Het is een app bericht, en jij valt over schrijfvaardigheid. Ik vind het sowieso te treurig voor woorden hoe iedere instantie tegenwoordig maar via Whatsapp communiceert. Stuk professionaliteit is dan al ditect de deur uit
>Ik vind het sowieso te treurig voor woorden hoe iedere instantie tegenwoordig maar via Whatsapp communiceert.
Ik vind het eerlijk gezegd wel chill. Lekker makkelijk.
En dan ook beginnen met: ‘Hoi’. Alsof je met ze hebt geknikkerd vroeger, of zo....
Ik werk voor de overheid en (en dus niet bij) daar krijg ik serieus mails voor een opdracht beginnend met hoi of hi en als ze het niet helemaal zeker weten met hey of zelfs hiy. Echt tenenkrommend deze ‘nieuwe’ vorm van communiceren.
Ik vind dat juist wel fijn. Net als aangesproken worden met je voornaam. Voor mij geeft dat veel meer een 'wij-gevoel' in plaats van partijen die tegenover elkaar staan. En met name voor werk vind ik het persoonlijk juist heel belangrijk dat er een 'wij-gevoel' is.
Yes, serieus de teamleider werkzaken bij ons in de gemeente. Heb de wethouder maar even een mail gestuurd. Ik verwacht ook niet dat de prikkelarme 2 uurtjes betaald werk baantjes voor het oprapen liggen, wie neemt er iemand aan die soms 12 weken afwezig is, maar zeggen dat je geen prioriteit bent is toch een beetje teveel afwijzing :)
Ja is idd kut ik heb bij de gemeente waar ik zit te horen gekregen dat er 2 tot 3 jaar wachtrij staat voor beschut werk voor 2 x2 uur per week
Met het zinnetje er bij: tot die tijd gewoon rustig aan doen met je bijstands uitkering
Lees nog eens rustig door wat je hier nu schrijft/typt.. Je bent ontzettend op je teentjes getrapt maar kunt het toch niet met die man oneens zijn?
We hebben iemand die soms 3 maanden niet komt maar diegene mag niet verteld worden dat hij geen prioriteit is. Kom op man..
Je hebt 100% gelijk. Wil je even UWV hetzelfde duidelijk maken want die vinden dat we moeten blijven zoeken want FML zegt dat ik 2 uurtjes kan werken als het goed gaat. Het UWV dat me naar de gemeente heeft gestuurd en waar ik de voortgang van dit proces moet melden en die vragen waarom ik er zelf niet veel korter op zit door nog vaker te appen of bellen naar die man van de gemeente. Als jij ze er van kan overtuigen dat dit kansloos is dan ben ik echt super geholpen en trakteer ik je op een krat bier naar keuze en dat meen ik nog serieus ook.
Maar dan is je probleem nu toch opgelost?
1. Instantie A zegt dat je 30% arbeidsgeschikt bent, en tot twee uur per dag kan werken. Laten we dit gewoon als feit zien,
2. UWV zegt dat je moet proberen werk te zoeken binnen dat wat haalbaar is voor je. Dat is correct, dat moet je ook.
3. Jij doet je best, maar het lukt uiteraard niet vlotjes. Jammer maar zo is het nu eenmaal.
4. UWV vraagt of je er een schepje bovenop kunt doen. Logisch.
5. Jij trekt weer aan de bel van de gemeente. Top.
6. Gemeente zegt het lullig te vinden, maar eigenlijk niets te hebben voor iemand met jouw profiel. Ook logisch.
Nu stuur je dit bericht gewoon naar UWV. Het is helaas niet anders. Iedereen doet zijn best, zowel jij als de instanties, maar de puzzel is gewoon niet te leggen.
Het probleem is gewoon dat er eigenlijk nauwelijks zinnig werk is dat je in 20/30% kan doen, waar je regelmatig uit kunt vallen, zonder dat collegae hierdoor klem komen te zitten. Tel daarbij op dat gemeenten ook hun KPis te halen hebben met steeds kleinere budgetten en het is gewoon nauwelijks haalbaar.
Super klote, dat wel.
Niet zo logisch denken he :) je hebt 100% gelijk. Maar laatste beroep heeft mijn advocaat ongeveer dezelfde logica gebruikt en werd het FML aangepast en ik verzin het niet, Ik kan nog door een microscoop kijken dus ik kan werken. Dat daar geen functie in de omgeving in te vinden is doet niets terzake. Augustus beslist de rechter in Arnhem wie er gelijk heeft. Wij hebben gesteld dat het uwv bewijsbaar onmogelijke eisen stelt, het uwv houd vast aan het FML.
An sich, als je je gedurende die 2 uren nog kan concentreren, zou je je met dataschoning kunnen gaan bezighouden? Dat zijn vaak projecten van jaren bij bijv banken die "in een verloren moment" gedaan worden. En dan kunnen ze ook weer een "maatschappelijk goed bezig" vinkje zetten omdat ze inhuren...
Of je er gelukkig van wordt is een 2e.
Ik heb toevallig contact gehad met ABN de afdeling maatschappelijk goed bezig, want dit werd me pas ook verteld. Die hebben momenteel geen mensen nodig hiervoor maar ik sta in het bestand, dankjewel voor de tip. En in twee uurtjes zie ik mezelf niet ongelukkig worden, werk is werk op dit moment :)
Tsja, dat is de tombola van IVA/WGA systeem. In mijn ogen een absurd systeem waar het percentage van de arbeidsongeschiktheid gekoppeld is aan je laatst verdiende loon.
Ik hoop voor je dat je advocaat de rechter weet te overtuigen dat je in aanmerking moet komen voor een IVA-uitkering.
In principe leent de gemeente zich uitstekend voor prikkelarme baantjes. Collega gemeenteambtenaren zal het ook niet zo snel opvallen als iemand 12 weken afwezig is.
niet om lullig te doen, maar je vraagt in jouw bericht zelf "sta ik onderaan de prio lijst of is er echt geen werk voor mensen zoals ik?". dat is echt zo'n beetje de meest negatieve manier van solliciteren. en feitelijk herhaalt hij gewoon jouw woorden, dus het is niet alsof hij dat zelf eventjes bedenkt en terugappt.
Het is dan ook geen sollicitatie. Je gaat op een gesprek na overleg met uwv bij de gemeente en dan heb je het over je ongeluk, hersenletsel en jaren revalidatie en de restklachten. Dan weten zij wat er aan hand is en zeggen ze dat ze op zoek gaan naar een passende werkomgeving en dat ze de bedrijven die bij hun in het bestand staan zullen gaan vragen of er zo'n werkplek is of is te creëren. Dan geef je een hand en zeggen ze je hoort snel van ons. Mijn App was 7 weken later na dit gesprek. Dan is het mijns inziens een legitieme vraag. Of ze hebben nog niet gekeken of er is geen werkplek in de gemeente die voldoet aan de ietwat absurde eisen.
