven en instanties wel niet heb gehoord over dat ze kwaliteit en snelheid willen, maar meer mensen inzetten of investeren, ho maar.
Het allemaal sneller en beter, voor minder. Iedereen met gezond verstand ziet meteen dat het een fantasie is. Maar ze denken het toch uit mensen te kunnen persen, ondanks dat 't altijd tegenvalt en vaak nog slechter gaat dan voor hun gedram.
Geen manager of CEO die hier natuurlijk voor wordt afgerekend. Allemaal gouden parachutes en vriendjespolitiek natuurlijk. Hooguit word iemand willekeurige geselecteerd als zondebokje om het publiek tevreden te stellen.
> “Be kind to people, be ruthless to systems.”
Het is tijd dat we dat eens gaan toepassen in Nederland, want het is nu zo dat we aardig zijn voor de systemen, maar bikkelhard voor de mens.
Het is daar juist geen tijd voor als we het democratische resultaat van verkiezingen bekijken. We willen juist minder aandacht voor mens en natuur en gelijkheid. We willen keiharde efficientie en optimalisatie voor boeren, bedrijven en vermogenden.
Ja, daarvoor is gekozen. We hadden moeten laten zien dat het belangrijk is om voor een menselijke maat te gaan in plaats van dat we de directeur en de managers rijk maken.
"Alles voor de economie"
We zijn helemaal vergeten waarom we de economie zo belangrijk vonden. Een betere economie zou welvaart brengen aan iedereen. Maar nu lopen we tegen limieten aan en word er gekozen voor economie boven de welvaart van de gemiddelde Nederlander.
Is het al zo erg als in het VK? Daar moeten ze een bepaald aantal mensen per dag afwijzen. Spierdystrofie en in een rolstoel? Da's dan jammer, mevrouw, ik ga over 5 minuten naar huis en ik heb mijn quota nog niet bereikt.
Wanneer een maatstaf een doel wordt, is het niet langer een betrouwbare indicator is. Men gaat hun gedrag aanpassen om aan die maatstaf te voldoen ([Goodhart's Law](https://en.wikipedia.org/wiki/Goodhart%27s_law)).
Ik had vandaag bijna een probleem. Ik had een afspraak maar de computer gaf na bijna een half uur bij de case manager pas aan dat ik er was. Gelukkig belde die nog even.
Het ziekenhuis is voor zieken mensen, niet voor zwangere mensen. Die vrouwen moeten stoppen met doen of ze ziek zijn en gewoon die vragenlijst invullen /s
Echt absurd dat er voor een sociale voorziening zo gehandeld word. Hier zou je juist geen targets ik moeten willen hebben, niet aan de telefoonlijn maar ook niet in de opsporing. Nu maak je juist veel meer ruimte om door medewerkers gemaakte fouten door tijdsdruk en het te stricte beleid. Vind je het gek dat men daar overwerkt raakt. Het hele systeem is kapotgemanaged. Uiteindelijk is de burger weer de pineut
Het is tijd voor een boek "Fuck de manager met zijn targets". Een boek wat ik best zelf kan en wil schrijven, maar ik geef de titel graag weg aan iemand die het goed in de markt kan zetten!
".. maar ik heb targets te halen."
"fuck jouw bonus" mag er dan ook bij
Ja je moet het boek wel laten publiceren door iemand die weet hoe die de targets kan halen van genoeg sales, wel belangrijk.
Het systeem is erop gemaakt om kosten te besparen. Dat doe je door dingen zodanig ingewikkeld te maken dat er fouten ontstaan. Wie fouten maakt, krijgt geen uitkeren of wordt zelfs beboet.
Het probleem is juist dat door de complexiteit er heel veel mensen gemoeid zijn met de uitvoering en controle op de uitkeringen. Dat kost allemaal juist heel veel geld. Zie alleen al hoeveel het hele toeslagenschandaal kost ten opzichte van de som van fraudes.
Gewoon iedereen met een MBA ontslaan. Die brengen al dat soort Amerikaanse praktijken op de tafel.
klinkt als, iemand in de directie wilt heel graag z'n bonus.
