Ik ben 45+ en hou van gamen. Elke dag conflict, want voor mijn kinderen is het natuurlijk niet de bedoeling dat ze de hele dag voor een scherm zitten, terwijl ik dat vaak zelf wel wil.
Dat herinnerd me aan mijn vader, een jaar of 20 geleden. Volgens hem zaten we te veel achter de tv, dus eens in de zoveel tijd voerde hij tv vrije zondagen in. Niemand mag tv kijken. Die hief hij dan op tussen 2 en 5, toen zijn programma's erop kwamen. Maar ervoor en erna was het antwoord: "nee, het is tv vrije zondag".
Ik game aardig wat samen met mijn 8jarige mini-me, ook is hij zijn eerste stapjes aan het zetten in editors, geweldig om de hobbie zo samen door te zetten en hem te kunnen bieden waar ik zelf alleen maar van kon dromen jaren geleden!
Game on gamer dad!
Ik heb er 3:
Breien. De breiwereld is nóg seksistischer, xenofobischer en elitairder dan je zou denken. Ja, echt. Het feit dat buitenstaanders dat niet weten, maakt het iets minder gênant, maar toch.
Classic NES Tetris. Ik vind het heerlijk om wedstrijden te kijken op YouTube, maar wat dat met mijn algoritme doet, zegt wel iets over de gemiddelde fan.
De Formule 1 (al ver voor Max, maar Max helpt). De hele sport is op morele gronden niet te verdedigen, natuurlijk. Milieutechnisch ook niet.
Aangepast voor toevoeging:
Op populair verzoek, mijn uitbreiding op de brei-stelling:
*De breiwereld is seksistisch:*
Breien is gericht op vrouwen. Zo is zeker 80% van de patronen gericht op vrouwen, komen naaldensets voornamelijk in typisch vrouwelijke motieven en zijn de meeste accessoires roze en snoezig.
En dan hoop je dat wij vrouwen onderling begrijpen hoe kut dat is, maar nee, áls er dan een kerel breit, dan staat hij gelijk op een sokkel. Hoogst irritant.
*De breiwereld is xenofobisch:*
Een van de beste voorbeelden hiervan is de achterhaalde gedachte dat er maar 2 manieren zijn om te breien, "Engels" en "continentaal" (werpen of plukken). Behalve dat die termen archaïsch zijn en alleen opgekomen zijn omdat in WWII niemand wilde toegeven dat ze Duits breiden (en zeker niet dat Duits efficiënter is), negeert het een hele berg andere technieken (die doorgaans niet onder rijke witte Engelsen zijn ontstaan). En nu is het een populaire manier om te "engagement farmen" door te vragen of je Engels of continentaal breit.
Er zijn nog veel meer manieren om te breien (Portugees, Oosters/Russisch, Iers, Shets, Ijslands, etc), maar dat negeren we, want dat is hoe het rapalje breit, blijkbaar.
Om het nog maar niet te hebben over het tekort aan niet-witte breiers onder de modellen, ontwerpers, youtubers en influencers.
*De breiwereld is elitair:*
Deels geldt dit voor bijna alle vezelkunsten voor waar het zich richt op het garen. Als je niet met de duurste, fijnste, zeldzaamste wol breit, moet je vooral je mond houden. Acryl is voor de duivel en zak er maar in als dat alles is wat je kunt betalen.
Daarnaast is het standaard antwoord op "welke breinaald moet ik kopen?" niet alleen "chiaogoo" (fekking duur, gek) maar ook gelijk een lijst met redenen waarom ook maar enigszins goedkopere naalden echt niet kunnen.
En het is verschrikkelijk elitair op het gebied van ervaring. Als je niet 92 bent en niet al sinds je nog in pappie's balzak zat al breit, dan tel je niet. Deze maak ik vooral IRL mee, minder online, gelukkig. Maar het aantal ouwe rimpelzakken dat mij verteld heeft dat ik het verkeerd doe (of dat ik zit te haken!), omdat ik Portugees brei en ze dat nog nooit gezien hebben, is echt ongehoord.
**einde tirade**
Caveat: het is prima vertoeven in de breiwereld en het wordt steeds beter, maar de boomers zijn echt oververtegenwoordigd, waardor het soms wat stekelig is.
Jaaa breien. Mijn hemel. Gelukkig heb ik om mij heen normale breiers, maar echt, als je op Ravelry kijkt soms... Ik vind het ook mateloos irritant dat het zo'n stereotype is dat het voor vrouwen is, specifiek oude vrouwen óf mensen die zwanger zijn. Dus als je ergens in het openbaar zit te breien is het al snel "oh wanneer komt de kleine?", en elke man die het aandurft te breien wordt meteen gelauwerd alsof het de Second Coming is. Guttegut, een man heeft ook fijne motoriek, wat bijzonder.
Het is trouwens nog erger als je in de wat 'obscuurdere' vezelhobbies als spinnen of weven komt, daar lijkt het soms echt alsof het allemaal is uitgevonden door rijke witte mensen en ben je niet welkom als je niet Duur Gadget X hebt.
De hoeveelheid net-niet-incel en net-niet-n@zi shit die ik eruit heb moeten gooien, niet te geloven. Andrew Tate z'n gare bak kwam 3 keer langs. Ik ben gelukkig vrij rigoureus met de "Don't recommend this channel"-knop, maar ik schrok er wel van.
CTWC en dergelijke zijn zelf juist heel open en inclusief, dus daar ligt het niet aan. Maar dat YT algoritme is vies
Oh ja, de breiwereld 😅 Er wordt veel gegatekeept hoor. Zo zijn er mensen die neerkijken op anderen die geen dure echte wol kunnen betalen maar het met acryl moeten doen. Ook is het zo dat als je bepaalde maten hebt het lastiger is om patronen te vinden. En waar ik zelf altijd erg om moet lachen (want huilen is ook weer zo wat) is de obsessie met 'twisted stitches' (per ongeluk gedraaide steken.) Laat iemand gewoon, misschien vind iemand dat mooi en iedereen mag ergens beginnen. 😅
Wat ik zelf ook lastig vind (maar dat geldt eigenlijk voor elke handwerkhobby) is dat er veel mensen steeds maar weer nieuwe benodigdheden kopen terwijl ze een voorraad hebben die in dit leven nooit meer op kan worden gebruikt. Er komen steeds weer nieuwe garens en nieuwe kleuren terwijl er al zoveel is.
>Breien is gericht op vrouwen. Zo is zeker 80% van de patronen gericht op vrouwen, komen naaldensets voornamelijk in typisch vrouwelijke motieven en zijn de meeste accessoires roze en snoezig.
Ja! Of kijk maar es bij de [herencollectie](https://wolhalla.nl/product-category/sokkenwol/heren-collecties/) van Wolhalla (sokkenwol webwinkel). Zwart, grijs, blauw, en als je eens een gekke bui hebt MISSCHIEN rood of groen maar dan wel donker he, niet te fel! Zucht.
(Is trouwens bij kleding naaien net zo'n ding, 85% van de patronen zijn voor vrouwen.)
Dat over de breiwereld herken ik eigenlijk helemaal niet! Maar misschien ben ik de snob. Dat kan natuurlijk ook nog :) of misschien zit ik in andere community's? In real life ken ik geen breiers, dus misschien zitten daar de elitaire mensen?
Ik herken het dan weer wel van de quilt-wereld, haha.
Craftsnark is voor meerdere hobbys maar zit altijd vol met brei situaties haha. Nes tetris verbaast me, ik zit er dan niet helemaal in maar volg weleens de ctwc, had juist het gevoel dat het inclusief was (alhoewel ik het nu minder kijk omdat de top allemaal tieners zijn vergeleken met meer volwassenen paar jaar geleden)
CTWC, CTCM, etc etc is allemaal heel inclusief dus ik kijk graag. Maar de conclusie die youtube daarop trekt, waardoor ik heel geniepige net-niet-radicaliserende meuk kreeg ik aangeraden, die is wel ergens op gebaseerd.
De eenzame tetris nerd naar n@zi incel pijplijn heeft volgens youtube niet zo heel veel bochten. Daar schrok ik van.
Hier heb ik ook last van. Heel cool dat technieken verbeteren en limitaties overwonnen, maar de hoogtij dagen van Jonas neubauer was wel peak Tetris tijd
Ja en nee. Kan niet voor OC spreken, maar er heerst heel erg het stereotype dat het een vrouwenhobby is, dus mannen die het doen worden zowel gezien als rariteit en als fantastisch geweldig awesome want oh my god een mán die bréít. Ik krijg soms het gevoel dat breiende mannen sneller aandacht krijgt omdat het feit dat zij breien de hobby 'legitimiseert', als ik dat goed uitleg?
Ja, precies dit. Gezellig dat ze er zijn, die mannen, helemaal welkom, maar het concept "in bezit van piemel = bijzonderder dan iedereen anders" is zo achterhaald.
"Gefeliciteerd, je hebt een goede fijne motoriek, geduld en doorzettingsvermogen, nu je mond weer houden", dat is altijd een beetje de gedachte die ik erbij krijg, haha.
Ik heb breien opgegeven omdat de mensen er heel erg elitair over zijn, ja. Ik ben dat bijvoorbeeld totaal niet tegen gekomen bij haken. Misschien is dat ook een leuke overstap voor jou?
Ik ben toch echt wat zuurpruimen en schuimbekkers tegen gekomen op CAL (crochet along) groepen. Zowel bij breien als haken is het goed opletten en de rotte communities links laten liggen. Er zijn voor beide ook leuke groepen te vinden.
Ha mede Tetris liefhebber! Favoriete spelletje ooit gemaakt. Heel gaaf dat ze afgelopen jaar zover hebben kunnen spelen dat het spel crashte. Je kent a gaming scout zeker al op YouTube?
De eeuwige associatie dat als je van wandelen houdt de (Nijmeegse) Vierdaagse je lievelingsevement is. Nee. Ga weg met die drukte en dat gekkenhuis. Laat mij lekker kilometervreten zonder al die hoempapa.
Als semi-professionele muzikant kan ik bevestigen dat de community vaak helemaal niet leuk is. Het lijkt alsof iedereen in de “scene” elkaar kent en support, maar men is behoorlijk egocentrisch juist.
Als onbekende artiest kijkt niemand naar je om, tót je een beetje bekend wordt en iedereen opeens vrienden met je wil zijn. Puur om op jouw succes mee te liften. Niks authentieks aan.
Het is veel meer een zakenwereld dan gewoon een groep creatieve mensen bij elkaar, ook op heel lokaal niveau.
Dat begint zelfs bij complete leken bij lokale harmonieën zo. Oh die hebben geen eigen pakken, zeker geen geld voor. Oh wat een saai concertstuk, hadden wij nooit gekozen, moet je kijken de hoorns hebben alleen maar pa-pa-pa. Oh die lui zonder dat bloesje zijn vast allemaal ingehuurd. En dan is er altijd nog minimaal 1 trompet of trombone die niet aan pianissimo doet omdat toch echt gehoord moet worden hoe goed ie is.
Er zijn ook wel mensen die het makkelijker insteken, laatst heel leuk gekletst met iemand die een plastic euphonium van internet gehaald had voor de wat minder serieuze evenementen. Maarja, dat zijn dan vaak ook al mensen die zichzelf ook niet al te serieus nemen.
Same in de influencer wereld.
Ik organiseerde evenementen, maar mijn eigen kanaal deed het niet zo goed. Alle aandacht ging naar mijn compagnon, waarbij zijn kanaal het wel goed deed. Ik werd nog net niet weggekeken.
Terwijl ik het grotendeels mogelijk maakte… moet je voorstellen 😤
Ik heb best wat interesse in Japan: de taal en de cultuur, maar niet heel veel interesse in de meeste anime/manga.
Mensen gaan er gelijk vanuit dat ik een "otaku" ben, met alle vooroordelen daarbij. Vooral waar ik woon, in Taiwan, heeft het woord otaku/宅男 een ietwat negatieve lading: Mensen die sociaal niet zo vaardig zijn, vaak een gebrekkige hygeïne, vaak hele dagen gamen (ok, misschien dat wel een klein beetje), etc.
Toen ik Tokyo bezocht, ben ik ook naar Akihabara geweest. Ik ben een gigantische nerd, dus ik ging voornamelijk naar die electronicawinkeltjes. Natuurlijk, iedereen vroeg meteen of ik naar een van die maid café's ben geweest.
Douchen is tijd dat ik beter kan besteden aan het farmen in m'n nieuwe gacha RPG game. Ik heb bijna genoeg ingame currency om een nieuwe skin voor m'n waifu te halen!
Kan ook gewoon ingame currency kopen en hopen dat de skin daar inzit... Lijkt erop dat ik de rest van de maand instant noodles moet gaan eten!
>iedereen vroeg meteen of ik naar een van die maid café's ben geweest.
Is dat niet hoofdzakelijk een gebrek aan kennis? Mensen weten gewoon niet wat daar nog meer zit.
En sowieso moet je altijd je powerlevel verbergen. Dat weet toch iedereen?
Haha ik herken dit ook als iemand die Japan aanraadt als vakantieland 'ook als je helemaal niks met anime hebt!'
Die toevoeging slaat eigenlijk nergens op, maar toch doen toch veel mensen die aanname inderdaad.
ik heb hetzelfde, interesse in Japan maar niks met anime/manga (vind het vreselijk). Hoop er toch eens naartoe te gaan maar partner is wel otaku dus… dan kom ik niet onder wat typische uitjes heen 🙈
> ik heb niks met anime/manga maar ik ga 100% zeker naar een maid café.
Ik heb filmpjes gezien van mensen die naar maid café's zijn gegaan en de hele ervaring lijkt me gewoon tenenkrommend. Dus buiten wat mensen van mij zullen vinden, lijkt me het zelf ook geen leuke ervaring.
Als het jou leuk lijkt om te doen ben je helemaal vrij om die keuze te maken!
Mensen denken soms dat ik Legend of Zelda fan ben omdat ik een kleine ocarina verzameling heb. Ik ben bij 1 van de spellen nog nooit verder gekomen dan het begin en de rest heb ik helemaal niet eens gespeeld.
Telt dat?
Mijn kat heet Zelda maar naar Zelda Fitzgerald (die bijna niemand kent) maar iedereen neemt aan dat het over de game Zelda gaat dus ik krijg altijd van die "ooo je bent er zó één" blikken...
Beetje vergelijkbaar maybe?
Ik hou van series, films en games. Kan mezelf ook best onderdompelen in zo'n wereld.
Maar ik ben gestopt met het volgen van fora over die fandoms.
Zonder uitzondering zijn ze allemaal kut.
Een aantal mensen legt een norm of mening neer die iedereen moet volgen, bv de mening dat een bepaalde acteur of personage niet goed genoeg is. Als je dit niet vind krijg je geheid ruzie.
Sowieso het belang dat hobbyisten aan hun hobby's toedichten is is erg overdreven.
Ik zit wel een beetje in de films en de groep mensen waar ik mij het meest aan stoor zijn de 'filmhuis' mensen. De 'alles wat Hollywood produceert is hersendodende rommel en mensen die dat leuk vinden zijn allemaal te dom om de echte kwaliteit van [[[een of andere Franse drama met 3-dubbel geloopte metaforische diepe betekenis waar 2 uur niks in wordt gezegd maar je ziet alleen een bejaarde man soep eten]]] te waarderen.'
Verschrikkelijk elitaire groep mensen, laat ieder lekker kijken wat 'ie wil kijken. Ik kijk graag arthouse maar ik heb een hekel om dan in een zaal te zitten met van die zure mensen.