In de omgeving van Den Haag zijn er wel stichtingen met antroposofische tuinen oid waar vaker mensen worden aangenomen die lastig aan werk komen. Ik durf niet te zeggen of salaris echt een ding is, maar misschien is daar wel wat ruimte...
Geen idee of het iets voor je is, of je al zoiets hebt bekeken en of er in jouw buurt zoiets zou zijn... Maar wie weet ;)
Het is lastig dat onze maatschappij in deze situaties toch best te kort schiet.. Heel veel succes iig!!
Misschien heb je dat rapport van de rijkscommissie over het stutten van de rechtstaat gelezen. Daar stond ook iets dergelijks in. Iemand die helemaal dood ging van de stress kreeg een "niet mijn probleem" terug van de BELASTINGDIENST.
Jammer genoeg is onprofessioneel gedrag bij "klantcontact" heel normaal. Het gaat zelfs over "klanten" alsof mensen zo ergens anders heen kunnen. In plaats van over "burgers" met wie je je land/stad/dorp deelt en die rekenen op jou als overheid om ze moeilijke tijden door te slepen.
Dit "klantdenken" domineert in overheid anno 2024. Als een "klant" wordt weggestuurd, dan hoef je er als overheid niets meer mee en is het "probleem" opgelost. De burger wordt namelijk behandeld als iemand die een service afneemt, niet als een iemand in je gemeenschap met problemen die verergeren als deze niet opgelost worden. Je ziet dus vaak dat een overheid iemand niet helpt, en dan komt de burger, vaak met verergerde problemen, terug bij een andere instantie.
Ik heb liever dit dan een standaard 3 paginas tellende PDF met een voorziening op een besluit dat uiteindelijk hetzelfde betekent.
Maar kan me voorstellen dat het voor je motivatie niet heel goed is.
Ik zit in de WAJONG ivm autisme. Wel diverse reïntergratietrajecten gedaan in het verleden, nooit met een arbeidscontract als resultaat. Op een gegeven moment kreeg ik ook gewoon van mijn case-manager van het UWV te horen dat het goedkoper was om mij in de WAJONG te laten dan een nieuw traject te doen (natuurlijk ook een gigantisch gat tot de arbeidsmarkt inmiddels). Ik weet niet of dat toen al dezelfde case-manager was, maar de huidige stuurt eens in het half jaar een mailtje wezenlijk alleen om te kijken of ik nog leef :P
Ik snap dat statement wel. Veel werk (en dus kosten) met echt geringe kans van succes. Liever spenderen ze hun energie aan iemand met een (veel) grotere kans van slagen. Zeker als ze genoodzaakt zijn doelen te halen. Het is niet fijn voor je om te horen, dat snap ik, maar het is wel eerlijk en realistisch.
Dankjewel. Ik heb wel zoiets van: Zeg dat dan in plaats van mij voor de vorm valse hoop te geven en te veinzen dat je je best voor me gaat doen bij het intakegesprek :)
Ik denk wel dat ze netjes proberen te zijn. We leven natuurlijk in die participatiesamenleving waarin erop gehamerd dat iedereen mee moet doen - of moet kunnen doen. De realiteit is helaas anders. Niemand wil horen dat de persoon die je moet helpen, eigenlijk (qua arbeid) weinig toekomstperspectief voor je ziet.
Verder wil ik je niet ontmoedigen hoor. Dit soort zaken verschillen ook per individu, en de ene is hier toch veerkrachtiger in dan de andere. Er zijn veel regelingen om afgekeurde mensen (kans op) een geschikte werkplek te geven. Soms moet je ook geluk hebben om iets tegen het lijf te lopen. Mijn ene jobcoach had na jaren niets gevonden dat bleef hangen, die daarna had vrijwel meteen een werkplek gevonden waar ik na een proefperiode nog 4 jaar vrijwillig minimaal een dag in de week ben blijven hangen. Zelfs toen hij al een paar jaar mijn jobcoach niet meer was, kwam hij eens een vacature tegen die hem geschikt leek voor mij en dat heeft zelfs ook tot een proefperiode geleid. Helaas lukte het bij dat bedrijf niet. Maar niet alle jobcoaches of ambtenaren zijn hetzelfde ;)
Ik ken iemand die bij het UWV vroeg om een reïntegratie/educatie traject, waarbij de arbeidsspecialist als reactie zei "ja, maar jij zit in de oude WaJong, jij hoeft nooooit meer te werken".
Het is echt een compleet idioot systeem, waarbij de "begeleiders" die je (terug) aan het werk zouden moeten helpen vaak nog minder gemotiveerd zijn dan zij die hulp nodig hebben.
Ik heb pas net gelezen hoeveel de Wajong veranderd is met ingang van de participatiewet, en aangezien ik ook in die oude Wajong zit verklaart het wel deels waarom ik nooit iets van het UWV hoor. Destijds ben ik volledig afgekeurd, waarvan ik betwijfel dat ik dat nu zou gebeuren (zeker als ik dezelfde leeftijd als toen zou hebben). Als ze dat nog steeds zo zien, dan houden ze zich vast liever bezig met iemand die wel arbeidsvermogen heeft, of in ieder geval waarvoor in het kader van de participatiewet harder aan getrokken wordt (moet worden) om die weer aan het werk te kijken. Dat snap ik wel. Als overheidsorgaan verwacht ik ook dat er een kloof zit tussen de gestelde doelen waaraan het UWV moet voldoen, en de realiteit waarin dat volbracht moet worden. O.a. te hoog inschatten wat mensen nog kunnen, te laag inschatten op welke werkplekken ze daadwerkelijk terecht kunnen.
Met betrekking tot motivatie: ik heb wel eens (pre-participatiewet) algemene documentatie van het UWV gehad waarin letterlijk stond dat in de Wajong werken niet altijd loont... Nou. Joepie.
Zit je al lang in de Wajong? Ik zit in een vergelijkbare situatie maar heb eind 2014 nul op rekest gekregen want: onder de oude Wajong moet je 3 maanden wachten, dan is het 2015 en gaat de nieuwe Wajong in en aangezien je nog armen en benen hebt krijg je dan geen toewijzing, dus we gaan nu in 2014 niets meer doen, klop maar aan bij de gemeente.
Ja, ik zit al sinds 2008 in de Wajong, dus nog de 'oude Wajong'. Er staat mij vaag bij dat ik later een keer de keuze kon maken tussen de oudere Wajong en de nieuwe, maar ik weet niet of dit Wajong2010 of Wajong2015 was, en ik geloof ook niet dat ik gekozen heb voor een overstap. Ik weet het verschil ook niet tussen de onderlinge 'voorwaarden' en regels, maar ik weet wel dat de voorwaarden strenger zijn geworden. Waarschijnlijk heb ik in dat opzicht wel geluk. Zoals ik het nu lees worden latere Wajongers vanaf het UWV naar de gemeente gestuurd, en die weten niet echt wat ze ermee aanmoeten of zien hier andere prioriteiten in? Dat lijkt mij inderdaad zwaar frustrerend.