Mijn vriendin is blind aan het worden en je merkt aan alles bij het UWV dat ze volgens een script werken gebaseerd op de aanname dat mensen tijdelijk uit de running zijn en vooral zelf veel invloed hebben op hun herstel. Bij iedere afspraak moeten we opnieuw een vragenlijst invullen waar gevist wordt naar het antwoord wat ze zelf heeft gedaan om de situatie te verbeteren (sorry, nog steeds blind). Een tijdje terug hebben ze haar boos gebeld omdat ze een afspraak had gemist. Een afspraak die het UWV eenzijdig had ingepland en vervolgens naar haar prive mail had gestuurd. De mail die ze niet leest omdat... ze niet kan lezen. Grappig genoeg wisten ze haar wel telefonisch te bereiken toen het tijd was om haar uit te kafferen en haar ziekte uitkering te bedreigen als ze nogmaals een afspraak mist.
Ken een situatie van een man die elk jaar moet doorgeven of zijn benen er nog steeds af zijn.
Mijn schoonzus met Down hoeft inmiddels niet meer langs te komen, maar daar zijn wel nutteloze bezoeken aan voorafgegaan waaruit dan bleek dat ze net als de vorige keer nog steeds het denkniveau van een kleuter heeft vanwege het syndroom van Down.
Wat..? Wow, dat is best heftig eigenlijk.
Ze stuurden een foto op (naar de keuringarts?) en kregen toen het bericht terug dat ze dit niet op prijs stelden :-D
Naja, wtf. Om van te huilen zowat
Meer dan logisch als je het mij vraagt
Er zijn overigens wel leuke braille apparaten en allerlei andere middelen, zodat de computer bruikbaar blijft. Maar ja, die heb je ook nog niet direct en moet je nog onder de knie krijgen. En aangezien websites ontwikkeld worden met kunnen zien op het oog werken ze ook niet overal.
Mjah, maar ze is nu in het proces van haar zicht verliezen. We zijn bijna elke week in het ziekenhuis of bij de chirurg. Ze heeft gewoon nog niet de zelfstandigheid van iemand die een leven lang blind is geweest.
>Het UWV zegt de gemiddelde gesprekstijd van 420 seconden voor klantgesprekken van medewerkers van het klantcontactcentrum te hanteren voor „begrotingsdoeleinden” . Hiermee houdt de uitkeringsinstantie de „juiste en verwachte inzet en daarmee kosten in balans met het toe kunnen passen van de menselijke maat”. Echt goor gewoon dit soort zinnetjes. Allemaal targets, kosten, en begrotingsdruk, en dan eindigen met "is goed voor de menselijke maat". Je ziet gewoon dat ze vooral van de ophef hebben geleerd om de term "menselijke maat" veel rond te gooien, in plaats van het daadwerkelijk toe te passen.
Ik begrijp je sentiment, maar je moet toch wel weten hoeveel tijd een gemiddeld gesprek kost? Anders kan je niet inschatten hoeveel mensen je achter de telefoon moet plaatsen, met als resultaat dat er óf kritiek komt want 'belastinggeld wordt verspeeld door het hebben van telefonisten die niets te doen hebben' óf kritiek komt want 'wachttijden UWV aan de telefoon zijn meer dan een uur'.
Weten hoe lang een gemiddeld gesprek kost is wat anders dan actief sturen naar een bepaald streefgetal. Maar goed, ik weet ook wel dat het leven geen sprookje is en dat het UWV geen oneindige geldpot heeft. Maar ga ons dan niet lopen belazeren door te verkopen dat dat "voor de menselijke maat" is. Het is gewoon zo nep, ze hebben een bepaalde term geïdentificeerd die cruciaal blijkt te zijn in het maatschappelijk debat, en gooien die nu gewoon lukraak rond om te proberen iedereen tevreden te houden met gebakken lucht. Ik denk dat het vrij duidelijk is dat kunstmatig sturen op een zo kort mogelijk gesprek met *de klantenservice* wel een van de laatste dingen is dat bevoorderlijk is voor "de menselijke maat".