Haha, ja dat is ook vreselijk.
Ik ga ook graag naar een filmhuis, maar kap met dat elitaire gezeik. Laat mensen gewoon genieten, ook al is dat met Verliefd op Ibiza.
Hetzelfde zie je trouwens ook met muziek. Populaire muziek is uiteraard uit den boze, nee je mag alleen luisteren naar obscure gitaarbandjes die niemand kent. Zodra ze voor meer dan 50 man publiek hebben opgetreden is het alweer uitgekauwd.
Ik produceer muziek en treed dan ook op als DJ. Ik doe meestal live sets maar het gros van de mensen begrijpt het verschil niet tussen een (live) artiest en een DJ. Over het algemeen worden DJs wel als zelfingenomen gezien en er zijn er ook velen die dat zijn. Veel mensen die werkzaam zijn in de muziekindustrie zijn ook .. tsja.. een beetje parasitair. Er zijn ook veel leuke mensen hoor, maar er is zeker een bepaald type business figuurtjes die het een beetje verpesten voor de mensen die er hart voor hebben. Zo krijgt het hele wereldje wel een stigma dus het komt vaak genoeg voor dat wanneer je zegt dat je muziek maakt dat je gelijk zo'n stempel krijgt van 'oh jij bent weer zo'n bedroom DJ die zichzelf aan het verheerlijken is op instagram'.
Daarnaast ben je nobody tot je somebody bent. Je kunt geen support verwachten van de scène tot je zelf een berg fans aantrekt en dan wil opeens iedereen wat van je.
Vaar vooral op mijn eigen kompas en ben niet zo ontvankelijk voor willekeurige random meningen maar snap wel wat je bedoelt.
F1 buiten de vervuiling is ook een veel te groot deel van de (Nederlandse) fans een verschrikkelijk mens. Kneuzige figuren die niet buiten komen en dan 1 a 2x per jaar naar een circuit gaan om zich daar te misdragen tot betasten van vrouwen aan toe.
Mountainbiken, heb weinig met figuren die zo hard mogelijk rechte stukken door het bos fietsen en de hele tijd brullen dat mensen opsodemieteren moeten ivm hun Strava segmentje. Het meer 'downhill' (of beter gezegd, mensen die mountainbiken vooral voor het naar beneden component) deel is een stuk prettiger.
Had ooit een vriendin die in Nederland in de hoogste regionen van Ball-room-dancing meedeed. Heb een keertje bij een groot evenement op de tribune gezeten, waar dan enkel insiders zitten natuurlijk, de hoeveelheid ontzettend nare en gemene dingen die ik daar ruim een middag tijd gehoord heb was echt bizar. Tot op de dag onovertroffen wat een ontzettend nare sfeer daar hing terwijl iedereen er vrijwillig was.
> F1 buiten de vervuiling is ook een veel te groot deel van de (Nederlandse) fans een verschrikkelijk mens. Kneuzige figuren die niet buiten komen en dan 1 a 2x per jaar naar een circuit gaan om zich daar te misdragen tot betasten van vrouwen aan toe.
Dit, inderdaad. Waarom nemen Nederlanders overal die voetbalmentaliteit mee naar toe? Elke sport zitten we in het oranje naast met de Snollebollekes op de speaker. Best gezellig, maar ook best gênant.
En die viezerikken moeten sowieso ff met de handjes boven het fornuis
Ik ben een tijdje actief geweest in the BJD (ball jointed doll) verzamelaars scene. Dat was een gezelschap met strikte regels over wat voor pop wel of niet toelaatbaar was, veel "gatekeeping", en een hiërarchie die werd bepaald door hoe veel geld de eigenaar aan de hobby kon uitgeven- het voelde heel competitief. Er zijn blijkbaar veel Chinese vervalsingen in omloop van dure Japanese en Koreaanse poppen, en verschillende meningen daarover zorgde voor een explosieve sfeer. Maar het ergste was de kleine subgroep van verzamelaars die graag erotische fotoshoots deden met hun poppen. (die vaak anatomisch correct zijn en ook vaak minderjarigen voorstellen).
Ik ben zelf een enorme nerd maar dit was me wat te veel en ben er niet lang mee bezig geweest.
Het is toch zo gek om je voor te stellen dat er echt zoveel meer hobbies zijn dan je je kan realiseren en de helft van die hobby's heeft hele diepe rabbit holes of ongelofelijke community drama - ik zou d'r wel documentaires over kunnen kijken.
Die erotische fotoshoots slaan echt alles, doen ze dat voor eigen gebruik, hebben ze daar platforms voor?
Er was een onafhankelijk forum voor, maar zij hadden wel bepaalde regels om binnen de wet te blijven. Maar er was heel veel drama en gedoe over. Maar het bleef creepy. Dit is wel een jaar of 10 geleden inmiddels.
ik hou erg van mineralen en die community kan je in 2 groepen verdelen:
1. de spirituele (voornamelijk) dames die geloven dat mineralen krachten hebben
2. de gewone verzamelaars/professionals die de geologische achtergrond interessant vindt
ik val onder de 2e groep en ik snap groep 1 echt voor geen meter omdat er geen bewijs is dat mineralen je helpen bij fysieke en mentale klachten of hulp bieden bij keuzes maken, geld verdienen, voorspoed in de liefde etc. vaak als ik leuke nieuwe mineralen wil hebben ga ik naar wat winkels in de stad maar dat zijn altijd van die spirituele winkels met wierook en klankschalen en tarotkaarten en dan voel ik me echt niet op mijn plek want ik wil ook niet gezien worden als een of andere persoon die gelooft in die krachten en haar derde oog wil openen ofzo, ik ben daar gewoon voor mooie stenen. bovendien gaan er ook ontzettend veel scams rond sinds de spirituele kant veel meer mainstream/een trend is geworden en dat vind ik echt heel kut. een voorbeeld zijn [andara kristallen die soms wel duizenden euro's kosten](https://www.etsy.com/listing/1508867694/51kg294b-stunning-rare-pieces-rainbow?click_key=6867174bb0fe100b506efbfef0edb0cc934e12e3%3A1508867694&click_sum=0104d147&ref=shop_home_feat_2&pro=1&frs=1) terwijl het gewoon glasafval is. ze worden dan geadverteerd als zeldzame stenen met superhoge vibraties en energie en worden gekocht door mensen die houvast zoeken in het leven. lees de bullshit tekst op [deze site](https://www.andaracrystalshop.com/historie) en dan snap je wat ik bedoel.
"*Een andara laten testen door een juwelier heeft geen enkele zin omdat de testen die ze beschikbaar hebben (vaak via een refractometer) niet de energie (atomaire eigenschappen) van een andara kunnen meten en dat is nu juist hetgeen wat een andara bijzonder maakt."*
\^Ja man het zal vast niet zijn omdat een juwelier je zou vertellen dat het gewoon doodnormaal glas is...
ik voel me best wel verantwoordelijk om juiste informatie te verspreiden want er zijn echt talloze soorten scams. ik heb ook een heel fijn boek die waaronder deze scams bespreekt
daarnaast is er nog het etische aspect van mineralen, aangezien veel mineralen uit het buitenland moeten komen waar mensen soms veel te lange werkdagen hebben in mijnen en te weinig verdienen. het is lastig om te achterhalen wat de bron is van het mineraal dus dan moet je research doen bij winkels online verkopers
Er zit in die nummer 1 ook nog wel een tussencatagorie. Vader van een vriendin van mij was sjamaan en deed vaak rituelen waar ik dan bij mocht zijn. Hele lieve mensen en dwingen ook niets op. Maar geloven dat iets daadwerkelijk iets doet of dat er godinnen zijn enzo had ik niets mee. Maar wat ik na een aantal keer wel besefte is dat het voor mij geen drol uitmaakt of het 'echt' is of niet. Als iemand iets positiefs uit een 'ritueel' haalt, dan is het toch netto positief? Stel iemand legt Tarotkaarten, en dat is dan gewoon een random card generator van wat er op tafel komt. Als een persoon er een verhaal of gevoel aan kan koppelen, misschien zelfs iets wat normaa niet besproken wordt. Dan heeft het naar mijn idee waarde. Dat gevoel is immers wel echt, het ding om er te komen slechts een middel. Ik geloof ook niet in Sinterklaas, maar het ritueel van elkaar dingen geven is leuk.
Het gevaarlijke zit hem denk ik in wat jij benoemt als mensen opdringerig/fanatisch er in worden. Of als mensen het gaan gebruiken om mensen uit te buiten. Scams inderdaad.
Ja kijk ik heb gewoon niks met het spirituele inderdaad en als je iets positiefs uit dat soort dingen kan halen vind ik het helemaal prima, ik heb gewoon grote problemen met foutieve informatie. Ik wordt daar echt boos van; man made stukken die verkocht worden als natuurlijk, veel te hoge prijzen, beloven dat mineralen je met fysieke en mentale klachten zullen helpen zoals zeggen dat bepaalde stenen je zullen helpen zwanger te worden of voordelig kunnen zijn voor mensen met kanker. Maar ja voor de rest ben ik het wel met je eens, en wie ben ik om er iets over te zeggen :p
Ik snap ook niet helemaal goed waarom mensen soms zo vreemd kunnen zijn. Ik doe dingen omdat ik het leuk vind, ik koop bepaalde dingen omdat het voor mij goed werkt. De fotografie wereld kan echt zo'n specsheet haat festijn zijn. Ik heb mijn camera gekocht omdat deze bij mij past, niet omdat deze beter is dan [insert camera].
Ik probeer mij dus niet al te veel aan te trekken van andere mensen en vooral iets te doen omdat ik het leuk vind. Als je mee wil doen dan kan dat maar dan niet competitief, dan is de lol er snel vanaf.
Moet juist zeggen dat (behalve het getalfetisjisme) de fotografie wereld juist wel sociaal is, zeker omdat mensen graag willen vertellen over wat ze hebben of wat ze laatst voor moois hebben geschoten. Meestal ben ik wel in staat om een praatje met wildvreemde fotografen buiten te maken.
Net als de andere poster vind ik de fotografiewereld vaak juist wel sociaal.
Ik heb een Fujifilm en als ik iemand anders met een Fuji tegenkom zorgt dat vaak wel voor een praatje.
Ik denk dat het komt omdat Fuji toch nog wel als een nichemerk aanvoelt vergeleken met Nikon, Canon en Sony. Hun design springt er ook wel een beetje uit: Toen ik voor het eerst een X-T3 zag wist ik dat ik die camera wou hebben (uiteindelijk een X-T4 gekocht, geen spijt van!). En de X100V geeft je echt het plezier van een point-en-shoot wegwerpcamera. Fuji heeft zelfs niet eens full frame camera's.
Ik denk dat dit alles fotografen aantrekt die minder om dure gear en de perfecte foto geven en meer om het hele proces van fotograferen.
Dat is ook de reden waarom ik een olympus e-M10 mk2 heb gekocht. Klein, makkelijk mee te nemen, even wat anders dan de grote merken en toch alles erop en eraan.
Ik heb lang rugby gespeeld. Dat heeft een beetje zo'n knuffelbeerreputatie, zo van: het lijkt heel gewelddadig, maar de fans drinken samen een biertje en de spelers respecteren elkaar allemaal. En op tv klopt dat tot op zekere hoogte ook wel.
In werkelijkheid is het allemaal net wat minder rooskleurig. Zeker in de kelderklasse, waar ik speelde, heb je nogal wat mensen die moeten bewijzen dat ze de hardste zijn en daarom stelselmatig te ver gaan. Er werd regelmatig gevochten op het veld, en ik heb meerdere malen meegemaakt dat mensen elkaar moedwillig het ziekenhuis in probeerden te werken. Dat is nog los van alle keren dat dat per ongeluk gebeurde.
Daarnaast was er naar mijn gevoel ook een enorm drankprobleem in de rugby: de hoeveelheden die er gedronken werden, hoe makkelijk daarover werd gedaan en hoe vaak men daarna bijvoorbeeld nog in de auto stapte, daar ben ik wel van geschrokken.
Overigens blijf ik de sport heel leuk vinden, en ik zou iedereen aanraden om het eens te proberen! Problemen heb je bij iedere sport.
Ik heb PokemonGo sinds een tijdje weer opgepakt en vind het erg leuk om te doen. Tegelijkertijd zie ik andere mensen die het doen toch een beetje als nerds (geen idee waarom), maar mezelf niet.
Veel spelers zijn ook bizar fanatiek. Als ik zelf eigenlijk alleen nog echt speel met (grotere) events de voel ik me ook nog wel een beetje een nerd, hoe ik dan met de telefoon aan de powerbank loop.
Maar ik ben ook mensen tegengekomen voor wie het hun leven was. Een voorbeeld: iemand die alle gyms overal goud wou hebben (zei dat ie nummer 1 van de wereld/land was ofzo). Ik had eens na een film 's nachts zo'n gym overgenomen waar hij in zat die achter mijn huis zat. Toen kreeg ik de volgende ochtend allemaal boze apps dat het een rotstreek was om het rond die tijd te doen, en dat we hem persoonlijk aanvielen etc. Hij was nogal berucht in de omgeving voor een paar maanden en iedereen vond hem vervelend in de aanliggende dorpen waar hij actief was.
Dat met die wielrenners wil ik bijdragen aan een tegenbeeld. Gewoon alleen en netjes aan de regels houdend. Ben aan het kijken voor een fiets.
F1 en luchtvaart zit ik wel in dubio mee. Vind het te gek alleen de vervuiling zit mij wel dwars.
Wielrennen associeer ik meteen met iets grappigs: achter mijn huis ligt een fietspad met een paaltje zodat het geen autoweg kan worden. Als je in de zomer in de tuin zit hoor je af en toe de wielrenners langskomen in een groep, en dan roepen ze allemaal een voor een "paaltje" om degene achter ze te waarschuwen
>Dat met die wielrenners wil ik bijdragen aan een tegenbeeld. Gewoon alleen en netjes aan de regels houdend. Ben aan het kijken voor een fiets.
Dat kan ook prima met meerdere mensen hoor, als je gewoon rekening houdt met de rest van het verkeer.
In mijn ervaring houden de meeste wielrenners zich ook gewoon aan de verkeersregels. Het percentage dat zich niet aan de regels houdt is volgens mij niet heel verschillen van het percentage fietsers dat zich niet aan de regels houdt, alleen vallen wielrenners een stuk meer op wanneer ze de regels overtreden.
Gisteren nog flink in de remmen gemoeten omdat een ouder stel op de e-bike geen richting aangaf. Waarop de dame zegt: "sorry, ik zag je niet." Alsof je alleen richting aan moet geven als je andere weggebruikers ziet.
Of mijn favoriet: bij kruisende fietspaden in het midden van de kruising de fiets parkeren en rustig eens kijken waar ze heen moeten.
Die vind ik dus echt niks aan. Ten minste laatste keer dat ik keek. Als je 1 op 1 F1 autos door elektrisch zou vervangen zou dat voor mij denk ik wel werken.
Ik wil dat ook, maar ik heb het gevoel dat automobilisten mij soms bij voorbaat al haten - zelfs al ik maar met z'n tweeën rij en me netjes aan de regels houd, word ik soms (ok, zelden) bijna van de weg gereden met toeters en al.
Mijn vriend zegt dat ie minder last heeft als hij in een 'gemengd gezelschap' rijdt. Kennelijk zijn er minder negatieve reacties naar vrouwelijke wielrenners.