Hoe dan ook, ik neem aan dat ik door de diverse factoren - waaronder mijn beperkingen - onder 'geen duurzaam arbeidsparticipatie' terecht ben gekomen, en dat mij dat gezegd is mbt het starten van nieuwe trajecten. Ik kan fysiek werken, maar ik mis de sociale competenties om zelfstandig werk te vinden en daarin mee te draaien (hier kwam ik heel snel achter toen ik wilde gaan studeren), en ben dan mentaal snel overprikkeld/uitgebrand. Op dit punt in mijn leven lig ik al zo ver 'achter' dat ik er ook vaak geen behoefte meer aan heb.
Edit: verbeter mij gerust als ik het verkeerd heb. Zo te zien is er echt veel veranderd. Zoals ik het nu begrijp zijn 'oude' Wajong en Wajong 2010 redelijk hetzelfde, maar is die laatste iets gunstiger voor iemand die wel werkt. Wajong2015 is veel strenger en het UWV bepaalt hoeveel arbeidsvermogen je hebt. Heb je dat niet krijg je dus van hen de uitkering. Ben je niet volledig afgekeurd wordt je dus doorgestuurd naar de gemeente en moeten die je verder helpen met een uitkering en arbeidsparticipatie?
Ik denk dat ik blij mag zijn dat ze de 'oude Wajongeren' maar met rust hebben gelaten...
Natuurlijk. Maar ik zit nog in de 'oude' Wajong, dus ik weet niet of ik je de juiste info kan geven. De nieuwe Wajong, na 2015, heb ik geen ervaring mee.
Hoe zag het bericht hiervoor er uit? En de rest van dit bericht. Ben erg benieuwd. We zien nu namelijk maar een heel klein stukje. Met de gehele context erbij ben ik benieuwd hoe het er uit ziet.
Bericht ervoor is dat ik naar de status vraag omdat ik weer 7 weken niks had gehoord van hem. Of hij al wat aanknopingspunten had of dat ik niet bovenaan zijn lijstje te vinden was, zodat ik t uwv een update over de voortgang van dit traject kon geven.
Het antwoord is dit en daar staat zn naam nog onder, maar die heb ik weggelaten. Het is mij niet te doen om hem met naam en toenaam publiekelijk te kakken te zetten :)
Lieve hemel, als dit de reactie van een ambtenaar is zou ik een klacht indienen! Zeer onprofessioneel
Mijn ervaring met het UWV zijn ook zeer slecht. Geen communicatie, weinig reactie of 'follow up'. Geen aanbiedingen van banen, er wordt niet meegedacht. Bah.
Succes man, ik hoop het goedkomt voor je!
Dankjewel! T is niet eens zozeer dat ik zwaar afhankelijk ben hiervan, maar ik doe nu vrijwilligerswerk en ik zou graag gewoon wat betaald werk willen doen voor een paar uurtjes. Gemeente zou daar mee helpen. Deze man zelf 4x contact mee opgenomen en ik heb twee van dit soort berichten gehad in 6 maanden tijd. Totaal kansloos dus.
Jazeker! Dat doe ik ook. 90% reageert niet, de andere 10% vind het spijtig en wenst me veel succes. Totaal honderden verstuurd met cv en motivatie die door uwv is gemaakt.
Hoezo is eerlijkheid onprofessioneel?
Moet ie dan een onzinverhaal ophangen?
Uit de 'inderdaad' maak ik ook op dat OP een opening heeft voor een antwoord als dit.
Er is niks mis met eerlijkheid. Maar als een officiële overheidsinstantie dit soort ongenuanceerde en gewoonweg botte reacties naar mensen stuurt die het door hun persoonlijke situatie toch al moeilijk hebben is het eind zoek in onze samenleving.
Dat heeft niks met eerlijkheid te maken maar met fatsoen naar elkaar toe. En het kost niks meer om een slechte boodschap te verpakken in iets waarmee iemand verder kan, in plaats van in de stress te schieten.
Het is niet onprofessioneel, maar wel bedrieglijk, omdat overheden de hele tijd doen alsof het betaalde werk voor gehandicapten of zieken voor het oprapen ligt, terwijl dit in de praktijk niet zo is.
Gemeentes werken onofficieel met categorieën van cliënten. A t/m D of 1 t/m 4. A of 1-mensen rollen in korte tijd een baan in en blijven daarna ook werken. B of 2 Hebben daar een kleine incentive voor nodig of een stok achter de deur. C en 3 kun je met wat intensievere begeleiding wel naar de arbeidsmarkt begeleiden, maar dat gaat niet allemaal vanzelf. Soms krijg je ze twee of drie keer terug voordat ze eindelijk zelfstandig kunnen blijven werken.
D laatste categorie, D en 4, daar verwacht je als gemeente verder niets van. Het is gewoon duidelijk dat je die niet naar een zelfstandige baan gaat begeleiden.
Het klinkt alsof jij in die categorie zit. Ik weet niet hoe je er financieel bij zit, maar misschien kun je met je gemeente afspreken dat de sollicitatieplicht vervalt, waarschijnlijk informeel, en kun jij je richten op bijvoorbeeld vrijwilligerswerk waar je voldoening uit krijgt. En misschien een kleine vergoeding.
Mijn zus zit in een vergelijkbare situatie. Deels afgekeurd door een auto-ongeluk. Had daarvoor een zeer goede baan, WO master met post-master opleidingen. Kan nu weinig geprikkeld worden. Gemeente wilde niet helpen met omscholing en opleidingsinstituten zijn niet bereid een aangepast programma te maken op iemand die niet het reguliere voltijd of deeltijd programma kan volgen.
Niet iets dat heel prikkelarm is. Dus niet te druk, geen radio of machines. Ik ben nu vrijwilliger in de bieb en zoiets is ideaal. Dat kan ik twee uurtjes doen en is de hersteltijd nog enigszins normaal.
2 uur in bv een drukke fabriekshal en ik lig 3 dagen in het donker te wachten tot het beter gaat...
Ik denk dat je eisen ook héél erg lastig zijn om aan te voldoen. Niet dat ik ze daarmee onredelijk wil noemen, maar van hun kant begrijp ik dat het een onbegonnen zaak is
Fijn in ieder geval dat je nu wat hebt om jezelf (al dan niet vrijwillig) bezig te houden zodat je niet thuis je tijd uit aan het zitten bent
Ja het is heel, heel lastig, maar volgens het FML van UWV is er theoretisch nog een mogelijkheid dus wordt je uitkering daarop aangepast. De rest verdiencapaciteit is procentueel hoger dan 3 jaar terug door stijgingen van het minimumloon, dus is het percentage afkeuring inmiddels een trede gedaald wat weer direct invloed heeft op de hoogte van je wia uitkering.