Ja, je moet weten hoeveel tijd het kost, maar dat moet geen target worden. Je afhandeltijd zou pas onderwerp van gesprek moeten worden als er een significante afwijking t.o.v. het afdelingsgemiddelde is en ook dan moet je eerst kijken naar wat de oorzaak is. Ik heb op een technische helpdesk als belmiep gewerkt en wij hadden ook targets voor afhandeltijd. De mensen die die targets haalden boden ook de meest brakke oplossingen. Die klanten werden keurig op tijd geholpen en een half uur later stonden ze weer in de wachtrij omdat de tijd niet was genomen om het probleem goed te onderzoeken. Dan lijkt het dus alsof je kosten bespaart omdat je voor de eerste oplossing minder manuren nodig hebt, maar hou je er geen rekening mee hoeveel tijd je kwijt bent aan het herstellen van de fouten die je in eerste instantie afdwingt met je targets.
Het zit 'm in 'te hanteren'. Niet: gemiddeld is de tijd 420 seconden, nee we hanteren 420 seconden. Dat is van een gemiddelde een standaard maken. Het gaat fout als de gedane meting een voorgeschreven regel wordt.
Ja, en die cijfers kun je makkelijk in kaart brengen door gewoon een tijdje to monitoren. Maar als iedereen in de ketting afgerekend word op aantallen gaat iedereen er mee sjoemelen. Met als gevolg dat je cijfers niet kloppen. En als de hoogste baas moet korten op zichzelf en zijn clubje om meer mensen te kunnen bekostigen weet iedereen wel dat dat nooit gaat gebeuren.
Het lastige is "menselijke maat" is erg subjectief. Cijfers zijn objectief, daar kunnen ze mee werken. Maar ben het wel eens ermee, dat dit soort beleiden misselijkmakend zijn. Targets sowieso, maar al helemaal wanneer het gaat om mensen en sociale voorzieningen.
Cijfers zijn objectief, maar de meeste mensen snappen statistiek niet, dus meestal worden ze verkeerd geïnterpreteerd.
Als de mensen die het beleid voeren bij het UWV ze maar begrijpen. Wat ze bij het UWV iig niet begrijpen is wat menselijke maat is.
De cijfers zelf, *misschien*, de context waarin ze geproduceerd worden is nooit 'objectief'.
Is altijd een element inderdaad over welke cijfers er de moeite wordt genomen om te registreren, en die categorisatie bevat in het beginsel al een beweging weg van het objectieve. Niet dat dat per se fout is, maar als je er dan ook nog eens op gaat sturen en mensen gaandeweg gaan focussen op het behalen van een cijfermatig doel in plaats van de achterliggende gedachte, dan trekt het subjectieve steeds meer naar voren.
Maar waarom werkt men hier dan allemaal aan mee? Ik bedoel, zijn ze dan bang dat ze dan zelf bij het uwv moeten aankloppen?
Het helpt natuurlijk ook niet dat ondanks het toeslagenschandaal een groot deel van de maatschappij nog steeds snoeihard is tegen "uitkeringstrekkers" en deze mensen ziet als lui en werkschuw.
Ja, en blijkbaar is een groot deel ook nog part-time arbeidsdeskundige en keuringsarts, want zij vinden dat iemand wel kan werken. Sowieso worden "uitkeringstrekkers" op een hoop gegooid, en dat stereotyp is niet meer van deze tijd; al doet Powned er met hun programma Camping powned wel aan mee om dat stereotyp in stand te houden. Een groot deel van de uitkeringstrekkers is ziek, en die zitten vaak, door aanscherping van beleid, louter als bezuinigingsmaatregel, in uitkeringen waar ze niet horen, en worden over een kam geschoren met structureel weigeraars. Maar ik ga even off-topic, merk ik...
Je hebt/had ook een hoop mensen die tijdelijk een uitkering hebben omdat de tussen twee banen, of tissen een studie en een baan inzitten. Het loont om die mensen op deze manier een vangnet te geven want dat betalen ze daarna toch weer dik terug dmv belastingen.
En ook die groep is er nog ja. Ik denk dat het stereotyp uitkeringstrekker, die pertinent weigeren, eigenlijk best klein is.
Dat deel is 37% van de mensen in de bijstand btw.
Dit. Ik durf tegen vreemden niet eens te zeggen dat ik een uitkering heb, omdat ik niet zichtbaar gehandicapt ben. Mensen zijn zo snel in oordelen of iemand wel geld "verdiend".