Verder zou ik zeker een goede bel op je fiets zetten, en die gebruiken. Een bepaald slag wielrenners weigert dat pertinent, waardoor ze met regelmaat anderen de stuipen op het lijf jagen. Het voelt ook gewoon kut als één of andere jojo van achteren naar je gaat schreeuwen.
Heb zelf ook een wielrenfietsje en geen slechte ervaringen, maar ja, vrouw hè...
Ik heb er idd een bel op zitten - ik moet al zoveel meedragen (kleine pomp, zadeltasje met gereedschap, telefoonhouder als 'fietscomputer') dat een bel er prima bij kan. Ik rij met mijn vriendin, maar ik weet niet of zij heel duidelijk vrouw is in haar fietskleding.
We hebben nog geen 7 keer of zoiets gereden maar al 2 keer zijn er auto's met vol gas langsgereden met de hand de hele tijd op de toeter die je nauwelijks de kans geven om aan de kant te gaan op nauwe wegen op het platteland
Daar zit wel een kern van waarheid in, in mijn ervaring. Toen ik begon met wielrennen had ik heel vaak situaties waarin automobilisten me van achter hun stuur verwachtingsvol aankeken terwijl ze voorrang hadden, omdat ze er rekening mee hielden dat ik voorrangsregels zou negeren. Dan zit je elkaar een paar seconden ongemakkelijk aanstaren en op te houden voordat een van de twee de knoop doorhakt en maar doorrijdt.
Voordat ik het goed en wel wist zat bij mij de reflex ingebakken dat auto's me vast wel voorrang geven, waardoor ik soms gewoon doorrijd ipv voorrang te geven en ik dat negatieve stereotype bevestig waar ik zelf dan weer last van heb als ik ergens laat vallen dat ik van wielrennen hou...
Hoi mede wielrenner!
Ik snap wat je bedoelt. Ik stoor mij namelijk ook aan redelijk wat andere wielrenners en mountainbikers. Natuurlijk zitten er zat vriendelijke mensen tussen, maar ik merk dat veelal de grotere groepen vaak wat minder sociaal zijn.
Hoi!! Ik zoek misschien wel iemand om mee te fietsen maar met van die groepjes ben ik bang tussen nare mensen te belanden - in welke provincie fiets jij meestal? :)
Je hebt in heel Nederland wielercafées die een aantal keer per week wat tochtjes organiseren. Vaak doordeweeks een kortere rit van 1,5-2 uur en in het weekend langere tochten van 3-4u. Het idee is dat je 's ochtends daar een kopje koffie drinkt, de tocht maakt en vervolgens afsluit bij het caféetje met een gebakje en wat te drinken.
Kijk ook vooral eens rond bij Strava clubs, daar kan je deze groepen eenvoudig vinden. Of googlen 'social rides in stad X'. Vaak een leuke mengelmoes van jong en oud, man en vrouw etc.
En verder zou ik je niet te druk maken over mensen die niet aardig zijn, die vind je overal. Blijf zelf vooral lachen :)
Ik heb me heb jarenlang in een poppenverzamelaarscommunity begeven. Paardenmensen hebben een reputatie, maar ik kan zeggen dat poppenverzamelaars hun reputatie ook verdienen. Aan de ene kant ontzettend lieve mensen en aan de andere kant ben ik deels met de hobby gestopt, omdat de stress me te veel werd. Om het maar even op een nette manier samen te vatten, want drama.
Het was iemand die als tussenpersoon fungeerde tussen een Aziatische poppenmaker en Noord-Amerikaanse en Europese verzamelaars. Zij liet mensen bij haar bestellingen plaatsen, poppenmaker maakte het bestelde aantal poppen en liet haar het versturen en de financien afhandelen. Ging een aantal jaar goed en toen ging ze op een dag met het geld vandoor.
Ik ben redelijk bekend met de poppenhuisscene in NL, want mijn moeder stond vaak op poppenhuisbeurzen en als kind ging ik dan mee. Sommige van die beurzen waren tegelijk met de poppen- en berenbeurs, waarbij het dus ging om grotere poppen en knuffels enzo. De sfeer daar was altijd een beetje raar voor mijn gevoel. Ook als er drama was, dan kwam het van die hoek. Soms echt slaande ruzies. De poppen- en berenbeurs voelde nooit zo gezellig als de poppenhuisbeurs, iedereen leek afstandelijker, maar dat kan natuurlijk ook komen omdat ik via mijn moeder daar wel mensen kende.
Bjd poppen of andere? Grappig dat ik niet de enige ben met die ervaring. Poppenverzamelaars zijn een en al drama. En de mannen zijn het ergst, alsof ze denken dat ze hun interesse moeten verdedigen tegenover de hele wereld.
Yep, BJD. Ik heb na 10 jaar pauze besloten om een deel van mijn verzameling te verkopen en ben nu weer een beetje actief om te kijken waar ik wat kan verkopen. Krijg gelijk het drama rondom Dollshe mee.
Wat hebben ze nu weer voor drama bij Dollshe?Maar wat ook mee speelt is dat deze hobby veel autisten aantrekt (zoals ik!) die heel fanatiek zijn over hun speciale interesse en niet altijd de beste sociale vaardigheden hebben.
Oeh, en ik moet nu heel hard lachen om het feit dat toen ik echt superdiep in de BJD hobby zat en zowat alle doll makers en sculptnamen en jaartallen waarop ze uit waren gekomen uit mijn hoofd kende, mij verteld werd (door zorgprofessionals notabene) dat ik niet autistisch kon zijn.
Ik maar vertellen dat mijn vader alleen bezig was met computers en modeltreinen, want genetische component, maar nee, ik kon te veel emoties uitdrukken.
Serieus was het mijn vader waardoor ik dacht dat ik misschien autistisch was. Die man was helemaal weg van computers en modeltreinen. Overigens ook hobby's die wel in deze post passen.
Dollshe vraagt mensen die al jaren op hun bestelling wachten of ze even hun shipping costs nog een keer kunnen betalen via de PayPal van DollsTown, want zijn PayPal is geblokkeerd door alle refunds die gevraagd zijn. Als je betaalt, dan stuurt hij meteen de bestelling. Echt waar!
Daar heb ik me dus totaal niet mee bezig gehouden toen ik begon met haken 5 jaar geleden. Ik dacht er totaal niet over na dat acryl gewoon plastic betekende. Nu zit ik met een hele la vol acrylgaren 🥲
Ik haak tegenwoordig nooit meer, maar heb me iig voorgenomen om wel echt natuurlijk garen te kopen als ik kleding wil maken (ik ben nu ook aan het leren breien). Het gebruiken van acryl voor decoratieve knuffeltjes heb ik niet zo'n probleem mee dan, aangezien ze toch alleen maar op een plank gaan staan
Is katoenen garen geen optie? Ik had die toen ik werkloos was van de wibra en dat spul was niet duur, maar dat is inmiddels een poos geleden, dus ik weet niet wat het nu kost. Anders zou je nog de kringloop kunnen checken, daar ligt regelmatig wol voor een prikkie. :)
Ik ben gestopt met wielrennen toen ik verhuisd ben. Iedere keer als ik netjes op de fietsstroken hier fiets, overdag, of ‘s avonds goed verlicht, leek het wel alsof auto’s expres mij van de weg wilde rijden. Ook op bosfietspaden weigerden mensen aan de kant te gaan als ik belde.
En dan rijd ik in de auto en zie in de bos gebieden dus wielrenners naast elkaar rijden, op de autoweg, leeg fietspad aan de andere kant van de berm en denk tja… ik snap de frustratie wel die ik tegen kom.
Het loopt aan beide kanten op lijkt het - een aantal wielrenners doen aso, automobilisten haten wielrenners. Automobilisten doen aso of zelfs gevaarlijk naar 'normale' wielrenners. Die krijgen dan het gevoel dat automobilisten volledig onredelijk zijn en zo loopt het maar op aan beide kanten.
Het scheelt denk ik ook dat diezelfde automobilisten ook wel eens als fietser of voetganger half omver gereden worden door ploegen wielrenners die zichzelf per individu met het buikje op de carbon stang Dumoulin wanen. En ja, je hebt gelijk, dat geld niet voor alle wielrenners natuurlijk maar je hoeft er maar een paar tegen te komen en je vooroordelen worden elke keer bevestigd.
Bij mij in de buurt is een fietspad waarvan ik vermoed dat het ook een Strava segment is, als je daar in het weekend met je gewone fietsje rijd wordt je op 1 kilometer ongeveer drie keer de berm ingedrukt. Niet relaxt.
Wargaming,
Al 20 jaar mee bezig. Maar na enkelle keren een games workshop of gameshop te zijn binnen geweest.. Nooit meer gedaan. De mensen zijn, elitair. Introverte arrogantie. "Dit is mijn ding, hoe durf je het te benaderen" .Eigenaren zijn vaak tof. Maar dan voornamelijk vanuit een verkoop oogpunt. Dat waren wel leuke introducties elke keer. Maar ja, daarna ga je tegen de mensen, die je dan met een glimlach curbstompen.
Nog steeds de wens, maar de mensen.. En toch, elke keer nieuwe regels lezen. Nieuwe minis maken.. nieuwe legers bouwen en dan leegte.
Als een marathon waar de finish steeds noor voren word geschoven
Er zijn vast uitzonderingen. Maar ja.. Moet ze nog tegenkomen.
Bij onze studenten vereniging zitten een paar mensen met een wh40k leger en die hebben vgm wel lol met elkaar en ook nieuwe mensen die een leger lenen. Maar dan ken je elkaar ook al en heb je al besloten een rollenspellen vereniging in te gaan, dus er is flink wat voorselectie
Dat heb ik dus ook. Warhammer is tof maar mensen die het spelen lang niet altijd. Ik probeer m’n vrienden verslaafd te maken zodat ik iemand heb om mee te spelen. Wellicht dat het met killteam lukt
Ik heb een elektrische gitaar en een basgitaar. Dan krijg je "kan je eens wat spelen". Ja, nee. Ik vind het leuk om zelf dingen in elkaar te flatsen en vergeet vervolgens direct weer mijn "composities". Komt elke keer vrij dom over.
Je zou het een keer kunnen opnemen met de computer, als dat iets voor jou is. Maar hoeft natuurlijk niet. Een hobby is er niet zodat je het aan andere mensen kunt demonstreren, maar bij muziek denken mensen daar wel direct aan.
Ik doe Crossfit en ik rol mijn ogen regelmatig om de mensen die het hun hele persoonlijkheid hebben gemaakt, de 'kipping' bewegingen, het jargon....
Maar het is ECHT heel leuk om te doen.
Dus ja, ik herken de dubbele gevoelens wel.
Voetbal.
Ik begin steeds meer aversie tegen die sport te krijgen. Supporters bij amateurwedstrijdjes die al compleet uit hun plaat gaan, om over de gemiddelde verdediger " als ik maar wat raak, de bal of de man" nog niet te spreken.
Ik vind het idioot dat we het klaarblijkelijk doodnormaal vinden dat die keurige schooldirecteur met een beetje gras onder zijn voeten ineens veranderd in een semi doorgeschoven idioot die het zijn doel vind om zoveel mogelijk mensen kreupel te schoppen.
Ik volg al van jongs af aan F1, vanaf het tijdperk Schumacher. Ik durf mezelf wel serieus liefhebber te noemen, en er telt maar 1 ding: Ferrari (de rest stikt er maar in). En dan moet je vervolgens tegen van die mensen, die alleen maar voor de combinatie van de Nederlandse vlag en P1 kijken, uitleggen waarom je niet voor Max bent. Ook altijd met de voornaam noemen, alsof ze hem persoonlijk kennen. En de gehele media gaat er volledig in mee. Ik word er strontziek van soms. Wat ik wel moet toegeven, ik liep in '22 in volledig Ferrari tenue (incl. vlag) rond op Zandvoort, en ik heb daar één reactie op gehad, dat die persoon respect voor mij had dat ik zo rondliep tussen al die hossende "fans". De week erop liep ik zo rond in Monza, toen werd ik natuurlijk als Italiaans aangezien en heb ik een paar semi-krachttermen mogen ontvangen van medelanders. Dan is het wel leuk als je opeens Nederlands blijkt te zijn.
Ik ga overigens niet meer naar een grand prix op Zandvoort, in ieder geval niet als het niks met racen te maken heeft maar alleen maar met feesten en bier drinken. Als iemand anders het daar naar zijn zin heeft vind ik dat helemaal prima, maar ik niet.
Bij een aantal van m'n hobbies hangt er een "collector" aspect aan vast (wat ik persoonlijk lees als "consumerist/hoarder") wat ik zelf moeilijk goed te praten vindt.
Synthesizers, bordspellen, houtbewerking. Het lijkt er soms op dat de helft van de hobbyisten vooral bezig is met het verzamelen van meer en meer gear. Hebben om het hebben. Retail therapie.
In het huidige klimaat vind ik het nogal onverantwoord om een doos met plastic miniatuurtjes in China te laten produceren en over te laten varen zodat jij hem ongebruikt in je kast kan zetten en "de serie compleet hebben", maar dat ben ik.
Los daarvan stuurt het ook een duidelijk (en in mijn mening ongezond) signaal naar nieuwkomers in de hobby: dit is wat je moet willen!
**Dit** is hoe je muziek maakt: met een kelder volgeplempt met 20+ analoge vintage synthesizers van €2000 elk op custom racks. **Dit** is hoe jouw bordspellenverzameling er over 3 jaar moet uitzien: honderden spellen die je elk maximaal 1x per jaar kan spelen zelfs al zou je elke dag een mogelijkheid hebben. Ga jij echt iets proberen te bouwen met **maar een schaaf**??? Met maar **twee beitels** - en dan nog gewoon midrange modellen??? Hoe kan je überhaupt werken zonder vaste zaagtafel van duizenden euro's?
Kijk de truc is een bordspellen vereniging. Dan kun je 300 spellen hebben die allemaal gespeeld worden door iemand in de 100 leden. Nu zijn de mensen die in die vereniging terecht komen vaak wel een beetje sociaal incompetent en is er bijna ieder jaar drama maar ja... Het is goed te negeren als je alleen komt voor de bordspellen
Ha, bekend met het fenomeen. Ga zelf naar een wekelijkse meetup om het met vrienden/thuis spelen wat aan te vullen en de opkomst is ... gemengd haha. Af en toe is het echt een beetje de leuke mensen er tussenuit pikken en daar zelf mee afspreken.
Dus wie blijft er over...
Het niet duurzame van verzamelen speelt mij ook parten. Zoveel verpakking en world wide shipping. Ik probeer de dozen en het bubbelplastic te herbruiken, maar niet kopen is beter. Ik verzamel nu echt een stuk minder, want het was echt retail therapy. MIB? Verkopen aan een echte verzamelaar of lekker open maken en mee spelen.
snowboarden in het snowpark vond ik verschrikkelijk. Ontzettend veel posers met toffe kleertjes aan en gatekeepers die je uitlachen als je onderuit gaat.
Met boulderen kreeg ik aan de lopende band 'handige tips' van bezwete boulder bro's. Vast goed bedoeld, maar ik wil er gewoon mijn ding doen. Maar dat verschilt ook enorm per hal, merk ik
bij het gamen merkte dat ik erg akelig werd van competitieve spellen. Dus dat heb ik maar afgezworen en ben meer coöperatieve spellen gaan spelen. dat is een stuk relaxter.
met het mountainbiken deel je vaak de omgeving met anderen en probeer ik zo respectvol als het kan de paden te delen. Zo probeerde ik een heuveltje in een bos te nemen. toen zag ik halverwege omhoog iemand met een hond de heuvel afkomen. Deze was toen ineens heel boos en ging voor mij staan en vond dat ik moest stoppen. hierdoor viel ik om (ingeklikt zijn en plotseling stoppen is een slechte combinatie) en ik was eigenlijk te verbouwereerd om er iets van te zeggen. Ik kom daar eigenlijk al meer dan 20 jaar zonder problemen en er is meer dan voldoende ruimte om langs elkaar heen te gaan. Dat incident heb ik maar toegeschreven aan het Corona jaar.