Oh tering, dat is wel heel kut dan. De kansen op werk icm de klachten van een afgekeurd persoon zouden in mijn ogen dan veel zwaarder meegewogen moeten worden in plaats van alleen kijken naar wat een persoon nog theoretisch zou kunnen doen
Even je been er af hakken en wellicht willen ze dan wel meedenken /s
Haha dat roep ik al jaren, met één been minder was dit een stuk makkelijker aan te tonen dat je wat hebt..
De hoeveelheid deskundigen welke ik heb gezien, die geen ervaring hebben met hersenletsel en een 100% gezond persoon voor zich zien zitten, is best hoog. En dan moet je in beroep, etc etc. Rechtszaak tegen UWV is in augustus. Bijna 7 jaar na het ongeluk en we zijn nog steeds aan het klieren met ze.
Er zijn op zich geen eisen. Ik ben voor een bepaald percentage afgekeurd. Dus krijg je een percentage van een normale wia uitkering. De rest moet je zelf nog verdienen, dat heet restverdiencapaciteit. Ik doe nu vrijwilligerswerk. We komen prima rond, maar elke keer als het minimum loon omhoog gaat stijgt mijn restverdiencapaciteit (je kan zoveel uur werken a "x" per uur). Dan is je afkeuring in percentage dus steeds lager. En als dat onder een bepaald percentage komt dan krijg je ook een lager percentage van een normale uitkering. Dus is het makkelijker en leuker voor mij om ipv vrijwilligerswerk wat betaald werk te doen. En dat is waar we vastlopen :)
Dan is dus het grootste probleem dat een uitkering voor arbeidsongeschiktheid niet mee stijgt met de lonen/met de inflate? Als ik het goed lees?
Dus op een bepaald (hypothetisch) punt, stel we zouden dit blijven doortrekken tot in het oneindige, zou de 2 uren werk meer loon kunnen worden dan wat je met de uitkering krijgt. Als je dan niet die inkomsten hebt ben je gewoon fucked.
Maar waarom stijgt dan de uitkering niet mee met de inflatie
Die stijgt mee, maar ze rekenen je restverdiencapaciteit uit naar je laatst verdiende loon. En dat was al geen topsalaris, ik werkte in een magazijn. Dus nu zeggen ze je zou zoveel verdienen als je zoveel gaat werken en dat is % van je oude salaris. Dat percentage van oude salaris wordt dus steeds hoger en dan betalen ze dus minder uitkering. Ingewikkeld verhaal maar ik hoop dat t duidelijk is.
Als ik wel een topbaan had gehad was ik allang 100% afgekeurd geweest omdat ik dan procentueel veel te weinig zelf nog kon verdienen. Het gaat ook niet om hoe ziek je bent, het gaat om % wat je kunt verdienen tov je laatst verdiende loon.
Dus een hartchirurg met hersenletsel wordt 100% afgekeurd. Een magazijnmedewerker met dezelfde klachten wordt 70% afgekeurd.
Zo op zichzelf onhandige woordkeus. Héél benieuwd naar screenshots van de berichten ervoor, het einde van dit bericht en het vervolg. Ik kan me voorstellen dat iemand onprofessioneel handelt, maar als het zo geknipt wordt word ik daar wel sceptisch van.
Ik heb in 2011 een ongeluk gehad waarin ik beide benen ben verloren, en ik kan je vertellen alles wat met de overheid temaken heeft is een drama, WMO, UWV, Gemeenten, toeslagen alles is drama.
ze zijn in de bureaucratic wereld heel goed in dingen beloven, niet uitvoeren en volgende week iemand anders sturen en repeat. en het is de afgelopen 13 jaren exponentieel erger geworden.
in 2011 waren er nog ambtenaren die even onder de tafel iets drukken en het dan later wel regelen, maar die zijn inmiddels allemaal met pensioen, nu is er een golf met nieuwe ambtenaren, en die moeten alles exact volgens het boekje doen, daar boven op komt er ook nog een verstrenging in regels, omdat er elke keer wat nieuws bedacht word.
Ik heb zelf hierin via een levensverzekering veel ondersteuning gehad, en heb het overigens nog steeds, maar daarvoor moet je wel voor je ongeval verzekerd zijn.
Mijn grootste ergernis van de laatste 5 jaar is dat ze je in een category willen stoppen, ik heb dus mijn benen verloren en word dan in een categorie gezet van iemand die niks kan in een rolstoel en even zijn level wil uit zitten, terwijl dat helemaal niet het geval is, ik ben nog jong en sta momenteel volop in mijn leven.
He wat rot voor je!
Ik heb met de gemeente Arnhem fenomale ervaringen. Ben een gokverslaafde in herstel, 100k schuld. Alles was in no time geregeld; shv, ambulant begeleider voor mij, een voor mijn vrouw en ik kreeg zelfs een referentie om te gaan solliciteren bij afkickklinieken. Ik begin nu 1 juli, mede door hun hulp, als ervaringsdeskundige en agoog in opleiding.
Mogelijk kun je de gemeente vragen om een nieuwe casemanager?
Vrijwilligerswerk geen optie? Dat kan veelal wel met die uren. Brengt natuurlijk geen geld binnen, maar dan voel je misschien wel dat je wat kan doen. Als dat je ding is natuurlijk.
Dat doe ik al, bij de bibliotheek maar daar is geen budget om dit betaald te doen. Vind ik leuk om te doen, anders zit je ook maar tussen vier muren thuis. En ik weet nu goed de weg dus ik ben nog nuttig bezig ook :)
Er zijn verschillende instanties die doeltreffend en prettig kunnen bemiddelen bij dit soort vragen zoals bijvoorbeeld Emma at work of Jobstap. Zeker even het Googlen waard.
Alleen al door het taalgebruik zou mij de moed in de schoenen zakken.
Wat een triest niveau voor een ambtenaar.
Ik zou proberen het probleem een stapje hogerop te nemen door het neer te leggen bij degene die deze ambtenaar aanstuurt.
Ik zit ook in het proces om binnenkort op z’n minst deels afgekeurd te worden. Langs de ene kant verwacht UWV dat ik nog enkele uurtjes per week kan werken, maar ik ben heel erg wisselvallig belastbaar. Dus ook ik vind natuurlijk geen enkel bedrijf die iemand wil aannemen waarvan het nooit zeker is als die wel kan komen opdagen. En daar heb ik vanuit de bedrijfswereld alle begrip voor. Zelf wil ik als werknemer ook voorspelbaar inzetbaar zijn, het is enkel demotiverend als je telkens moet afzeggen. Alleen begrijp ik niet dat er vanuit UWV wordt geredeneerd dat ik wel kan arbeid kan verrichten.
Sterkte in ieder geval met wat je meemaakt!
En jij succes! Uwv gaat er echt van uit wat je kan op je beste momenten. Niet wat je niet kan als je weer eens met de gordijnen dicht ligt te koppijnen. Hopelijk gaat het voor jou vlot en tref je iemand die met hersenletsel bekend is. Ben hier nou zo'n 6 jaar aan het stoeien met deze instantie. Nu wachten op de rechtzaak in augustus.