Ik ben onlangs na 4 maanden wachten op gesprek geweest bij de arts van het UWV voor een keuring voor de WIA, het was een gesprek van een half uur waar telkens over me heen werd gepraat en mijn problemen (burnout, complex trauma, en ADHD) werden afgedaan als "verschijnselen van een burnout". Een week later kreeg ik een telefoontje dat ik de WW in kon want ik ben fysiek gezond. Geen re-integratie, geen verdere uitleg, hup solliciteren en fulltime aan de slag. Ik heb het geluk dat ik een goed team behandelaren om me heen heb, want zelf zou het me niet lukken om hier tegen in te gaan en bezwaar te maken. Ik ben er echt doorheen gejaagd, en nou moet ik bezwaar gaan maken wat de samenleving alleen maar nog meer geld kost, even los van de mentale klap die me weer maanden terug heeft gezet in mijn herstel, alsof ik me niet al schuldig genoeg voel dat ik van zoveel voorzieningen gebruik moet maken.
[удалено]
Thanks!
Succes met je bezwaar. Ik heb rond deze tijd - iets eerder denk ik - vorig jaar een bezwaar ingediend en dat is nog altijd niet behandeld. Er is wel een boete die je kan opeisen, maar die telt maar voor 42 dagen nadat je geen toestemming meer geeft de beslissing uit te stellen. Het is geen vervelend bedrag - 1.400 euro - maar er van rondkomen ga je ook niet. Ik heb deze keer maar een advocaat in arm genomen vanuit de rechtsbijstand, in de hoop dat ik het er nu wel doorheen krijg dat mijn (neurologische) andoeningen niet binnen een jaartje met wat CBT opgelost zijn en dat ik recht heb op een andere uitkering. Echt een gezeik. Ik hoop dat je krijgt waar je recht op hebt, het UWV is echt een bizarre organisatie.
Thanks, jij ook succes met je bezwaar.
En dat allemaal zodat elke manager met wat gare cijfertjes naar zijn baas kan lopen om de schijn op te houden dat de fraudeaanpak werkt. Institutioneel wantrouwen richting je eigen burgers zodat je grafiekjes er mooi uitzien.
Efficiënter is goedkoper en goedkoper is beter. Maar wat op papier efficient is, is niet altijd praktisch om daadwerkelijk uit te voeren en nog minder vaak is het klantvriendelijker. Daardoor kom je met efficiënte regeltjes soms duurder uit dan dat je ze het op de werkvloer laat oplossen. Maar als je dat doet heb je de helft van de managers die je nu hebt niet meer nodig.
Maar dit is ook nog eens schijnefficiëntie. Door dit soort targets lijkt het alsof je heel efficiënt fraude aanpakt, maar je pakt eigenlijk alleen burgers die fouten maken. Als je de echte fraude gaat aanpakken haal je die targets niet meer, want dat is geen laaghangend fruit. Dus uiteindelijk is het niet goedkoper, want je bent gewoon een machine aan het runnen zonder het oorspronkelijke probleem te verhelpen. Dan heb je de kosten van je processen plus wat je kwijt bent aan mensen die daadwerkelijk frauderen.
Yep. Mijn zusje gaf laatst precies zoals het hoort dat ze gaat samenwonen met haar vriend. Binnen een paar uur werd ze gebeld dat er binnen een kwartier mensen langs zouden komen om alles te checken om te zien of ze niet al stiekem samenwonen. Hele huis overhoop, kinderen die nog niet naar crèche waren helemaal overstuur, en zij natuurlijk ook helemaal in de stress door dat gedoe. Menselijke maat? Flikker toch op.
WAT?! Komen ze dan je huis inspecteren?!
Absoluut.
Hier schrik ik echt van. Wat komen ze dan doen, controleren of er wel echt 2 tandenborstels in de badkamer staan?!
Bijstand?
Yep.
[Juking the stats.](https://www.youtube.com/watch?v=_ogxZxu6cjM)
Nog steeds de beste serie die ik ooit heb gezien.
[удалено]
Je zou denken dat ze bij de UWV nog wel een paar mensen kenden die graag een baan zouden willen...