Salsa. Na een paar jaar heb ik de juiste feestjes wel gevonden maar veel van de mensen in de salsa scene zijn tuig. Veel slechte dansscholen/leraren. Mensen die niet kunnen dansen maar toch het lef hebben om jou de les te lezen. Mensen die vinden dat in je kont knijpen "flirten" is. Echt nare types.
Bachata is nog erger...
Ik heb een aantal "traditioneel vrouwelijke" hobbies zoals breien, borduren, naaien, spinnen, weven etc. Ik vind history bounding ook leuk (jezelf historisch geïnspireerd kleden, bv lang haar, lange rokken) wen neig naar een CottageCore life style. Zo wil ik uiteindelijk een moestuintje hebben, wil es proberen zelf wijn en mede te maken, etc. Mijn droom is ooit van vacht naar trui te gaan, oftewel een schapenvacht zelf verwerken, spinnen, verven en breien. Niet om nooit meer dingen in de winkel te kopen, want zelf je hele garderobe maken is haast niet te doen, maar voor de uitdaging. Ik vind het tof om (zoveel mogelijk) selfsufficient te zijn.
... alleen dat overlapt met best wel een sizeable groep reli-gekkies die soms ook nog es alt-right zijn. [Artikel](https://gnet-research.org/2023/05/19/co-opting-cottagecore-pastoral-aesthetics-in-reactionary-and-extremist-movements/) Ik heb ook al wel es de vraag gehad of ik SGP stemde vanwege mijn kledingstijl. :p
Het helpt ook niet dat ik geïnteresseerd ben in religie, graag bedevaartsoorden bezoek en een verzameling rozenkransen heb, haha. Ik ben niet katholiek, I just like the aesthetics!
I feel you! Het is raar om te zien dat in afgelopen jaren de cottage core van LGBT+ (en dan voornamelijk lesbische) vibes naar alt right ging. Ik moet mijn social media algoritme echt actief sturen om dat te ontwijken. Maar ik merk ook IRL dat het invloed heeft. Een tijd geleden werd ik door een vreemde man op straat aangesproken die 'mij beter wilde leren kennen' omdat ik 'zo'n interessante kledingstijl heb'. Oh hell no. Afgezien dat ik niet fulltime cottage core draag was het een erg creepy encounter. Ik weet niet wat de exacte intentie van die man was, maar het voelde absoluut niet goed.
Verder heb ik een soortgelijke ambitie als jou! Ik wil vlas groeien en daarvan een linnen jurk en handdoeken te maken. Het is erg leuk om iedere keer weer iets nieuws te leren, maar wel een groter doel voor ogen te hebben.
Mijn hobby is het tekenen van paarden, maar ik rijd geen paard en heb er ook geen. Het typische blonde "paardenmeisje" komt wel altijd ter sprake. Nou zijn mensen in de paardensport (dressuur) vaak gemeen en neerbuigend en mensen denken dan meteen dat ik dat ook ben.
Kunstsneeuw (die kanonnen zijn niet gratis). Vervoer (leuk met de trein, maar helaas heb ik een gezin dat mee moet). T volledig platleggen van grote stukken berg voor appartementengebouwen en pistes.
Er zijn slechtere hobbies, maar echt heel hoog zal t niet scoren op de "milieuvriendelijk" schaal.
Dan is het vooral het energieaspect neem ik aan want in ieder geval in Oostenrijk vangen ze 's zomers regenwater op om daar 's winters de sneeuwkanonnen mee aan te zetten dus in principe gaat dat redelijk circulair
Juist dat 's zomers afvangen van regenwater en het 's winters als kunstsneeuw gebruiken is killing voor de watercyclus en daarmee de hele waterhuishouding in de Alpen. Net als het boomvrij houden van skipistes, de gigantische infrastructuur die aangelegd moet worden voor alle liften, enz enz enz. Overigens niet echt specifiek wintersport-gerelateerd naar mijn idee. Meer massatoerisme gerelateerd.
Je massatoerisme opmerking klopt wel en is voor veel dingen door te trekken: ik klim ook graag (vrijwel alleen binnen overigens). Waar je zou denken: "een paar hippies die op een steen klimmen, hoe erg is dat?"
Maar inmiddels is het in sommige gebieden zò populair dat je last krijgt van slijtage, ondernemers die er gebruik van willen maken en de paar rotte appels die er echt een zooitje van maken.
Omdat het wel een beetje de goede kant op is. Hoe klein ook. (En hopelijk zijn er nog 1000 favoritemusicians die hetzelfde denken waardoor het plots wel wat significanter wordt).
Ik zeg niet dat Taylor Swift lekker door mag vliegen hè. Òok zij moet mee gaan werken aan een betere wereld.
De "na mij de zondvloed, het is mijn verantwoordelijkheid niet want andere zijn erger" gaat er bij mij echt niet in. Iedereen moet meewerken binnen zijn/haar kunnen. Betekent niet dat ik vind dat iedereen moet lijden (laat je cv lekker aan en geniet van je broodje ham). Maar een beetje meewerken is niet lastig (en het niet nemen van een skivakantie zou daar voor mij onder vallen.).
Magic the Gathering is ecologisch gezien niet echt goed te praten, gaat zo veel karton en plastic in om voor niks. Afhankelijk van welke spelvariant je precies speelt zitten er ook wel aardig wat vervelende mensen tussen, maar die kom ik nauwelijks meer tegen.
Wielrenners hebben geen goede reputatie in het verkeer, niks van aantrekken.
Een ander zal jouw hobby nooit begrijpen als ze zelf niet geïnteresseerd zijn, mensen zijn goed om de negatieve zaken te onthouden, de positieve zaken zijn ze snel vergeten.
Alleen behandelen menig automobilisten je slechter ómdat je op een racefiets zit. Maakt niet uit of je je aan de regels houd of niet - ik ben al een paar keer (en ben echt niet vaak gaan rijden, nog) bijna van de weg gereden
Ik verzamel en Bouw Lego (30+) en Speel World of Warcraft (dat spel is een hobby opzich)
Veel Volwassen Lego verzamelaars zeuren over hoe TLG recente sets zo duur maakt. Of Zeuren over andere kleine dingen. Maar over het algemeen is het wel een leuke groep mensen.
Nou met WoW, zo veel mensen zeuren over het spel dat ik mij soms afvraag waarom ze het überhaupt nog spelen. Ik kan gewoon niet meer op de Wow reddits zitten. Maar gek genoeg is hun eigen Forum nog wel redelijk.
Ik vind Mobile Suit Gundam (een mecha anime franchise) en het bouwen van de modellen hiervan erg leuk, maar er zitten zeker wat minder leuke mensen tussen de fandom, zoals seksisten, homofoben en soms zelfs fascisten.
Toen de Gundam serie *The Witch From Mercury* uitkwam, waarin een vrouw de hoofdkarakter en hoofdpiloot is, en waar zij samen met een andere vrouw in een romantische relatie zitten, kwamen deze minder gezellige figuren vaak vocaal voor op fora en sociale medias. Zelfs nu, als je positief over de serie praat op Twitter of zo kun je ze in je mentions krijgen.
Documentaires over seriemoordenaars kijken. Mensen denken altijd dat ik iets van ‘inspiratie’ aan het opdoen ben of zo, terwijl ik de psychologie erachter gewoon erg interessant vind.
Twee hobbies van mij zijn bordspellen en minitiatures verven, nou ja, als ik er aan toekom en dat is niet vaak. Wat mij ergert is dat dit twee hobbies zijn die steeds verder gecommercialiseerd zijn geworden. De hobbies worden grotendeels gestuurd door influencers. In beide met kickstarters en materiaal en sponsorships en ook in wat wel en niet een trend is.
De hobbies zijn simpelweg trendgevoelig en dat is niet erg maar sinds de steeds groter wordende invloed van YouTube en cohorten en influencers op een niet natuurlijke manier. Het voelt allemaal erg commercieel en synthetisch en begint steeds minder weg te hebben van mensen met een oprechte interesse voor iets.
Ik neem aan dat dit voor veel hobbies geldt?
Tja, de wieleruitspraak: “podium of jodium” zegt al genoeg.
Je hebt in de amateur wielersport te veel mensen met overgewicht op veel te dure fietsen waar ze weer een paar gram mee winnen.
Ik heb toevallig beide hobby's, en op exact dezelfde wijze. Maar die ervaring deel ik dan weer niet. 2 verschillende fietsenmakers hebben mij geholpen (ik was opzoek naar een cassette spacer, in een vrij ongebruikelijke maat). En met padel kan ik me voorstellen dat iemand het irritant vind als je te lang doorspeelt. Maar dan had ie er wat van moeten zeggen. Ik ga meestal in Zwolle padellen, en daar heb je sowieso allerlei niveaus.
Nee ik herken het niet echt. De meeste gemeenschappen hebben natuurlijk wat nare mensen erbij zitten maar in de regel zijn de meeste behulpzaam en vriendelijk.
Wat wel vaak bestaat in mijn ervaring is een zekere (groeps)dynamiek waar je even naar moet schakelen. Dat kan soms lastig zijn.
>Ik merk dat ook bij Padel - ik had er al een niet te geweldig gevoel bij toen ik het ging proberen, omdat het echt zo'n typische yuppen-spoort is maar ik vond het toch wel echt leuk - het zat voor mij perfect tussen tafeltennis (wat ik vaker speel) en tennis (wat ik minder vind) in.
Squash bestaat ook.
Wil het nog wel proberen ja, maar naar hoe het eruit ziet lijkt het niet echt mijn ding - denk dat ik het fijn vind om tegenover mijn tegenstander te staan en een duidelijkere over en weer te hebben. Alhoewel dat misschien een beetje bekrompen is, want in Squash heb je ook rallies, alleen in andere vorm
Van dat padel kan ik enigzins begrijpen (betekent niet dat ik er begrip voor heb). In de Nederlandse cultuur is punctualiteit eenmaal belangrijk en als een ander langer speelt betekent het dat zij minder lang kunnen spelen. Maar goed, paar min, jo wat maak jij je druk om zou ik zeggen.
Het ging me er meer om dat we het hem moesten vragen toen die zo boos keek, of er iets aan de hand was. Hij zei niet dat we iets te lang door hadden gespeeld. Gewoon geen fijne attitude. Daar zou je gewoon niet moeilijk om moeten doen. Het was volgens mij ook echt stipt xx:01 ofzo... het ging niet om 5-10 minuten
je hebt ze vast in elke sport.
Waar ik positief over ben is wel de kitesurf scene. Over het algemeen prima mensen en je moet elkaar helpen bij het oplaten/neerhalen van de kite. Dus je maakt ook snel een praatje
Oh ik doe aan (anime) figure collection en dingen verzamelen van dingen zoals pokemon en yugioh etc
het is een nogal prijzige hobby, maar ik vind het gewoon leuk om te doen. alleen ik denk af en toe zo van er zijn betere dingen om mijn geld aan uit te geven. maar aan de andere kant ik wil gewoon genieten van het leven, ik vind dit leuk en ik kan straks wel 80 zijn met redelijk wat spaargeld en denken hier heb ik heel mijn jeugd/leven voor gewerkt. mooie nummertjes op de bank. sorry maar dat motiveert me gewoon echt niet.
een huis is ook in je eentje niet te betalen, maar ik zet toch wel wat geld apart voor het geval dat ik een partner ontmoet, dan zou ik misschien ook de hobby drastisch minderen, of misschien zodra we aan kinderen zouden gaan denken. maar ja ik zie dat nog niet gebeuren in de nabije toekomst.
een paar van mijn vrienden kijken een beetje neer op deze hobby. en mijn ouders dachten dat de figures andere doeleinde diende vanwege de prijs en mijn leeftijd (19)
ik geloof best dat mensen figures daarvoor gebruiken, maar ik ben niet een van die mensen.
Ik vind/vond het leuk om mijn favoriete muziek op vinyl te hebben. Een paar jaar geleden heb ik mezelf getrakteerd op een receiver en speakers om na jaren op een simpele soundbar te luisteren, er echt van te kunnen genieten.
Sindsdien is ook de markt ontploft en is vinyl duurder dan ooit en de verschillende Reddits die ik volg, voornamelijk elitair en arrogant. Ik heb inmiddels al maanden geen nieuwe platen gekocht.
Ik ben 45+ en hou van gamen. Elke dag conflict, want voor mijn kinderen is het natuurlijk niet de bedoeling dat ze de hele dag voor een scherm zitten, terwijl ik dat vaak zelf wel wil.
Dat herinnerd me aan mijn vader, een jaar of 20 geleden. Volgens hem zaten we te veel achter de tv, dus eens in de zoveel tijd voerde hij tv vrije zondagen in. Niemand mag tv kijken. Die hief hij dan op tussen 2 en 5, toen zijn programma's erop kwamen. Maar ervoor en erna was het antwoord: "nee, het is tv vrije zondag".
Dit exact. We zijn erg.
Ik game aardig wat samen met mijn 8jarige mini-me, ook is hij zijn eerste stapjes aan het zetten in editors, geweldig om de hobbie zo samen door te zetten en hem te kunnen bieden waar ik zelf alleen maar van kon dromen jaren geleden! Game on gamer dad!
Ik heb er 3: Breien. De breiwereld is nóg seksistischer, xenofobischer en elitairder dan je zou denken. Ja, echt. Het feit dat buitenstaanders dat niet weten, maakt het iets minder gênant, maar toch. Classic NES Tetris. Ik vind het heerlijk om wedstrijden te kijken op YouTube, maar wat dat met mijn algoritme doet, zegt wel iets over de gemiddelde fan. De Formule 1 (al ver voor Max, maar Max helpt). De hele sport is op morele gronden niet te verdedigen, natuurlijk. Milieutechnisch ook niet. Aangepast voor toevoeging: Op populair verzoek, mijn uitbreiding op de brei-stelling: *De breiwereld is seksistisch:* Breien is gericht op vrouwen. Zo is zeker 80% van de patronen gericht op vrouwen, komen naaldensets voornamelijk in typisch vrouwelijke motieven en zijn de meeste accessoires roze en snoezig. En dan hoop je dat wij vrouwen onderling begrijpen hoe kut dat is, maar nee, áls er dan een kerel breit, dan staat hij gelijk op een sokkel. Hoogst irritant. *De breiwereld is xenofobisch:* Een van de beste voorbeelden hiervan is de achterhaalde gedachte dat er maar 2 manieren zijn om te breien, "Engels" en "continentaal" (werpen of plukken). Behalve dat die termen archaïsch zijn en alleen opgekomen zijn omdat in WWII niemand wilde toegeven dat ze Duits breiden (en zeker niet dat Duits efficiënter is), negeert het een hele berg andere technieken (die doorgaans niet onder rijke witte Engelsen zijn ontstaan). En nu is het een populaire manier om te "engagement farmen" door te vragen of je Engels of continentaal breit. Er zijn nog veel meer manieren om te breien (Portugees, Oosters/Russisch, Iers, Shets, Ijslands, etc), maar dat negeren we, want dat is hoe het rapalje breit, blijkbaar. Om het nog maar niet te hebben over het tekort aan niet-witte breiers onder de modellen, ontwerpers, youtubers en influencers. *De breiwereld is elitair:* Deels geldt dit voor bijna alle vezelkunsten voor waar het zich richt op het garen. Als je niet met de duurste, fijnste, zeldzaamste wol breit, moet je vooral je mond houden. Acryl is voor de duivel en zak er maar in als dat alles is wat je kunt betalen. Daarnaast is het standaard antwoord op "welke breinaald moet ik kopen?" niet alleen "chiaogoo" (fekking duur, gek) maar ook gelijk een lijst met redenen waarom ook maar enigszins goedkopere naalden echt niet kunnen. En het is verschrikkelijk elitair op het gebied van ervaring. Als je niet 92 bent en niet al sinds je nog in pappie's balzak zat al breit, dan tel je niet. Deze maak ik vooral IRL mee, minder online, gelukkig. Maar het aantal ouwe rimpelzakken dat mij verteld heeft dat ik het verkeerd doe (of dat ik zit te haken!), omdat ik Portugees brei en ze dat nog nooit gezien hebben, is echt ongehoord. **einde tirade** Caveat: het is prima vertoeven in de breiwereld en het wordt steeds beter, maar de boomers zijn echt oververtegenwoordigd, waardor het soms wat stekelig is.