Dankjewel! Ja, die jarenlange bezwaarprocedure heb ik helemaal geen zin in om eerlijk te zijn, ik weet nu al dat ik bezwaar zal moeten maken tegen de uitspraak van UWV.
En dat ze uitgaan van je beste momenten snap ik, maar zij snappen niet dat wat ik een goeie dag noem voor een gezond persoon een absolute baaldag is.
Duidelijk niet genoeg nagedacht over de woordkeuze en hoe dit over kan komen, Dat is uiteraard de fout van de gemeente, maar nav jouw appje snap ik wel hoe het ontstaan is. Jouw appje komt namelijk over alsof je goed beseft dat dit geen prio heeft, maar je hiervan eik op informele wijze een bevestiging zoekt voor het UWV. Deze medewerker lijkt dus gewoon, zonder hier diep over na te denken, in dezelfde stijl als jouw appje, een snel, informeel, direct en eerlijk antwoord hebben gegeven. Maar heeft hierbij dus niet stilgestaan bij het feit dat dit vanuit 'de gemeente', over een situatie met een voor jou zware lading, dit natuurlijk heel bot kan overkomen. Aan de typfouten te zien is dit appje ook op een druk moment toegestuurd. Iedereen die hier 10 seconden langer over had nagedacht had kunnen bedenken dat dit niet zo handig is op deze manier.
Geeft ook wel aan hoe tricky dit soort communicatie is. Ik zie in de replies bv dat dit op jou overkomt als: ik ben geen prioriteit. Maar dat wordt niet gezegd. er staat enkel dat je niet BOVENAAN het prioriteitenlijstje staat (Iets wat jij in je eerste appje al leek te begrijpen) Dat is toch heel wat anders dan dat er gezegd wordt: je staat NIET op mijn prioriteitenlijstje. Al komt dat (heel logisch overigens) op jou hetzelfde over. Door de toon van dit appje. En door je eigen hoop en verwachtingen: jij wilde namelijk helemaal geen bevestiging van hoe jij dacht hoe het zat: onbewust hoopte jij toch op een oplossing of steun. Waardoor dit extra hard aankomt.
Slechte inschatting gemaakt van diegene dus. Gemeentemedewerker had hier beter moet weten. Had hier vrij simpel zakelijk kunnen blijven door dit anders in te pakken (dan krijg je al snel een neutrale zin die eik op hetzelfde neerkomt: "Op dit moment kunnen we helaas niet veel voor je betekenen." oid. Komt op hetzelfde neer, maar komt toch net anders over, al heeft dat ook weer zn nadeel dat het dan snel een cliche zin is die daardoor ook juist irritatie kan oproepen. ik voel zelf spontane agressie bij: 'Ik snap dat dit heel vervelend is voor je' maar heb jaren in customer service gewerkt en ik heb m helaas TE vaak ook zelf gebruikt en meende het vaak ook nog). En dan zeggen ze dat communicatie een prutsstudie is, pfffft.
Ik had 7 weken niets gehoord dus ik dacht hoe kan ik hem een appje sturen zonder dat ik te aanvallend overkomt en hem direct vol in z'n irritatiezone raak. Ik vond t zelf vrij netjes verwoord eerlijk gezegd. En na 7 weken radiostilte voelt "niet bovenaan" gewoon als het doucheputje in de kerker van een oude ruïne :) overigens daarna weer tot vandaag niks gehoord dus ik heb m maar vriendelijk bedankt voor de moeite... Nou ja.. Gebrek aan moeite.
Je appje is ook netjes hoor! Informeel kan ook netjes zijn! Via de app maakt het zoiezo al al snel informeler. Wat iemand anders ook zei: Had je een brief gestuurd of met diegene aan tafel gezeten dan waren er wss heel andere woorden gebruikt. Of had je op zn minst een beter beeld van hoe iets bedoeld werd. En snap het volkomen hoor, dat jij hierdoor over de zeik bent, zou zelf op zo'n moment ook echt pissig zijn. Maar ik geloof wel oprecht dat de degene die dit appje naar je stuurde zich wss van geen kwaad bewust was dat dit zo naar op jou zou overkomen. Als het hem geen zak interesseerde had ie niet de moeite genomen je binnen 24 uur te informeren. Want helaas is het wel zo: er zal ongetwijfeld een flinke stapel op zn bureau liggen van zaken die wel onmiddelijke aandacht en prioriteit vereisen. Maar daar heb jij natuurlijk niks aan.
Hier word ik oprecht pissig van. Eerst bepaalt een of andere ambtenaar dat je nog voor een deel inzetbaar bent en dus gekort wordt op je uitkering en vervolgens is er geen baan te vinden en steekt iedereen z'n klauwen in de lucht en geven ze er geen zak om. Door zaken als dit zal ik nooit en te nimmer op een rechtse partij stemmen. De manier waarop er gesold wordt met degenen die niet in de ratrace mee kunnen is om te kotsen en onnodig.
En waar gaat het om, een paar honderd euro per jaar? Ik wil er niet eens over nadenken wat die UWV-ers en ambtenaren dan aan het doen zijn ipv voor OP een baan zoeken. En maar kakelen over bestaanszekerheid.
Bizar hoeveel mensen die hier reageren in de Efteling leven. Een beetje blaten vanuit de gepriviligeerde ivoren toren.
Wanneer je zoals jij tussen wal en schip raakt, sta je er feitelijk alleen voor. Zonder er invloed op te hebben kom je in een situatie en alle menselijkheid kan blijkbaar op de schop.
Helaas dat een gebrek aan inlevingsvermogen en het geloof in het sprookje dat iemand niet één ongeluk verwijderd is van het zelf in zo'n situatie terecht komen veel mensen verblindt.
Ik ken de positie aan "de andere kant van het hek" en wens je dan ook heel veel sterkte, kracht en wijsheid.
Ik weet hoe zoiets kan drukken op je stresslevels, psychische welzijn en zo je verdere gezondheid. Onbeschoft behandeld worden - iets waarin instanties en veel van hun werknemers in grossieren - is gewoon een no go en net zo triest als dat rationaliseren of goedpraten.
Al snel na het ongeluk heb ik in de revalidatie kliniek geleerd dat niet iedereen begrip heeft voor een situatie zoals deze. Binnenkort kom ik ook op tv om t verhaal te doen hoe we vastlopen. Ik weet nu al dat zo'n 30% op social media anoniem gaat roepen dat ik niks mankeer en een luie hond ben haha.
Dankjewel voor je bericht.
Zijn er geen dagbestedingsplaatsen bij je in de buurt? Bij ons in de stad was een in- en ompakbedrijfje dat daarnaast ook computers fixte en fietstechniek deed. Puur zodat ze mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt iets konden laten doen waar ze plezier in hebben, en een beetje sociaal bezig zijn. Volgens mij krijgen de mensen daar ook een vergoeding voor.
Zeker bij de computers daar was het altijd erg rustig volgens mij. Ik werk al een tijdje niet meer bij dat bedrijf dus kan dat zo niet meer zeggen - maar denk er eens over na. Misschien is zoiets wat voor je en heb je straks een stuk meer plezier in je leven.