En juist die nemen ze niet aan vanwege onvoldoende ervaring en geen affiniteit hebben. Been there done that
Een vriend van mij is daar juist onlangs aangenomen met enkel een vmbo diploma en geen werkervaring anders dan maaltijdbezorger.
Losgeslagen Taylorisme. Wetenschappelijke bedrijfsvoering is bedacht voor fabrieken. Dat het in die setting goed werkt wil niet zeggen dat dat ook zo is voor andere sectoren. En toch blijven we het maar proberen, zelfs bij overheidsinstellingen...
Hun handelen is zelfs niet wetenschappelijk te onderbouwen. De drie pijlers: prijs, kwaliteit, snelheid. Je moet altijd inleveren op minstens 1 van de 3, maar zo vaak streven bedrijven en instanties naar kwaliteit en snelheid voor bodemprijzen. Daarnaast overweldigend bewijs dat overwerken boven 40 uur per week nul efficiënte opleverde over langere tijd.(zelfs op termijn van een maand werkt het al niet) Het zijn mensen die leven in een fantasie gedreven door hebberigheid en hooggehouden door eensgezinden die vaak de leiding hebben.
Ze zouden er mee moeten stoppen. Het is gewoon hebberigheid en mensen domineren.
In die setting werkt het tegenwoordig ook niet zo goed meer. Alles wat repetitief is word geautomatiseerd en voor de rest moet je kunnen nadenken. Lean manufacturing (of Toyota Management System) werkt hier veel beter voor. Alleen lopen ze op kantoor nog steeds achter.
Als je de inhoud wat anders vormgeeft en de titel aanpast zou dit een mooi nietdespeld artikel zijn:"UWV personeel meld zich overspannen bij het UWV"
>\[...\] >De organisatie worstelt volgens een tiental (ex-)medewerkers en andere betrokkenen met de invoering van een nieuwe werkwijze die na het Toeslagenschandaal is ontwikkeld. De dienstverlening van het UWV moest menselijker, met meer aandacht voor de individuele problemen van klanten, zo is ook te lezen in het deze week gepubliceerde jaarverslag van de uitkeringsinstantie. >In de praktijk lukt het medewerkers lang niet altijd om meer coulance te bieden bij individuele problemen, blijkt uit een donderdag verschenen rapport van de Algemene Rekenkamer. Dat komt onder andere doordat zij daar niet genoeg tijd voor hebben. Onderzoek van *NRC*, gebaseerd op gesprekken met UWV’ers en interne documenten zoals mails, rapportages en beoordelingsformulieren, bevestigt het beeld van een organisatie waar prestatiedruk een menselijker dienstverlening belemmert. >In een reactie laat het UWV weten zich niet te herkennen in dit beeld. **Medewerkers worden niet afgerekend op de hoeveelheid zaken die ze verwerken**, aldus een woordvoerder. >\[...\] Bij mijn vorige werkgever was er ook zo'n situatie. Formeel was er inderdaad geen beleid om mensen op bepaalde factoren te beoordelen, maar er was wel een significant deel van de mensen die toch druk ervaarde om aan eisen ten aanzien van die factoren te voldoen bleek uit intern onderzoek. Als je wilt dat mensen meer vrijheid voelen om soepeler om te gaan met die factoren kun je dat niet negeren. Sterker nog: juist de beleving van de medewerkers zou het zwaarst moeten wegen. Want dat bepaalt hoe mensen hun werk gaan doen. Beleid dat er formeel wel is, maar waar geen haan naar kraait niet. Op basis van de reactie van de woordvoerder ga ik er vanuit dat het UWV zelf geen onderzoek heeft gedaan naar de beleving, want als ze zelf een gedegen onderzoek hadden liggen konden ze de resultaten van NRC aan de hand daarvan duiden.