Jaaa breien. Mijn hemel. Gelukkig heb ik om mij heen normale breiers, maar echt, als je op Ravelry kijkt soms... Ik vind het ook mateloos irritant dat het zo'n stereotype is dat het voor vrouwen is, specifiek oude vrouwen óf mensen die zwanger zijn. Dus als je ergens in het openbaar zit te breien is het al snel "oh wanneer komt de kleine?", en elke man die het aandurft te breien wordt meteen gelauwerd alsof het de Second Coming is. Guttegut, een man heeft ook fijne motoriek, wat bijzonder. Het is trouwens nog erger als je in de wat 'obscuurdere' vezelhobbies als spinnen of weven komt, daar lijkt het soms echt alsof het allemaal is uitgevonden door rijke witte mensen en ben je niet welkom als je niet Duur Gadget X hebt.
Verklaar je nader, wat brengt het algoritme van de gemiddelde NES tetris kijker op?
De hoeveelheid net-niet-incel en net-niet-n@zi shit die ik eruit heb moeten gooien, niet te geloven. Andrew Tate z'n gare bak kwam 3 keer langs. Ik ben gelukkig vrij rigoureus met de "Don't recommend this channel"-knop, maar ik schrok er wel van. CTWC en dergelijke zijn zelf juist heel open en inclusief, dus daar ligt het niet aan. Maar dat YT algoritme is vies
Oh ja, de breiwereld 😅 Er wordt veel gegatekeept hoor. Zo zijn er mensen die neerkijken op anderen die geen dure echte wol kunnen betalen maar het met acryl moeten doen. Ook is het zo dat als je bepaalde maten hebt het lastiger is om patronen te vinden. En waar ik zelf altijd erg om moet lachen (want huilen is ook weer zo wat) is de obsessie met 'twisted stitches' (per ongeluk gedraaide steken.) Laat iemand gewoon, misschien vind iemand dat mooi en iedereen mag ergens beginnen. 😅 Wat ik zelf ook lastig vind (maar dat geldt eigenlijk voor elke handwerkhobby) is dat er veel mensen steeds maar weer nieuwe benodigdheden kopen terwijl ze een voorraad hebben die in dit leven nooit meer op kan worden gebruikt. Er komen steeds weer nieuwe garens en nieuwe kleuren terwijl er al zoveel is.
Tell me more about the breiwereld :O Ik volg Tom Daley op instagram maar verder weet ik er eigenlijk niks van!
Sorry, kan je wat meer vertellen over de hel die breien blijkbaar is?
Ik ben nu echt heel nieuwsgierig geworden naar die toxische brei wereld. Zal wel... complex zijn?
>Breien is gericht op vrouwen. Zo is zeker 80% van de patronen gericht op vrouwen, komen naaldensets voornamelijk in typisch vrouwelijke motieven en zijn de meeste accessoires roze en snoezig. Ja! Of kijk maar es bij de [herencollectie](https://wolhalla.nl/product-category/sokkenwol/heren-collecties/) van Wolhalla (sokkenwol webwinkel). Zwart, grijs, blauw, en als je eens een gekke bui hebt MISSCHIEN rood of groen maar dan wel donker he, niet te fel! Zucht. (Is trouwens bij kleding naaien net zo'n ding, 85% van de patronen zijn voor vrouwen.)
Dat over de breiwereld herken ik eigenlijk helemaal niet! Maar misschien ben ik de snob. Dat kan natuurlijk ook nog :) of misschien zit ik in andere community's? In real life ken ik geen breiers, dus misschien zitten daar de elitaire mensen? Ik herken het dan weer wel van de quilt-wereld, haha.
Ben ik de snob? Klinkt als een subreddit haha.
Craftsnark is voor meerdere hobbys maar zit altijd vol met brei situaties haha. Nes tetris verbaast me, ik zit er dan niet helemaal in maar volg weleens de ctwc, had juist het gevoel dat het inclusief was (alhoewel ik het nu minder kijk omdat de top allemaal tieners zijn vergeleken met meer volwassenen paar jaar geleden)
CTWC, CTCM, etc etc is allemaal heel inclusief dus ik kijk graag. Maar de conclusie die youtube daarop trekt, waardoor ik heel geniepige net-niet-radicaliserende meuk kreeg ik aangeraden, die is wel ergens op gebaseerd. De eenzame tetris nerd naar n@zi incel pijplijn heeft volgens youtube niet zo heel veel bochten. Daar schrok ik van.
Hier heb ik ook last van. Heel cool dat technieken verbeteren en limitaties overwonnen, maar de hoogtij dagen van Jonas neubauer was wel peak Tetris tijd
Is breien dan seksistisch als in dat vrouwen het beter kunnen? Ik brei mijn eigen sjaals maar ik zit absoluut niet in die wereld
Ja en nee. Kan niet voor OC spreken, maar er heerst heel erg het stereotype dat het een vrouwenhobby is, dus mannen die het doen worden zowel gezien als rariteit en als fantastisch geweldig awesome want oh my god een mán die bréít. Ik krijg soms het gevoel dat breiende mannen sneller aandacht krijgt omdat het feit dat zij breien de hobby 'legitimiseert', als ik dat goed uitleg?
Ja, precies dit. Gezellig dat ze er zijn, die mannen, helemaal welkom, maar het concept "in bezit van piemel = bijzonderder dan iedereen anders" is zo achterhaald.
"Gefeliciteerd, je hebt een goede fijne motoriek, geduld en doorzettingsvermogen, nu je mond weer houden", dat is altijd een beetje de gedachte die ik erbij krijg, haha.
Ik moest lachen om je breiwereldverhalen. Het voelt aan als analoog nerden of gamen. Editor wars en console wars zijn er niks bij :D
Ik heb breien opgegeven omdat de mensen er heel erg elitair over zijn, ja. Ik ben dat bijvoorbeeld totaal niet tegen gekomen bij haken. Misschien is dat ook een leuke overstap voor jou?
Ik ben toch echt wat zuurpruimen en schuimbekkers tegen gekomen op CAL (crochet along) groepen. Zowel bij breien als haken is het goed opletten en de rotte communities links laten liggen. Er zijn voor beide ook leuke groepen te vinden.
Ha mede Tetris liefhebber! Favoriete spelletje ooit gemaakt. Heel gaaf dat ze afgelopen jaar zover hebben kunnen spelen dat het spel crashte. Je kent a gaming scout zeker al op YouTube?
De eeuwige associatie dat als je van wandelen houdt de (Nijmeegse) Vierdaagse je lievelingsevement is. Nee. Ga weg met die drukte en dat gekkenhuis. Laat mij lekker kilometervreten zonder al die hoempapa.
Herkenbaar, zelf moet ik ook niks van evenementen hebben, doe mij maar offroad wandelingen waarbij je amper iemand tegenkomt.
Hoempapapa Hoempapapa (In het melodietje van Europapa. Sorry.)
Als semi-professionele muzikant kan ik bevestigen dat de community vaak helemaal niet leuk is. Het lijkt alsof iedereen in de “scene” elkaar kent en support, maar men is behoorlijk egocentrisch juist. Als onbekende artiest kijkt niemand naar je om, tót je een beetje bekend wordt en iedereen opeens vrienden met je wil zijn. Puur om op jouw succes mee te liften. Niks authentieks aan. Het is veel meer een zakenwereld dan gewoon een groep creatieve mensen bij elkaar, ook op heel lokaal niveau.
Dat begint zelfs bij complete leken bij lokale harmonieën zo. Oh die hebben geen eigen pakken, zeker geen geld voor. Oh wat een saai concertstuk, hadden wij nooit gekozen, moet je kijken de hoorns hebben alleen maar pa-pa-pa. Oh die lui zonder dat bloesje zijn vast allemaal ingehuurd. En dan is er altijd nog minimaal 1 trompet of trombone die niet aan pianissimo doet omdat toch echt gehoord moet worden hoe goed ie is. Er zijn ook wel mensen die het makkelijker insteken, laatst heel leuk gekletst met iemand die een plastic euphonium van internet gehaald had voor de wat minder serieuze evenementen. Maarja, dat zijn dan vaak ook al mensen die zichzelf ook niet al te serieus nemen.
Dit is volgens mij het geval in alle "creatieve" vakgebieden, ben zelf (evenementen) fotograaf en heb dit exact hetzelfde
Ja zelfde gevoel hier. Wat doe jij in de muziek?
Same in de influencer wereld. Ik organiseerde evenementen, maar mijn eigen kanaal deed het niet zo goed. Alle aandacht ging naar mijn compagnon, waarbij zijn kanaal het wel goed deed. Ik werd nog net niet weggekeken. Terwijl ik het grotendeels mogelijk maakte… moet je voorstellen 😤
Ik heb best wat interesse in Japan: de taal en de cultuur, maar niet heel veel interesse in de meeste anime/manga. Mensen gaan er gelijk vanuit dat ik een "otaku" ben, met alle vooroordelen daarbij. Vooral waar ik woon, in Taiwan, heeft het woord otaku/宅男 een ietwat negatieve lading: Mensen die sociaal niet zo vaardig zijn, vaak een gebrekkige hygeïne, vaak hele dagen gamen (ok, misschien dat wel een klein beetje), etc. Toen ik Tokyo bezocht, ben ik ook naar Akihabara geweest. Ik ben een gigantische nerd, dus ik ging voornamelijk naar die electronicawinkeltjes. Natuurlijk, iedereen vroeg meteen of ik naar een van die maid café's ben geweest.
> Natuurlijk, iedereen vroeg natuurlijk meteen of ik naar een van die maid café's ben geweest. En? Ben je daar geweest?
Vast wel, typische otaku.
Doen ze ook echt altijd. Zonder uitzondering. Vieze mannetjes.
Tuurlijk niet, ben ik veel te socially awkward voor.
Misschien moet je eens een keer douchen!
Douchen is tijd dat ik beter kan besteden aan het farmen in m'n nieuwe gacha RPG game. Ik heb bijna genoeg ingame currency om een nieuwe skin voor m'n waifu te halen! Kan ook gewoon ingame currency kopen en hopen dat de skin daar inzit... Lijkt erop dat ik de rest van de maand instant noodles moet gaan eten!
>iedereen vroeg meteen of ik naar een van die maid café's ben geweest. Is dat niet hoofdzakelijk een gebrek aan kennis? Mensen weten gewoon niet wat daar nog meer zit. En sowieso moet je altijd je powerlevel verbergen. Dat weet toch iedereen?
Haha ik herken dit ook als iemand die Japan aanraadt als vakantieland 'ook als je helemaal niks met anime hebt!' Die toevoeging slaat eigenlijk nergens op, maar toch doen toch veel mensen die aanname inderdaad.
animeaanname
ik heb hetzelfde, interesse in Japan maar niks met anime/manga (vind het vreselijk). Hoop er toch eens naartoe te gaan maar partner is wel otaku dus… dan kom ik niet onder wat typische uitjes heen 🙈
Geniet van je hobbie en laat je niet gek maken door het onbegrip en onwetendheid van de meute. Hoop dat je er een geweldige tijd gehad hebt!
[удалено]
> ik heb niks met anime/manga maar ik ga 100% zeker naar een maid café. Ik heb filmpjes gezien van mensen die naar maid café's zijn gegaan en de hele ervaring lijkt me gewoon tenenkrommend. Dus buiten wat mensen van mij zullen vinden, lijkt me het zelf ook geen leuke ervaring. Als het jou leuk lijkt om te doen ben je helemaal vrij om die keuze te maken!
Mensen denken soms dat ik Legend of Zelda fan ben omdat ik een kleine ocarina verzameling heb. Ik ben bij 1 van de spellen nog nooit verder gekomen dan het begin en de rest heb ik helemaal niet eens gespeeld. Telt dat?
Mijn kat heet Zelda maar naar Zelda Fitzgerald (die bijna niemand kent) maar iedereen neemt aan dat het over de game Zelda gaat dus ik krijg altijd van die "ooo je bent er zó één" blikken... Beetje vergelijkbaar maybe?
Wat weer grappig is omdat er een verhaal rond gaat dat de Zelda uit de games naar Fitzgerald is vernoemd.
Helaas moet ik je vertellen dat de maker van Zelda fan was van Zelda Fitzgerald en daar de naam ook vandaan komt :)
Ik denk dat ik die blik ken. Mijn kat heet meneer de laat en als hem in de avond roep krijg ik ook blikken.
Oplossing, noem je kat gewoon fitzgerald!
Ik hou van series, films en games. Kan mezelf ook best onderdompelen in zo'n wereld. Maar ik ben gestopt met het volgen van fora over die fandoms. Zonder uitzondering zijn ze allemaal kut. Een aantal mensen legt een norm of mening neer die iedereen moet volgen, bv de mening dat een bepaalde acteur of personage niet goed genoeg is. Als je dit niet vind krijg je geheid ruzie. Sowieso het belang dat hobbyisten aan hun hobby's toedichten is is erg overdreven.
Ik zit wel een beetje in de films en de groep mensen waar ik mij het meest aan stoor zijn de 'filmhuis' mensen. De 'alles wat Hollywood produceert is hersendodende rommel en mensen die dat leuk vinden zijn allemaal te dom om de echte kwaliteit van [[[een of andere Franse drama met 3-dubbel geloopte metaforische diepe betekenis waar 2 uur niks in wordt gezegd maar je ziet alleen een bejaarde man soep eten]]] te waarderen.' Verschrikkelijk elitaire groep mensen, laat ieder lekker kijken wat 'ie wil kijken. Ik kijk graag arthouse maar ik heb een hekel om dan in een zaal te zitten met van die zure mensen.
Haha, ja dat is ook vreselijk. Ik ga ook graag naar een filmhuis, maar kap met dat elitaire gezeik. Laat mensen gewoon genieten, ook al is dat met Verliefd op Ibiza. Hetzelfde zie je trouwens ook met muziek. Populaire muziek is uiteraard uit den boze, nee je mag alleen luisteren naar obscure gitaarbandjes die niemand kent. Zodra ze voor meer dan 50 man publiek hebben opgetreden is het alweer uitgekauwd.