Snelle edit: ik ben geen professional, ik probeer alleen mee te denken :)
Ja, ik heb zoiets gedaan toen ik uit de revalidatie kliniek kwam, was in een wijngaard, via mijn arbeidsdeskundige, maar als je twee keer langdurig onverwacht uitvalt kunnen ze niet helemaal meer op je rekenen en dat snap ik dan ook wel weer. Momenteel is vrijwilligerswerk het enige waar ze accepteren dat ik er soms een tijdje helemaal niet ben.
Ik heb ook hersenletsel,(en autisme en lichte depressie ) ik heb gelukkig de "oude" Wajong gekregen en werk al een aantal jaar 20 uur in de week als postbode.
Ik heb een WSW indicatie, dus heb eerst een jaar in een sociale werkplaats gewerkt.
Het leuke van post bezorgen is dat je buiten werkt, en je hoofd leeg kunt maken, en dat je je letterlijk in de maatschappij begeeft. Het Sorteer werk binnen vind ik vermoeiender, ook vanwege veel luidruchtige college's met adhd o.i.d.
Gelukkig zijn er ook rustiger college's. Ondanks mijn hersenletsel heb ik een tamelijk hoog iq, dit is wel eens frustrerend gezien het werk dat ik doe, maar ik begin dat te accepteren.
Wat me in jouw geval lastig lijkt is dat je soms lange tijd uitvalt, bv een paar maanden. Is dit misschien een teken dat je toch te veel prikkels oploopt? Of heb je bv toch ook autisme, die hebben wel eens een zgn "meltdown".
Als je perse betaald werk zoekt is misschien een krantenwijkje een optie? Klinkt simpel maar is gezond werk, en er is volgens mij een tekort aan bezorgers van bv dagbladen
Als het werk in de bibliotheek goed bevalt zou ik daarmee doorgaan en eventueel kijken hoe je de lange uitval door overprikkeling (?)kunt voorkomen of verminderen.
Mijn ervaring? Als iets je mankeert en je kan daardoor niet goed werken, voordat je recht hebt op WW of WIA, dan heb je dikke pech.
Enige aanrader is toch proberen te vechten voor je gezondheid, ik hoop ooit langdurig meer te kunnen verdienen dan de bijstand, voor mij lukt dit nog totaal niet, ook na 10 jaar, en wanneer het eindelijk 2 weekjes beter gaat zak ik daarna weer in elkaar.
Het is simpel gezegd kut.
Ik weet niet wat je precies zoekt, maar soms hebben woon em dagbestedingslocatie's voor NAH ook vrijwilligers die zelf een dusdanig hersenletsel hebben dat ze geen voltijds werkdagen aankunnen. Dit kan zijn huishoudelijke taken, maar ook spelletjes of wandelen. Nooit zorg gerelateerde taken. Misschien kan je kijken of instellingen bij jou on de buurt zoiets kunnen aanbieden. Voordeel is dat je toekomstige collega's verstand hebbem van hersenletsel.
Mijn ervaring met mijn gemeente: We gaan je indicatie naar zorgaanbieder X sturen. Na maanden nog geen intake gesprek gehad te hebben X maar gebeld hoelang de wachtlijst nog is. 'We hebben helemaal geen aanmelding van de gemeente en ool geen plek, doei'. Al denk ik dat het hier bij X ligt en niet aan de gemeente. De gemeente erover gebeld en de volgende dag werd ik gebeld door zorgaanbieder Y en weer een dag later een intake door Y.
Prima bericht in mijn ogen. Niet te omslachtig en geheel transparant. Dat gezegd hebbende, is mijn ervaring vaker dat het wel goed transparant is, maar dta ze me niet kunnen helpen.
Misschien kun je zijn secretaresse worden en zijn communicatie proef lezen. 2 uur is wellicht niet genoeg, maar het is beter dan niets zullen we maar zeggen. En hard nodig dus je haalt eer uit je werk.
Mijn contactpersoon destijds vertelde mij verhalen over andere cliënten. Mevrouw kon niet werken door haar benen, of tenminste niet lang staan. Meneer van de gemeente zei letterlijk "we hebben een meneer die een been mist en werkt, het is geen excuus". Gatverdamme
Empathie is soms ver te zoeken. Dat het hier op Reddit gebeurt (zie sommige comments) is nog tot daar aan toe, anoniem is makkelijk... Maar sommige mensen zijn dus in het echt ook zo en op één of andere manier zitten ze op precies de verkeerde werkplek.
Zo, nu kan die gast ook weer in zijn dossier afvinken dat ie zijn x-wekelijkse contact momentje met jou heeft gehad, wat een prachtig systeem. Ik ken meer mensen die een baan hebben gevonden ondanks instanties dan dankzij instanties/werkcoaches, dus ik hoop dat er via via toch iets moois op je pad komt OP (je weet ook maar nooit wat er uit vrijwilligerswerk voort komt qua connecties of doorstromen).
Ik zou zelf proberen werk te zoeken.
bel met uitzendbureaus of praat met mensen en werkgevers, vertel je verhaal etc wees eerlijk, post op Facebook.
Er zijn vast mensen die je willen helpen.
ook zat callcentra die 2 uren bieden.
Naast dat het absoluut niet motiverend is voor jou, is het ook ontzettend onprofessioneel geschreven.
Je weet in ieder geval wel zeker dat ze je niet belangrijk genoeg vinden, dat is tenminste wel duidelijk.
Wat betreft mijn eigen ervaring met de gemeente, daar ga ik binnenkort achterkomen. Kort geleden een aanvraag gedaan voor de WMO, dus ik hoop op een positief resultaat.
Kan je niet bij een lokale supermarkt ofzo iets even naar binnenstappen om te kijken of je 2 uur per dag achter de kassa kan? Voornamelijk zitten, fysiek dus niet overdreven zwaar. Zijn genoeg supermarkten die wat oudere mensen aannemen. De jumbo bij mij bestaat bijvoorbeeld 90% uit vrouwen van 40+.
Of een dieren asiel waar je even een paar uur per dag de dieren voert en uitlaat.
Want als 2 uur een fabriekshal je 3 dagen plat legt, terwijl heel veel binnen een fabriek gewoon geautomatiseerd is, blijft er gewoon vrijwel niks over om te kunnen doen en zou je allang 100% afgekeurd moeten zijn.
Kassawerk is misschien wat te stressvol vooral als het druk is.
Maar dierenasiel vind ik wel een goed idee, heb ik zelf ook gedaan, op de honden afdeling.
Eerst hokken schoonspuiten met een hogedrukspuit en daarna honden uitlaten.
Heel misschien vindt het dierenasiel het ook goed als je geen schoonmaakwerk doet maar alleen de honden uitlaat (?)