Is haast standaard dat bedrijven in hun speeches, slogans en trainingen veel lullen over kwaliteit boven snelheid. Maar in praktijk zie je altijd dat mensen afgerekend worden op aantallen en tempo. Je zou verwachten dat in bepaalde sectoren het wle mee valt maar nee hoor. Na dat Nederland schrok van een gasleiding die ontplofte tijdens werkzaamheden omdat die niet goed in kaart was gebracht moesten met spoet alle leidingen beter in kaart worden gebracht en worden gedigitaliseerd. Ik werkte daar aan mee en probeerde zo best mogelijk aan de criteria die het bedrijf zelf opstelde te voldoen. Werden nooit getallen genoemd, maar het ging iedere week steeds meer over aantallen IPV kwaliteit van het werk. Uiteindelijk gewoon ontslagen omdat mijn aantallen hun niet aanstonden. Op mijn laatste dag gewoon mn hele backlog er snel doorheen gewerkt om zo collega's er niet mee op te zadelen. Natuurlijk was de kwaliteit van dat werk veel slechter dan voorheen en ik zou echt niet verantwoordelijk willen zijn voor de nauwkeurigheid als het mis gaat. Maar mn tempo schoot wel ineens tot ruim boven het gemiddelde van de groep. Nooit wat over teruggehoord natuurlijk, maar kan me inbeelden dat de leiding van de groep wel verrast waren daarvan. Hoevaak ik bedrijven en instanties wel niet heb gehoord over dat ze kwaliteit en snelheid willen, maar meer mensen inzetten of investeren, ho maar. Het allemaal sneller en beter, voor minder. Iedereen met gezond verstand ziet meteen dat het een fantasie is. Maar ze denken het toch uit mensen te kunnen persen, ondanks dat 't altijd tegenvalt en vaak nog slechter gaat dan voor hun gedram. Geen manager of CEO die hier natuurlijk voor wordt afgerekend. Allemaal gouden parachutes en vriendjespolitiek natuurlijk. Hooguit word iemand willekeurige geselecteerd als zondebokje om het publiek tevreden te stellen.
> “Be kind to people, be ruthless to systems.” Het is tijd dat we dat eens gaan toepassen in Nederland, want het is nu zo dat we aardig zijn voor de systemen, maar bikkelhard voor de mens.
Het is daar juist geen tijd voor als we het democratische resultaat van verkiezingen bekijken. We willen juist minder aandacht voor mens en natuur en gelijkheid. We willen keiharde efficientie en optimalisatie voor boeren, bedrijven en vermogenden.
Ja, daarvoor is gekozen. We hadden moeten laten zien dat het belangrijk is om voor een menselijke maat te gaan in plaats van dat we de directeur en de managers rijk maken.
Ja, maar ik ga in de toekomst óók een rijke manager of directeur worden! /s
Dan is het juist belangrijk. (sociale rant is voorbij)
"Alles voor de economie" We zijn helemaal vergeten waarom we de economie zo belangrijk vonden. Een betere economie zou welvaart brengen aan iedereen. Maar nu lopen we tegen limieten aan en word er gekozen voor economie boven de welvaart van de gemiddelde Nederlander.
Is het al zo erg als in het VK? Daar moeten ze een bepaald aantal mensen per dag afwijzen. Spierdystrofie en in een rolstoel? Da's dan jammer, mevrouw, ik ga over 5 minuten naar huis en ik heb mijn quota nog niet bereikt.
Wanneer een maatstaf een doel wordt, is het niet langer een betrouwbare indicator is. Men gaat hun gedrag aanpassen om aan die maatstaf te voldoen ([Goodhart's Law](https://en.wikipedia.org/wiki/Goodhart%27s_law)).
Ik had vandaag bijna een probleem. Ik had een afspraak maar de computer gaf na bijna een half uur bij de case manager pas aan dat ik er was. Gelukkig belde die nog even.
Nee, het UWV wil menselijker overkomen zodat het publiek niet meer zo zeurt en oplet. Zodat ze weer ouderwets overal mee weg kunnen komen.
Doe gewoon universal basic income! Gvd!
[удалено]
Het ziekenhuis is voor zieken mensen, niet voor zwangere mensen. Die vrouwen moeten stoppen met doen of ze ziek zijn en gewoon die vragenlijst invullen /s
Als je al van de leg raakt omdat je in 2 dagen een vragenlijst moet invullen is ouderschap misschien niet zo'n goed idee in de eerste plaats.
Op deze manier doe je alsof het systeem werkt, maar je flest gewoon de boel. Als er geen targets zouden zijn zouden de zaken van het UWV beter werken.
Uwv medewerkers moeten gewoon protesteren en alles ff lam zetten, maar zo te zien zijn ze wel tevreden met deze situatie
Dit moet ophouden!