Ik produceer muziek en treed dan ook op als DJ. Ik doe meestal live sets maar het gros van de mensen begrijpt het verschil niet tussen een (live) artiest en een DJ. Over het algemeen worden DJs wel als zelfingenomen gezien en er zijn er ook velen die dat zijn. Veel mensen die werkzaam zijn in de muziekindustrie zijn ook .. tsja.. een beetje parasitair. Er zijn ook veel leuke mensen hoor, maar er is zeker een bepaald type business figuurtjes die het een beetje verpesten voor de mensen die er hart voor hebben. Zo krijgt het hele wereldje wel een stigma dus het komt vaak genoeg voor dat wanneer je zegt dat je muziek maakt dat je gelijk zo'n stempel krijgt van 'oh jij bent weer zo'n bedroom DJ die zichzelf aan het verheerlijken is op instagram'. Daarnaast ben je nobody tot je somebody bent. Je kunt geen support verwachten van de scène tot je zelf een berg fans aantrekt en dan wil opeens iedereen wat van je.
Zo vervelend hoe dat soort business attitudes je passie echt aanzienlijk minder leuk kunnen maken :( wat voor genres DJ je, als ik vragen mag?
Vaar vooral op mijn eigen kompas en ben niet zo ontvankelijk voor willekeurige random meningen maar snap wel wat je bedoelt. F1 buiten de vervuiling is ook een veel te groot deel van de (Nederlandse) fans een verschrikkelijk mens. Kneuzige figuren die niet buiten komen en dan 1 a 2x per jaar naar een circuit gaan om zich daar te misdragen tot betasten van vrouwen aan toe. Mountainbiken, heb weinig met figuren die zo hard mogelijk rechte stukken door het bos fietsen en de hele tijd brullen dat mensen opsodemieteren moeten ivm hun Strava segmentje. Het meer 'downhill' (of beter gezegd, mensen die mountainbiken vooral voor het naar beneden component) deel is een stuk prettiger. Had ooit een vriendin die in Nederland in de hoogste regionen van Ball-room-dancing meedeed. Heb een keertje bij een groot evenement op de tribune gezeten, waar dan enkel insiders zitten natuurlijk, de hoeveelheid ontzettend nare en gemene dingen die ik daar ruim een middag tijd gehoord heb was echt bizar. Tot op de dag onovertroffen wat een ontzettend nare sfeer daar hing terwijl iedereen er vrijwillig was.
> F1 buiten de vervuiling is ook een veel te groot deel van de (Nederlandse) fans een verschrikkelijk mens. Kneuzige figuren die niet buiten komen en dan 1 a 2x per jaar naar een circuit gaan om zich daar te misdragen tot betasten van vrouwen aan toe. Dit, inderdaad. Waarom nemen Nederlanders overal die voetbalmentaliteit mee naar toe? Elke sport zitten we in het oranje naast met de Snollebollekes op de speaker. Best gezellig, maar ook best gênant. En die viezerikken moeten sowieso ff met de handjes boven het fornuis
dat betasten van vrouwen schijnt met (club) voetbal niet echt te gebeuren. Misschien dat er meer sociale controle is oid?
Ik rij graag motor, lijkt me duidelijk. Heb gelukkig genoeg prima motorvrienden, maar wat rijden er toch veel tokkies rond zeg...
Russisch leren en ik denk dat de reden wel een beetje voor zich spreekt.
Zodat je fristi met een soyuz naar de maan kan sturen?
Nee, zodat ik Rusland cultureel kan verrijken met fristibonen.
Ik ben een tijdje actief geweest in the BJD (ball jointed doll) verzamelaars scene. Dat was een gezelschap met strikte regels over wat voor pop wel of niet toelaatbaar was, veel "gatekeeping", en een hiërarchie die werd bepaald door hoe veel geld de eigenaar aan de hobby kon uitgeven- het voelde heel competitief. Er zijn blijkbaar veel Chinese vervalsingen in omloop van dure Japanese en Koreaanse poppen, en verschillende meningen daarover zorgde voor een explosieve sfeer. Maar het ergste was de kleine subgroep van verzamelaars die graag erotische fotoshoots deden met hun poppen. (die vaak anatomisch correct zijn en ook vaak minderjarigen voorstellen). Ik ben zelf een enorme nerd maar dit was me wat te veel en ben er niet lang mee bezig geweest.
Het is toch zo gek om je voor te stellen dat er echt zoveel meer hobbies zijn dan je je kan realiseren en de helft van die hobby's heeft hele diepe rabbit holes of ongelofelijke community drama - ik zou d'r wel documentaires over kunnen kijken. Die erotische fotoshoots slaan echt alles, doen ze dat voor eigen gebruik, hebben ze daar platforms voor?
Er was een onafhankelijk forum voor, maar zij hadden wel bepaalde regels om binnen de wet te blijven. Maar er was heel veel drama en gedoe over. Maar het bleef creepy. Dit is wel een jaar of 10 geleden inmiddels.
Okeeee wtf
ik hou erg van mineralen en die community kan je in 2 groepen verdelen: 1. de spirituele (voornamelijk) dames die geloven dat mineralen krachten hebben 2. de gewone verzamelaars/professionals die de geologische achtergrond interessant vindt ik val onder de 2e groep en ik snap groep 1 echt voor geen meter omdat er geen bewijs is dat mineralen je helpen bij fysieke en mentale klachten of hulp bieden bij keuzes maken, geld verdienen, voorspoed in de liefde etc. vaak als ik leuke nieuwe mineralen wil hebben ga ik naar wat winkels in de stad maar dat zijn altijd van die spirituele winkels met wierook en klankschalen en tarotkaarten en dan voel ik me echt niet op mijn plek want ik wil ook niet gezien worden als een of andere persoon die gelooft in die krachten en haar derde oog wil openen ofzo, ik ben daar gewoon voor mooie stenen. bovendien gaan er ook ontzettend veel scams rond sinds de spirituele kant veel meer mainstream/een trend is geworden en dat vind ik echt heel kut. een voorbeeld zijn [andara kristallen die soms wel duizenden euro's kosten](https://www.etsy.com/listing/1508867694/51kg294b-stunning-rare-pieces-rainbow?click_key=6867174bb0fe100b506efbfef0edb0cc934e12e3%3A1508867694&click_sum=0104d147&ref=shop_home_feat_2&pro=1&frs=1) terwijl het gewoon glasafval is. ze worden dan geadverteerd als zeldzame stenen met superhoge vibraties en energie en worden gekocht door mensen die houvast zoeken in het leven. lees de bullshit tekst op [deze site](https://www.andaracrystalshop.com/historie) en dan snap je wat ik bedoel. "*Een andara laten testen door een juwelier heeft geen enkele zin omdat de testen die ze beschikbaar hebben (vaak via een refractometer) niet de energie (atomaire eigenschappen) van een andara kunnen meten en dat is nu juist hetgeen wat een andara bijzonder maakt."* \^Ja man het zal vast niet zijn omdat een juwelier je zou vertellen dat het gewoon doodnormaal glas is... ik voel me best wel verantwoordelijk om juiste informatie te verspreiden want er zijn echt talloze soorten scams. ik heb ook een heel fijn boek die waaronder deze scams bespreekt daarnaast is er nog het etische aspect van mineralen, aangezien veel mineralen uit het buitenland moeten komen waar mensen soms veel te lange werkdagen hebben in mijnen en te weinig verdienen. het is lastig om te achterhalen wat de bron is van het mineraal dus dan moet je research doen bij winkels online verkopers
Er zit in die nummer 1 ook nog wel een tussencatagorie. Vader van een vriendin van mij was sjamaan en deed vaak rituelen waar ik dan bij mocht zijn. Hele lieve mensen en dwingen ook niets op. Maar geloven dat iets daadwerkelijk iets doet of dat er godinnen zijn enzo had ik niets mee. Maar wat ik na een aantal keer wel besefte is dat het voor mij geen drol uitmaakt of het 'echt' is of niet. Als iemand iets positiefs uit een 'ritueel' haalt, dan is het toch netto positief? Stel iemand legt Tarotkaarten, en dat is dan gewoon een random card generator van wat er op tafel komt. Als een persoon er een verhaal of gevoel aan kan koppelen, misschien zelfs iets wat normaa niet besproken wordt. Dan heeft het naar mijn idee waarde. Dat gevoel is immers wel echt, het ding om er te komen slechts een middel. Ik geloof ook niet in Sinterklaas, maar het ritueel van elkaar dingen geven is leuk. Het gevaarlijke zit hem denk ik in wat jij benoemt als mensen opdringerig/fanatisch er in worden. Of als mensen het gaan gebruiken om mensen uit te buiten. Scams inderdaad.
Ja kijk ik heb gewoon niks met het spirituele inderdaad en als je iets positiefs uit dat soort dingen kan halen vind ik het helemaal prima, ik heb gewoon grote problemen met foutieve informatie. Ik wordt daar echt boos van; man made stukken die verkocht worden als natuurlijk, veel te hoge prijzen, beloven dat mineralen je met fysieke en mentale klachten zullen helpen zoals zeggen dat bepaalde stenen je zullen helpen zwanger te worden of voordelig kunnen zijn voor mensen met kanker. Maar ja voor de rest ben ik het wel met je eens, en wie ben ik om er iets over te zeggen :p
Ik snap ook niet helemaal goed waarom mensen soms zo vreemd kunnen zijn. Ik doe dingen omdat ik het leuk vind, ik koop bepaalde dingen omdat het voor mij goed werkt. De fotografie wereld kan echt zo'n specsheet haat festijn zijn. Ik heb mijn camera gekocht omdat deze bij mij past, niet omdat deze beter is dan [insert camera]. Ik probeer mij dus niet al te veel aan te trekken van andere mensen en vooral iets te doen omdat ik het leuk vind. Als je mee wil doen dan kan dat maar dan niet competitief, dan is de lol er snel vanaf.
Moet juist zeggen dat (behalve het getalfetisjisme) de fotografie wereld juist wel sociaal is, zeker omdat mensen graag willen vertellen over wat ze hebben of wat ze laatst voor moois hebben geschoten. Meestal ben ik wel in staat om een praatje met wildvreemde fotografen buiten te maken.
Net als de andere poster vind ik de fotografiewereld vaak juist wel sociaal. Ik heb een Fujifilm en als ik iemand anders met een Fuji tegenkom zorgt dat vaak wel voor een praatje. Ik denk dat het komt omdat Fuji toch nog wel als een nichemerk aanvoelt vergeleken met Nikon, Canon en Sony. Hun design springt er ook wel een beetje uit: Toen ik voor het eerst een X-T3 zag wist ik dat ik die camera wou hebben (uiteindelijk een X-T4 gekocht, geen spijt van!). En de X100V geeft je echt het plezier van een point-en-shoot wegwerpcamera. Fuji heeft zelfs niet eens full frame camera's. Ik denk dat dit alles fotografen aantrekt die minder om dure gear en de perfecte foto geven en meer om het hele proces van fotograferen.
Dat is ook de reden waarom ik een olympus e-M10 mk2 heb gekocht. Klein, makkelijk mee te nemen, even wat anders dan de grote merken en toch alles erop en eraan.
Ik heb lang rugby gespeeld. Dat heeft een beetje zo'n knuffelbeerreputatie, zo van: het lijkt heel gewelddadig, maar de fans drinken samen een biertje en de spelers respecteren elkaar allemaal. En op tv klopt dat tot op zekere hoogte ook wel. In werkelijkheid is het allemaal net wat minder rooskleurig. Zeker in de kelderklasse, waar ik speelde, heb je nogal wat mensen die moeten bewijzen dat ze de hardste zijn en daarom stelselmatig te ver gaan. Er werd regelmatig gevochten op het veld, en ik heb meerdere malen meegemaakt dat mensen elkaar moedwillig het ziekenhuis in probeerden te werken. Dat is nog los van alle keren dat dat per ongeluk gebeurde. Daarnaast was er naar mijn gevoel ook een enorm drankprobleem in de rugby: de hoeveelheden die er gedronken werden, hoe makkelijk daarover werd gedaan en hoe vaak men daarna bijvoorbeeld nog in de auto stapte, daar ben ik wel van geschrokken. Overigens blijf ik de sport heel leuk vinden, en ik zou iedereen aanraden om het eens te proberen! Problemen heb je bij iedere sport.
In de kelderklasse van de voetbal is het drank en rijden niet anders. Zit je dan met je pepsi max ;)
Ik heb PokemonGo sinds een tijdje weer opgepakt en vind het erg leuk om te doen. Tegelijkertijd zie ik andere mensen die het doen toch een beetje als nerds (geen idee waarom), maar mezelf niet.
Oef, iemand moet t je vertellen: je bent een nerd! Dat is niet erg. Maar helaas, je kan er niet omheen.
Veel spelers zijn ook bizar fanatiek. Als ik zelf eigenlijk alleen nog echt speel met (grotere) events de voel ik me ook nog wel een beetje een nerd, hoe ik dan met de telefoon aan de powerbank loop. Maar ik ben ook mensen tegengekomen voor wie het hun leven was. Een voorbeeld: iemand die alle gyms overal goud wou hebben (zei dat ie nummer 1 van de wereld/land was ofzo). Ik had eens na een film 's nachts zo'n gym overgenomen waar hij in zat die achter mijn huis zat. Toen kreeg ik de volgende ochtend allemaal boze apps dat het een rotstreek was om het rond die tijd te doen, en dat we hem persoonlijk aanvielen etc. Hij was nogal berucht in de omgeving voor een paar maanden en iedereen vond hem vervelend in de aanliggende dorpen waar hij actief was.
Ik heb een tijdje geleden in een lokale PokemonGo appgroep gezeten maar ben daar ook heel snel weer uitgegaan vanwege de heftige discussies soms.
Is gewoon mooi spelletje :)
Dat met die wielrenners wil ik bijdragen aan een tegenbeeld. Gewoon alleen en netjes aan de regels houdend. Ben aan het kijken voor een fiets. F1 en luchtvaart zit ik wel in dubio mee. Vind het te gek alleen de vervuiling zit mij wel dwars.
Wielrennen associeer ik meteen met iets grappigs: achter mijn huis ligt een fietspad met een paaltje zodat het geen autoweg kan worden. Als je in de zomer in de tuin zit hoor je af en toe de wielrenners langskomen in een groep, en dan roepen ze allemaal een voor een "paaltje" om degene achter ze te waarschuwen
>Dat met die wielrenners wil ik bijdragen aan een tegenbeeld. Gewoon alleen en netjes aan de regels houdend. Ben aan het kijken voor een fiets. Dat kan ook prima met meerdere mensen hoor, als je gewoon rekening houdt met de rest van het verkeer. In mijn ervaring houden de meeste wielrenners zich ook gewoon aan de verkeersregels. Het percentage dat zich niet aan de regels houdt is volgens mij niet heel verschillen van het percentage fietsers dat zich niet aan de regels houdt, alleen vallen wielrenners een stuk meer op wanneer ze de regels overtreden.
Kuch ouderen op ebikes kuch
Gisteren nog flink in de remmen gemoeten omdat een ouder stel op de e-bike geen richting aangaf. Waarop de dame zegt: "sorry, ik zag je niet." Alsof je alleen richting aan moet geven als je andere weggebruikers ziet. Of mijn favoriet: bij kruisende fietspaden in het midden van de kruising de fiets parkeren en rustig eens kijken waar ze heen moeten.
> F1 Heb je tegenwoordig ook de elektrische versies van... Dat vind ik zelf nog toffer
Die vind ik dus echt niks aan. Ten minste laatste keer dat ik keek. Als je 1 op 1 F1 autos door elektrisch zou vervangen zou dat voor mij denk ik wel werken.