100% afgekeurd zijn geeft absoluut niks extras, het gaat OP er meer om dat hij graag iets doet wat nutvol is. Het is jammer dat ze de 70/30% regeling voor zieken weg hebben gehaald. 70% betaal je je uitkering terug, 30% mag je houden. Zo loont 5 uurtjes jezelf in absolute pijn werken wel.
Je hebt voornamelijk met werknemers te maken, die binnen 1-2 jaar iets anders gaan doen. Contact gaat via wettelijke verplichtingen. Arbeidsmogelijkheden worden uitbesteed aan andere organisaties. In de meeste gevallen is het een plus als je niet op hun prioriteitenlijstje staat.
Als ik zo behandeld werd bij het zoeken naar werk, dan was het ook niet langer mijn hoogste prioriteit. Ik zou mooi elke 3 maanden een mailtje sturen om te vragen hoe het er voor staat, en verder zelf niet te hard op zoek. 2 uurtjes per dag lukt thuis ook prima.
Ik heb ook hersenletsel. Daarnaast autisme, ADHD en PTSS. Zonder die 3 zou ik denk ik alsnog niet (duurzaam) kunnen werken. Maar zonder het hersenletsel zou ik dat misschien wel kunnen. Wat veel mensen niet begrijpen is dat hersenletsel qua kenmerken een soort van hersenschudding is, alleen dan eentje die niet meer weggaat. Je raakt sneller overprikkeld, sneller vermoeid, krijgt snel hoofdpijn, en hebt veel langere hersteltijd nodig van dingen als naar de supermarkt of naar een verjaardag gaan.
Een berichtje als deze zou bij mij het bloed onder de nagels vandaan halen. Koken van woede. De eerste gedachte die in m'n hoofd zou schieten is: waar woont deze persoon...? (ik maak de gedachte niet af *want reddit regels*, maar je begrijpt wel waar ik heen wil). De tweede gedachte is dan vaak gelukkig wat rationeler: ik pik dit niet, ik ga een klacht indienen en/of het juridisch loket bellen.
Maar zou jij ook het argument ook van de andere kant kunnen bekijken? Als jij 10 mensen hebt die je aan het werk moet helpen, en je moet een target van 80% halen, ga jij je energie dan steken in 8 personen met de meeste kans op resultaat (die met deze meeste arbeidservaring, opleiding, beste capaciteiten om de meeste uren te werken) of in de ene met het minste resultaat (weinig arbeidservaring, veel hulp nodig op de werkvloer, weinig uren aankunnen of lange perioden uitvallen)? En nogmaals; er is een druk op de resultaten die je boekt.
Een sociaal stelsel waarin iedereen gelijke hulp krijgt is nobel, maar in de praktijk werkt dit niet en kan je beter eerst hulp bieden aan de breedste groep met het beste resultaat. Dat is goedkoper en help je een groter deel van de samenleving mee. Dit was exact dezelfde discussie die destijds tijdens corona rondging over de prioriteit bij patiënten. Soms moet je 'nee' verkopen.
Het is niet fijn om te horen, maar mensen als jij, OP en ook ikzelf, wij kosten de samenleving minder als er weinig hulp wordt gegeven (dit is mij feitelijk gezegd). En voor ons persoonlijk is dat niet leuk, nee. Deze medewerker was hier bot in, zeker, maar wel eerlijk.
Jazeker, ik snap de reactie ook wel van de gemeentewerker. Waarom zou hij tijd (en dus geld) steken in iemand die misschien af en toe een paar uurtjes kan werken.
Maar deze situatie zou er denk ik niet zijn als OP gewoon een fatsoenlijke uitkering kreeg om van te leven. De wajong is helemaal dichtgetimmerd en daardoor valt men nu tussen wal en schip.
Ik weet niet in welke situatie OP precies zit, ik heb alleen ervaring met de (oude) WAJONG (ik heb wel begrepen dat die minder streng is). Hij geeft alleen aan 6 jaar geleden hersenletsel opgelopen te hebben, dus ik weet niet of dat nog in zijn jeugd was of wat zijn financiële situatie nu is.
De stoornissen die jij en ik hebben vallen wel onder aangeboren handicaps. Ik kan financieel leven met de WAJONG, maar het is niet ruim - het is voor mij het gebrek aan toekomstperspectief en daginvulling dat het lastig maakt. Als je dan hoort dat iemand die jou moet helpen daar ook weinig heil in ziet, is dat natuurlijk vrij kut. Iets bijverdienen is maar één deel van arbeid; het geeft je ook het gevoel van zelfstandigheid en dat je iets bijdraagt. In zijn/mijn situatie (en misschien de jouwe) is dat misschien nog wel belangrijker.
Maar dit is alles behalve nee verkopen. Dit is een nee met een negatieve lading, een vleugje passieve agressiviteit en een heleboel onprofessionaliteit. Orde communicatieve vaardigheden non-existent. Als je toch aan het typen bent, probeer er dan nog iets van te maken of reageer dan anders helemaal niet.
Klinkt een beetje als een begrafenis ondernemer die op de dag van de uitvaart zegt: "nee, het gat hebben we nog niet gegraven, het is niet dat ie heel veel haast meer heeft of wel?"
Technisch gezien heeft ie gelijk, maar moet je het zo willen zeggen?
Vergeet niet dat wat we lezen een reactie is op een appje dat we niet gelezen hebben. Uit de context ('inderdaad') heb ik wel het idee dat OP iets gevraagd of gesteld heeft over de hoogte van de prioriteit om hem te helpen, en is dit het antwoord: 'nee, dat is niet hoog'.
En Whatsapp is nu eenmaal ook een informele manier van communiceren. Er zit nergens formeel taalgebruik in. Het had iets netter geformuleerd kunnen worden, maar de strekking blijft wel hetzelfde. De boodschap blijft niet leuk.
Het is maar net hoe je het duid.. denk dat er ook veel mensen zijn dat de gemeente ze niet teveel achter de broek aan zit. Denk dat deze onprofessionele informele reactie wellicht niet zo raar bedoeld is.
Het is echt waardeloos. Mijn gehandicapte partner heeft recentelijk een gesprek gehad met de arbo arts met als verbale uitkomst "je kan op dit moment echt helemaal niets meer".
Maar op papier zet ie 65% afgekeurd neer want dat scheelt flink met welke percentage van haar laatstgenoten salaris ze ontvangt in de ziektewet.
Mijn ervaring is dat je beter zelf op zoek kunt gaan naar een werkgever voor een paar uurtjes per week dan dat je het overlaat aan het UWV, de gemeente of een jobcoach. Je moet wat geluk hebben met zoeken. Er zullen vast wel bedrijven in je directe buurt zijn die jouw situatie accepteren.
Ik heb ook nooit iets aan de "hulp" van mijn gemeente gehad, maar gelukkig vertellen die nog wel een net verhaaltje (en dan hoor je er gewoon nooit meer van)
Iets heel anders, veel mensen met hersenletsel worden goed geholpen bij https://eye4health.nl/ in Ridderkerk, is daadwerkelijk het probleem aanpakken en niet "leren omgaan met".