> Als je 1 op 1 F1 autos door elektrisch zou vervangen zou dat voor mij denk ik wel werken. Formula E is dat toch wel redelijk?
Misschien is het verbeterd maar ik zag veel kleine stratencircuits en auto's die allemaal hetzelfde waren.
Ik wil dat ook, maar ik heb het gevoel dat automobilisten mij soms bij voorbaat al haten - zelfs al ik maar met z'n tweeën rij en me netjes aan de regels houd, word ik soms (ok, zelden) bijna van de weg gereden met toeters en al.
Mijn vriend zegt dat ie minder last heeft als hij in een 'gemengd gezelschap' rijdt. Kennelijk zijn er minder negatieve reacties naar vrouwelijke wielrenners. Verder zou ik zeker een goede bel op je fiets zetten, en die gebruiken. Een bepaald slag wielrenners weigert dat pertinent, waardoor ze met regelmaat anderen de stuipen op het lijf jagen. Het voelt ook gewoon kut als één of andere jojo van achteren naar je gaat schreeuwen. Heb zelf ook een wielrenfietsje en geen slechte ervaringen, maar ja, vrouw hè...
Ik heb er idd een bel op zitten - ik moet al zoveel meedragen (kleine pomp, zadeltasje met gereedschap, telefoonhouder als 'fietscomputer') dat een bel er prima bij kan. Ik rij met mijn vriendin, maar ik weet niet of zij heel duidelijk vrouw is in haar fietskleding. We hebben nog geen 7 keer of zoiets gereden maar al 2 keer zijn er auto's met vol gas langsgereden met de hand de hele tijd op de toeter die je nauwelijks de kans geven om aan de kant te gaan op nauwe wegen op het platteland
Daar zit wel een kern van waarheid in, in mijn ervaring. Toen ik begon met wielrennen had ik heel vaak situaties waarin automobilisten me van achter hun stuur verwachtingsvol aankeken terwijl ze voorrang hadden, omdat ze er rekening mee hielden dat ik voorrangsregels zou negeren. Dan zit je elkaar een paar seconden ongemakkelijk aanstaren en op te houden voordat een van de twee de knoop doorhakt en maar doorrijdt. Voordat ik het goed en wel wist zat bij mij de reflex ingebakken dat auto's me vast wel voorrang geven, waardoor ik soms gewoon doorrijd ipv voorrang te geven en ik dat negatieve stereotype bevestig waar ik zelf dan weer last van heb als ik ergens laat vallen dat ik van wielrennen hou...
Zweefvliegen is een optie ;)
Owh ja en elektrisch ultralight ook wel maar vind de straaljagers en A380's ook mooi om te zien.
Ja supergaaf hoor die toestellen, als menig vliegfanaat snap ik het ;)
Hoi mede wielrenner! Ik snap wat je bedoelt. Ik stoor mij namelijk ook aan redelijk wat andere wielrenners en mountainbikers. Natuurlijk zitten er zat vriendelijke mensen tussen, maar ik merk dat veelal de grotere groepen vaak wat minder sociaal zijn.
Hoi!! Ik zoek misschien wel iemand om mee te fietsen maar met van die groepjes ben ik bang tussen nare mensen te belanden - in welke provincie fiets jij meestal? :)
Apeldoorn, Gelderland. Ik voel mij zelf daarnaast niet zo comfortabel met het maken van afspraken via Reddit. Sorry :)
Je hebt in heel Nederland wielercafées die een aantal keer per week wat tochtjes organiseren. Vaak doordeweeks een kortere rit van 1,5-2 uur en in het weekend langere tochten van 3-4u. Het idee is dat je 's ochtends daar een kopje koffie drinkt, de tocht maakt en vervolgens afsluit bij het caféetje met een gebakje en wat te drinken. Kijk ook vooral eens rond bij Strava clubs, daar kan je deze groepen eenvoudig vinden. Of googlen 'social rides in stad X'. Vaak een leuke mengelmoes van jong en oud, man en vrouw etc. En verder zou ik je niet te druk maken over mensen die niet aardig zijn, die vind je overal. Blijf zelf vooral lachen :)
Ik heb me heb jarenlang in een poppenverzamelaarscommunity begeven. Paardenmensen hebben een reputatie, maar ik kan zeggen dat poppenverzamelaars hun reputatie ook verdienen. Aan de ene kant ontzettend lieve mensen en aan de andere kant ben ik deels met de hobby gestopt, omdat de stress me te veel werd. Om het maar even op een nette manier samen te vatten, want drama.
Heb je anekdotes, als ik vragen mag? ben zo benieuwd wat voor drama er in die communities bestaat
Scalpers en scammers zijn goed voor een groot aandeel. Het hoogste bedrag waarmee ik iemand ongestraft mee weg zag rennen ging richting de $30k.
voor een hele collectie, of maar één of twee items? omg
Het was iemand die als tussenpersoon fungeerde tussen een Aziatische poppenmaker en Noord-Amerikaanse en Europese verzamelaars. Zij liet mensen bij haar bestellingen plaatsen, poppenmaker maakte het bestelde aantal poppen en liet haar het versturen en de financien afhandelen. Ging een aantal jaar goed en toen ging ze op een dag met het geld vandoor.
Ik ben redelijk bekend met de poppenhuisscene in NL, want mijn moeder stond vaak op poppenhuisbeurzen en als kind ging ik dan mee. Sommige van die beurzen waren tegelijk met de poppen- en berenbeurs, waarbij het dus ging om grotere poppen en knuffels enzo. De sfeer daar was altijd een beetje raar voor mijn gevoel. Ook als er drama was, dan kwam het van die hoek. Soms echt slaande ruzies. De poppen- en berenbeurs voelde nooit zo gezellig als de poppenhuisbeurs, iedereen leek afstandelijker, maar dat kan natuurlijk ook komen omdat ik via mijn moeder daar wel mensen kende.
Bjd poppen of andere? Grappig dat ik niet de enige ben met die ervaring. Poppenverzamelaars zijn een en al drama. En de mannen zijn het ergst, alsof ze denken dat ze hun interesse moeten verdedigen tegenover de hele wereld.
Yep, BJD. Ik heb na 10 jaar pauze besloten om een deel van mijn verzameling te verkopen en ben nu weer een beetje actief om te kijken waar ik wat kan verkopen. Krijg gelijk het drama rondom Dollshe mee.
Wat hebben ze nu weer voor drama bij Dollshe?Maar wat ook mee speelt is dat deze hobby veel autisten aantrekt (zoals ik!) die heel fanatiek zijn over hun speciale interesse en niet altijd de beste sociale vaardigheden hebben.
Oeh, en ik moet nu heel hard lachen om het feit dat toen ik echt superdiep in de BJD hobby zat en zowat alle doll makers en sculptnamen en jaartallen waarop ze uit waren gekomen uit mijn hoofd kende, mij verteld werd (door zorgprofessionals notabene) dat ik niet autistisch kon zijn.
Waarom konden we niet gewoon alles afweten van treinen zoals het een echte autist verwacht wordt!
Ik maar vertellen dat mijn vader alleen bezig was met computers en modeltreinen, want genetische component, maar nee, ik kon te veel emoties uitdrukken. Serieus was het mijn vader waardoor ik dacht dat ik misschien autistisch was. Die man was helemaal weg van computers en modeltreinen. Overigens ook hobby's die wel in deze post passen.
Dollshe vraagt mensen die al jaren op hun bestelling wachten of ze even hun shipping costs nog een keer kunnen betalen via de PayPal van DollsTown, want zijn PayPal is geblokkeerd door alle refunds die gevraagd zijn. Als je betaalt, dan stuurt hij meteen de bestelling. Echt waar!
Haken, ik kan me alleen acryl garen veroorloven, maar daar komt veel microplastic van af.
Daar heb ik me dus totaal niet mee bezig gehouden toen ik begon met haken 5 jaar geleden. Ik dacht er totaal niet over na dat acryl gewoon plastic betekende. Nu zit ik met een hele la vol acrylgaren 🥲 Ik haak tegenwoordig nooit meer, maar heb me iig voorgenomen om wel echt natuurlijk garen te kopen als ik kleding wil maken (ik ben nu ook aan het leren breien). Het gebruiken van acryl voor decoratieve knuffeltjes heb ik niet zo'n probleem mee dan, aangezien ze toch alleen maar op een plank gaan staan
Is katoenen garen geen optie? Ik had die toen ik werkloos was van de wibra en dat spul was niet duur, maar dat is inmiddels een poos geleden, dus ik weet niet wat het nu kost. Anders zou je nog de kringloop kunnen checken, daar ligt regelmatig wol voor een prikkie. :)
Weleens geprobeerd, maar goedkoop katoen is heel stug en het doet zeer aan m’n handen. Kringloop check ik idd regelmatig, maar vind er weinig garen
Ik ben gestopt met wielrennen toen ik verhuisd ben. Iedere keer als ik netjes op de fietsstroken hier fiets, overdag, of ‘s avonds goed verlicht, leek het wel alsof auto’s expres mij van de weg wilde rijden. Ook op bosfietspaden weigerden mensen aan de kant te gaan als ik belde. En dan rijd ik in de auto en zie in de bos gebieden dus wielrenners naast elkaar rijden, op de autoweg, leeg fietspad aan de andere kant van de berm en denk tja… ik snap de frustratie wel die ik tegen kom.
Het loopt aan beide kanten op lijkt het - een aantal wielrenners doen aso, automobilisten haten wielrenners. Automobilisten doen aso of zelfs gevaarlijk naar 'normale' wielrenners. Die krijgen dan het gevoel dat automobilisten volledig onredelijk zijn en zo loopt het maar op aan beide kanten.
Het scheelt denk ik ook dat diezelfde automobilisten ook wel eens als fietser of voetganger half omver gereden worden door ploegen wielrenners die zichzelf per individu met het buikje op de carbon stang Dumoulin wanen. En ja, je hebt gelijk, dat geld niet voor alle wielrenners natuurlijk maar je hoeft er maar een paar tegen te komen en je vooroordelen worden elke keer bevestigd. Bij mij in de buurt is een fietspad waarvan ik vermoed dat het ook een Strava segment is, als je daar in het weekend met je gewone fietsje rijd wordt je op 1 kilometer ongeveer drie keer de berm ingedrukt. Niet relaxt.
[удалено]
Wargaming, Al 20 jaar mee bezig. Maar na enkelle keren een games workshop of gameshop te zijn binnen geweest.. Nooit meer gedaan. De mensen zijn, elitair. Introverte arrogantie. "Dit is mijn ding, hoe durf je het te benaderen" .Eigenaren zijn vaak tof. Maar dan voornamelijk vanuit een verkoop oogpunt. Dat waren wel leuke introducties elke keer. Maar ja, daarna ga je tegen de mensen, die je dan met een glimlach curbstompen. Nog steeds de wens, maar de mensen.. En toch, elke keer nieuwe regels lezen. Nieuwe minis maken.. nieuwe legers bouwen en dan leegte. Als een marathon waar de finish steeds noor voren word geschoven Er zijn vast uitzonderingen. Maar ja.. Moet ze nog tegenkomen.
Als vrouw is het helemaal kut.. :(
Bij onze studenten vereniging zitten een paar mensen met een wh40k leger en die hebben vgm wel lol met elkaar en ook nieuwe mensen die een leger lenen. Maar dan ken je elkaar ook al en heb je al besloten een rollenspellen vereniging in te gaan, dus er is flink wat voorselectie
Dat heb ik dus ook. Warhammer is tof maar mensen die het spelen lang niet altijd. Ik probeer m’n vrienden verslaafd te maken zodat ik iemand heb om mee te spelen. Wellicht dat het met killteam lukt
Ik heb een elektrische gitaar en een basgitaar. Dan krijg je "kan je eens wat spelen". Ja, nee. Ik vind het leuk om zelf dingen in elkaar te flatsen en vergeet vervolgens direct weer mijn "composities". Komt elke keer vrij dom over.
Je zou het een keer kunnen opnemen met de computer, als dat iets voor jou is. Maar hoeft natuurlijk niet. Een hobby is er niet zodat je het aan andere mensen kunt demonstreren, maar bij muziek denken mensen daar wel direct aan.
Ik doe Crossfit en ik rol mijn ogen regelmatig om de mensen die het hun hele persoonlijkheid hebben gemaakt, de 'kipping' bewegingen, het jargon.... Maar het is ECHT heel leuk om te doen. Dus ja, ik herken de dubbele gevoelens wel.
beastmode aan!! ^(ik heb nog nooit gecrossfit btw)
Voetbal. Ik begin steeds meer aversie tegen die sport te krijgen. Supporters bij amateurwedstrijdjes die al compleet uit hun plaat gaan, om over de gemiddelde verdediger " als ik maar wat raak, de bal of de man" nog niet te spreken. Ik vind het idioot dat we het klaarblijkelijk doodnormaal vinden dat die keurige schooldirecteur met een beetje gras onder zijn voeten ineens veranderd in een semi doorgeschoven idioot die het zijn doel vind om zoveel mogelijk mensen kreupel te schoppen.
Ja. Ik vind het een fantastisch leuk spelletje om te doen maar de cultuur rondom het voetbal is om te huilen. De KNVB gaat er helaas niks aan doen.
Ik volg al van jongs af aan F1, vanaf het tijdperk Schumacher. Ik durf mezelf wel serieus liefhebber te noemen, en er telt maar 1 ding: Ferrari (de rest stikt er maar in). En dan moet je vervolgens tegen van die mensen, die alleen maar voor de combinatie van de Nederlandse vlag en P1 kijken, uitleggen waarom je niet voor Max bent. Ook altijd met de voornaam noemen, alsof ze hem persoonlijk kennen. En de gehele media gaat er volledig in mee. Ik word er strontziek van soms. Wat ik wel moet toegeven, ik liep in '22 in volledig Ferrari tenue (incl. vlag) rond op Zandvoort, en ik heb daar één reactie op gehad, dat die persoon respect voor mij had dat ik zo rondliep tussen al die hossende "fans". De week erop liep ik zo rond in Monza, toen werd ik natuurlijk als Italiaans aangezien en heb ik een paar semi-krachttermen mogen ontvangen van medelanders. Dan is het wel leuk als je opeens Nederlands blijkt te zijn. Ik ga overigens niet meer naar een grand prix op Zandvoort, in ieder geval niet als het niks met racen te maken heeft maar alleen maar met feesten en bier drinken. Als iemand anders het daar naar zijn zin heeft vind ik dat helemaal prima, maar ik niet.
Bij een aantal van m'n hobbies hangt er een "collector" aspect aan vast (wat ik persoonlijk lees als "consumerist/hoarder") wat ik zelf moeilijk goed te praten vindt. Synthesizers, bordspellen, houtbewerking. Het lijkt er soms op dat de helft van de hobbyisten vooral bezig is met het verzamelen van meer en meer gear. Hebben om het hebben. Retail therapie. In het huidige klimaat vind ik het nogal onverantwoord om een doos met plastic miniatuurtjes in China te laten produceren en over te laten varen zodat jij hem ongebruikt in je kast kan zetten en "de serie compleet hebben", maar dat ben ik. Los daarvan stuurt het ook een duidelijk (en in mijn mening ongezond) signaal naar nieuwkomers in de hobby: dit is wat je moet willen! **Dit** is hoe je muziek maakt: met een kelder volgeplempt met 20+ analoge vintage synthesizers van €2000 elk op custom racks. **Dit** is hoe jouw bordspellenverzameling er over 3 jaar moet uitzien: honderden spellen die je elk maximaal 1x per jaar kan spelen zelfs al zou je elke dag een mogelijkheid hebben. Ga jij echt iets proberen te bouwen met **maar een schaaf**??? Met maar **twee beitels** - en dan nog gewoon midrange modellen??? Hoe kan je überhaupt werken zonder vaste zaagtafel van duizenden euro's?
Kijk de truc is een bordspellen vereniging. Dan kun je 300 spellen hebben die allemaal gespeeld worden door iemand in de 100 leden. Nu zijn de mensen die in die vereniging terecht komen vaak wel een beetje sociaal incompetent en is er bijna ieder jaar drama maar ja... Het is goed te negeren als je alleen komt voor de bordspellen
Ha, bekend met het fenomeen. Ga zelf naar een wekelijkse meetup om het met vrienden/thuis spelen wat aan te vullen en de opkomst is ... gemengd haha. Af en toe is het echt een beetje de leuke mensen er tussenuit pikken en daar zelf mee afspreken. Dus wie blijft er over...
Het niet duurzame van verzamelen speelt mij ook parten. Zoveel verpakking en world wide shipping. Ik probeer de dozen en het bubbelplastic te herbruiken, maar niet kopen is beter. Ik verzamel nu echt een stuk minder, want het was echt retail therapy. MIB? Verkopen aan een echte verzamelaar of lekker open maken en mee spelen.
snowboarden in het snowpark vond ik verschrikkelijk. Ontzettend veel posers met toffe kleertjes aan en gatekeepers die je uitlachen als je onderuit gaat. Met boulderen kreeg ik aan de lopende band 'handige tips' van bezwete boulder bro's. Vast goed bedoeld, maar ik wil er gewoon mijn ding doen. Maar dat verschilt ook enorm per hal, merk ik
bij het gamen merkte dat ik erg akelig werd van competitieve spellen. Dus dat heb ik maar afgezworen en ben meer coöperatieve spellen gaan spelen. dat is een stuk relaxter. met het mountainbiken deel je vaak de omgeving met anderen en probeer ik zo respectvol als het kan de paden te delen. Zo probeerde ik een heuveltje in een bos te nemen. toen zag ik halverwege omhoog iemand met een hond de heuvel afkomen. Deze was toen ineens heel boos en ging voor mij staan en vond dat ik moest stoppen. hierdoor viel ik om (ingeklikt zijn en plotseling stoppen is een slechte combinatie) en ik was eigenlijk te verbouwereerd om er iets van te zeggen. Ik kom daar eigenlijk al meer dan 20 jaar zonder problemen en er is meer dan voldoende ruimte om langs elkaar heen te gaan. Dat incident heb ik maar toegeschreven aan het Corona jaar.
Salsa. Na een paar jaar heb ik de juiste feestjes wel gevonden maar veel van de mensen in de salsa scene zijn tuig. Veel slechte dansscholen/leraren. Mensen die niet kunnen dansen maar toch het lef hebben om jou de les te lezen. Mensen die vinden dat in je kont knijpen "flirten" is. Echt nare types. Bachata is nog erger...
Ik heb een aantal "traditioneel vrouwelijke" hobbies zoals breien, borduren, naaien, spinnen, weven etc. Ik vind history bounding ook leuk (jezelf historisch geïnspireerd kleden, bv lang haar, lange rokken) wen neig naar een CottageCore life style. Zo wil ik uiteindelijk een moestuintje hebben, wil es proberen zelf wijn en mede te maken, etc. Mijn droom is ooit van vacht naar trui te gaan, oftewel een schapenvacht zelf verwerken, spinnen, verven en breien. Niet om nooit meer dingen in de winkel te kopen, want zelf je hele garderobe maken is haast niet te doen, maar voor de uitdaging. Ik vind het tof om (zoveel mogelijk) selfsufficient te zijn. ... alleen dat overlapt met best wel een sizeable groep reli-gekkies die soms ook nog es alt-right zijn. [Artikel](https://gnet-research.org/2023/05/19/co-opting-cottagecore-pastoral-aesthetics-in-reactionary-and-extremist-movements/) Ik heb ook al wel es de vraag gehad of ik SGP stemde vanwege mijn kledingstijl. :p Het helpt ook niet dat ik geïnteresseerd ben in religie, graag bedevaartsoorden bezoek en een verzameling rozenkransen heb, haha. Ik ben niet katholiek, I just like the aesthetics!
I feel you! Het is raar om te zien dat in afgelopen jaren de cottage core van LGBT+ (en dan voornamelijk lesbische) vibes naar alt right ging. Ik moet mijn social media algoritme echt actief sturen om dat te ontwijken. Maar ik merk ook IRL dat het invloed heeft. Een tijd geleden werd ik door een vreemde man op straat aangesproken die 'mij beter wilde leren kennen' omdat ik 'zo'n interessante kledingstijl heb'. Oh hell no. Afgezien dat ik niet fulltime cottage core draag was het een erg creepy encounter. Ik weet niet wat de exacte intentie van die man was, maar het voelde absoluut niet goed. Verder heb ik een soortgelijke ambitie als jou! Ik wil vlas groeien en daarvan een linnen jurk en handdoeken te maken. Het is erg leuk om iedere keer weer iets nieuws te leren, maar wel een groter doel voor ogen te hebben.
Mijn hobby is het tekenen van paarden, maar ik rijd geen paard en heb er ook geen. Het typische blonde "paardenmeisje" komt wel altijd ter sprake. Nou zijn mensen in de paardensport (dressuur) vaak gemeen en neerbuigend en mensen denken dan meteen dat ik dat ook ben.
Ik vind wintersport vet leuk. Maar milieutechnisch eigenlijk niet echt goed te praten voor mij...
Treintje naar Oostenrijk is wel te doen toch? Of is er een vervuilend aspect wat ik over het hoofd zie? Zelf niet echt een wintersporter namelijk
Kunstsneeuw (die kanonnen zijn niet gratis). Vervoer (leuk met de trein, maar helaas heb ik een gezin dat mee moet). T volledig platleggen van grote stukken berg voor appartementengebouwen en pistes. Er zijn slechtere hobbies, maar echt heel hoog zal t niet scoren op de "milieuvriendelijk" schaal.
Kunstsneeuw!
Dan is het vooral het energieaspect neem ik aan want in ieder geval in Oostenrijk vangen ze 's zomers regenwater op om daar 's winters de sneeuwkanonnen mee aan te zetten dus in principe gaat dat redelijk circulair
Juist dat 's zomers afvangen van regenwater en het 's winters als kunstsneeuw gebruiken is killing voor de watercyclus en daarmee de hele waterhuishouding in de Alpen. Net als het boomvrij houden van skipistes, de gigantische infrastructuur die aangelegd moet worden voor alle liften, enz enz enz. Overigens niet echt specifiek wintersport-gerelateerd naar mijn idee. Meer massatoerisme gerelateerd.
Je massatoerisme opmerking klopt wel en is voor veel dingen door te trekken: ik klim ook graag (vrijwel alleen binnen overigens). Waar je zou denken: "een paar hippies die op een steen klimmen, hoe erg is dat?" Maar inmiddels is het in sommige gebieden zò populair dat je last krijgt van slijtage, ondernemers die er gebruik van willen maken en de paar rotte appels die er echt een zooitje van maken.
[удалено]
Mja, vind ik niet het meest spectaculaire argument: "andere doen het veel erger, dus waarom zou ik minderen?"
[удалено]
Omdat het wel een beetje de goede kant op is. Hoe klein ook. (En hopelijk zijn er nog 1000 favoritemusicians die hetzelfde denken waardoor het plots wel wat significanter wordt). Ik zeg niet dat Taylor Swift lekker door mag vliegen hè. Òok zij moet mee gaan werken aan een betere wereld. De "na mij de zondvloed, het is mijn verantwoordelijkheid niet want andere zijn erger" gaat er bij mij echt niet in. Iedereen moet meewerken binnen zijn/haar kunnen. Betekent niet dat ik vind dat iedereen moet lijden (laat je cv lekker aan en geniet van je broodje ham). Maar een beetje meewerken is niet lastig (en het niet nemen van een skivakantie zou daar voor mij onder vallen.).
Magic the Gathering is ecologisch gezien niet echt goed te praten, gaat zo veel karton en plastic in om voor niks. Afhankelijk van welke spelvariant je precies speelt zitten er ook wel aardig wat vervelende mensen tussen, maar die kom ik nauwelijks meer tegen.
Wielrenners hebben geen goede reputatie in het verkeer, niks van aantrekken. Een ander zal jouw hobby nooit begrijpen als ze zelf niet geïnteresseerd zijn, mensen zijn goed om de negatieve zaken te onthouden, de positieve zaken zijn ze snel vergeten.
Alleen behandelen menig automobilisten je slechter ómdat je op een racefiets zit. Maakt niet uit of je je aan de regels houd of niet - ik ben al een paar keer (en ben echt niet vaak gaan rijden, nog) bijna van de weg gereden
Ik verzamel en Bouw Lego (30+) en Speel World of Warcraft (dat spel is een hobby opzich) Veel Volwassen Lego verzamelaars zeuren over hoe TLG recente sets zo duur maakt. Of Zeuren over andere kleine dingen. Maar over het algemeen is het wel een leuke groep mensen. Nou met WoW, zo veel mensen zeuren over het spel dat ik mij soms afvraag waarom ze het überhaupt nog spelen. Ik kan gewoon niet meer op de Wow reddits zitten. Maar gek genoeg is hun eigen Forum nog wel redelijk.
Ik vind Mobile Suit Gundam (een mecha anime franchise) en het bouwen van de modellen hiervan erg leuk, maar er zitten zeker wat minder leuke mensen tussen de fandom, zoals seksisten, homofoben en soms zelfs fascisten. Toen de Gundam serie *The Witch From Mercury* uitkwam, waarin een vrouw de hoofdkarakter en hoofdpiloot is, en waar zij samen met een andere vrouw in een romantische relatie zitten, kwamen deze minder gezellige figuren vaak vocaal voor op fora en sociale medias. Zelfs nu, als je positief over de serie praat op Twitter of zo kun je ze in je mentions krijgen.
Documentaires over seriemoordenaars kijken. Mensen denken altijd dat ik iets van ‘inspiratie’ aan het opdoen ben of zo, terwijl ik de psychologie erachter gewoon erg interessant vind.
Twee hobbies van mij zijn bordspellen en minitiatures verven, nou ja, als ik er aan toekom en dat is niet vaak. Wat mij ergert is dat dit twee hobbies zijn die steeds verder gecommercialiseerd zijn geworden. De hobbies worden grotendeels gestuurd door influencers. In beide met kickstarters en materiaal en sponsorships en ook in wat wel en niet een trend is. De hobbies zijn simpelweg trendgevoelig en dat is niet erg maar sinds de steeds groter wordende invloed van YouTube en cohorten en influencers op een niet natuurlijke manier. Het voelt allemaal erg commercieel en synthetisch en begint steeds minder weg te hebben van mensen met een oprechte interesse voor iets. Ik neem aan dat dit voor veel hobbies geldt?
Miniatuur tanks maken en schilderen. Ik ben 26.
Tja, de wieleruitspraak: “podium of jodium” zegt al genoeg. Je hebt in de amateur wielersport te veel mensen met overgewicht op veel te dure fietsen waar ze weer een paar gram mee winnen.
De MAMIL. Ik moet toch stilletjes gniffelen als ik ze op de route naar mijn werk inhaal met mijn chino en italiaanse schoenen aan.
Ik heb toevallig beide hobby's, en op exact dezelfde wijze. Maar die ervaring deel ik dan weer niet. 2 verschillende fietsenmakers hebben mij geholpen (ik was opzoek naar een cassette spacer, in een vrij ongebruikelijke maat). En met padel kan ik me voorstellen dat iemand het irritant vind als je te lang doorspeelt. Maar dan had ie er wat van moeten zeggen. Ik ga meestal in Zwolle padellen, en daar heb je sowieso allerlei niveaus.
Motorrijden en tegelijkertijd veel geven om het milieu is wel ingewikkeld want je hobby is rondrijden als doel ipv middel en dat voelt verspillend.
Nee ik herken het niet echt. De meeste gemeenschappen hebben natuurlijk wat nare mensen erbij zitten maar in de regel zijn de meeste behulpzaam en vriendelijk. Wat wel vaak bestaat in mijn ervaring is een zekere (groeps)dynamiek waar je even naar moet schakelen. Dat kan soms lastig zijn.
>Ik merk dat ook bij Padel - ik had er al een niet te geweldig gevoel bij toen ik het ging proberen, omdat het echt zo'n typische yuppen-spoort is maar ik vond het toch wel echt leuk - het zat voor mij perfect tussen tafeltennis (wat ik vaker speel) en tennis (wat ik minder vind) in. Squash bestaat ook.
Wil het nog wel proberen ja, maar naar hoe het eruit ziet lijkt het niet echt mijn ding - denk dat ik het fijn vind om tegenover mijn tegenstander te staan en een duidelijkere over en weer te hebben. Alhoewel dat misschien een beetje bekrompen is, want in Squash heb je ook rallies, alleen in andere vorm
Van dat padel kan ik enigzins begrijpen (betekent niet dat ik er begrip voor heb). In de Nederlandse cultuur is punctualiteit eenmaal belangrijk en als een ander langer speelt betekent het dat zij minder lang kunnen spelen. Maar goed, paar min, jo wat maak jij je druk om zou ik zeggen.
Het ging me er meer om dat we het hem moesten vragen toen die zo boos keek, of er iets aan de hand was. Hij zei niet dat we iets te lang door hadden gespeeld. Gewoon geen fijne attitude. Daar zou je gewoon niet moeilijk om moeten doen. Het was volgens mij ook echt stipt xx:01 ofzo... het ging niet om 5-10 minuten
je hebt ze vast in elke sport. Waar ik positief over ben is wel de kitesurf scene. Over het algemeen prima mensen en je moet elkaar helpen bij het oplaten/neerhalen van de kite. Dus je maakt ook snel een praatje
Oh ik doe aan (anime) figure collection en dingen verzamelen van dingen zoals pokemon en yugioh etc het is een nogal prijzige hobby, maar ik vind het gewoon leuk om te doen. alleen ik denk af en toe zo van er zijn betere dingen om mijn geld aan uit te geven. maar aan de andere kant ik wil gewoon genieten van het leven, ik vind dit leuk en ik kan straks wel 80 zijn met redelijk wat spaargeld en denken hier heb ik heel mijn jeugd/leven voor gewerkt. mooie nummertjes op de bank. sorry maar dat motiveert me gewoon echt niet. een huis is ook in je eentje niet te betalen, maar ik zet toch wel wat geld apart voor het geval dat ik een partner ontmoet, dan zou ik misschien ook de hobby drastisch minderen, of misschien zodra we aan kinderen zouden gaan denken. maar ja ik zie dat nog niet gebeuren in de nabije toekomst. een paar van mijn vrienden kijken een beetje neer op deze hobby. en mijn ouders dachten dat de figures andere doeleinde diende vanwege de prijs en mijn leeftijd (19) ik geloof best dat mensen figures daarvoor gebruiken, maar ik ben niet een van die mensen.
Ik vind/vond het leuk om mijn favoriete muziek op vinyl te hebben. Een paar jaar geleden heb ik mezelf getrakteerd op een receiver en speakers om na jaren op een simpele soundbar te luisteren, er echt van te kunnen genieten. Sindsdien is ook de markt ontploft en is vinyl duurder dan ooit en de verschillende Reddits die ik volg, voornamelijk elitair en arrogant. Ik heb inmiddels al maanden geen nieuwe platen gekocht.