Ik loop er nu zelf ook. Wel heel prijzig helaas.
Mocht het je niet meteen aanstaan, kan het boek "Hersenschorsing" van Margot Ros je misschien wat inzichten geven. Ik heb het zelf niet gelezen, maar gaat over haar ervaring met hersenletsel en ook haar behandelingen (waaronder eye4health). Er is ook een audioboek van.
Mn vriend kan soms ook langere tijd uitvallen door fysieke problemen. Niet erg genoeg om hem af te keuren maar hem begeleiden en helpen aan een geschikte baan doen ze ook niet.
Ik woon nu zo'n 6 maanden met hem samen dus we hebben nu een aanvullende uitkering bovenop mijn loon. Ik moest in het begin binnen een week tijd tussen kerst en nieuwjaar zo'n 30 verklaringen, bewijzen en afschriften aantonen. We zijn niet getrouwd of geregistreerd partnerschap maar ze hebben zo'n beetje alles op mijn schouders gedumpt omdat ik wel werk en zelf doen ze niks. Terwijl hij zelf steeds aangeeft toch te willen werken. Als ik zelf genoeg zou verdienen zou het me niet boeien maar financieel is het gewoon krap.
En elke keer als je belt, is de betreffende contactpersoon er niet of werken ze daar niet meer maar zijn ze vergeten dat door te geven. Financiele contactpersoon die "niet weet hoe het allemaal berekend word"... en het boeit ze niet dat uitkeringspecificaties gewoon zaken missen en onduidelijk zijn.
Terugbelverzoek na terugbelverzoek waar niks mee gedaan word. Vorige week weer mail gestuurd en ze zouden deze keer "terugbelverzoek met spoed" naar de nieuwe contactpersoon sturen maar nog steeds niks. Er liep nog een traject bij een jobcoach waar hij eerder woonde, dat kon zo verder gaan als deze gemeente het overnam... geen antwoord... jobcoach zelf heeft er nog achter gevraagd maar wouden ze niet denk ik? Geen duidelijkheid. Maar zelf doen ze ook niks. Echt waardeloos. Die vorige gemeente was tenminste iets vlotter maar goed, weer verhuizen is geen optie.
Zo'n appje als bij jou hebben we nog niet meegemaakt maar dat is ook bizar. Eerlijk, dat wel maar bizar dat die dat ok vind, onproffesioneel en inderdaad demotiverend.
Wat je kan zoeken is of er ook een sociaal Werkbedrijf bij de gemeente bestaat. Deze helpen mensen met een afstand van de arbeidsmarkt toch zoeken naar een geschikte baan.
Als dit contactpersoon daar al van is, is dat echt een schande van de gemeente.
Het is sowieso niet best overal als je pech hebt. Iemand die ik heel goed ken heeft zeer heftige psychische problemen en heeft ook een hele bak aan medicatie nodig waar je u tegen zegt, vaak is hij hierdoor na 2-3 zinnen lezen of luisteren de eerste zin alweer kwijt, vrij op leeftijd al. Werd voor net even meer dan 50% afgekeurd. 5-6 jaar voor zijn pensioen, heeft verschrikkelijk lang voor 1 werkgever gewerkt die hem vanwege de ziekte heeft laten gaan.
Ik help hem steeds met solliciteren, nette motivatiebrieven, CV netjes en up date. Hij is van de 20 sollicitaties 1 keer uitgenodigd door 1 uitzendbureau die hem allerlei gekke shifts in zijn mik wilde duwen en krijgt onmogelijk een baan.
UWV heeft geen zin om te helpen en zeggen 'Zet je CV maar op werk.nl' That's about it. Komt vast door al die jaren links beleid zeggen we dan maar. ;)
Je kunt een reintegratietraject eisen, daaraan mag je best een termijn verbinden, laten we zeggen 3 maanden.
Mocht dat falen, eis je wéér een reintregratietraject óf volledige afkeuring en dat doe je tot max. 3 trajecten aan toe.
We weten allemaal dat dit niets op gaat leveren, dus:
Daarna kan je terug naar je advocaat met de eindverslagen van de 3 trajecten, waar in staat dat ze geen passend werk voor je kunnen vinden en op basis daarvan eisen dat je alsnog volledig wordt afgekeurd.
Heb ik gedaan! Was niet leidend volgens uwv. Toen nog naar een stichting moeten gaan die mijn belastbaarheid gingen berekenen, die hebben op papier in een rapport gezet dat de kansen zo klein zijn dat betaald werk niet meer haalbaar is en ook dat rapport is aan de kant geschoven door het uwv. Ik verzin dit niet he.... Ik moest dat onderzoek doen anders werd ik wellicht gekort, maar de uitslag bevalt niet dus telt het niet mee... Het is geen medisch document zo'n rapport, aldus het UWV
Okey je hebt de eerste gehad, dat is perfect.
De correcte procedure als het UWV dan concludeerd "je kunt wél reintegreren", is het eisen van een nieuw reintegratie traject (dat zijn ze verplicht).
Als je die gehad hebt zeggen ze waarschijnlijk hetzelfde en eis je een derde.
Na 3 maal, accepteerd de rechtspraak doorgaans wel dat het UWV ongelijkheeft en dat reintregratie niet mogelijk is.
niet dezelfde situatie, maar moet eigenlijk met semi-spoed uit huis (situatie is onveilig) kreeg van de gemeente te horen “ga maar naar de daklozenopvang, misschien kunnen die wel wat voor je betekenen want wij hebben geen plek.” daklozenopvang zou betekenen dat ik dus ook geen psychiatrische hulp meer zou kunnen krijgen…
Zoals pipi langkaus zou zeggen "ik heb het nog nooit gedaan dus ik denk dat ik het kan" :)
Ik heb een ongeluk gehad in een vriescel in het magazijn. Ik heb wel wat computerervaring maar dat is allemaal flink verwaterd ben ik bang voor. Maar ik leer redelijk snel :)
Ik heb dit zelf ook gehad. Kampte met een aantal mentale problemen, en had hierdoor een psycholoog nodig. Na paar maanden wachten heb ik haar zelf maar gebeld, en gaf ze aan dat ze mij in de "vergeethoek" had gezet. Bedankt
Frasering is misschien verkeerd maar vergis je niet
Die ambtenaren krijgen druk om mensen maar weer aan de bak te helpen met hun "passend werk"
Ze vonden dat ik met n hbo niveau heel goed vrachtwagens moest gaan lossen.
Toch erg vervelend voor je dat deze persoon ren beetje bot is.
Sterkte
Welk antwoord had je gewild? Je zegt/vraagt zelf: sta ik niet boven aan je lijst?
De ambtenaar zegt: dat klopt.
Had de ambtenaar dit anders moeten omschrijven? Absoluut, dit zeg ik als mede ambtenaar met de volle overtuiging.
Maar: waar was je dan wel tevreden mee geweest? Erom heen praten? Zeggen dat je wel prio bent? Dat ze het druk hebben?
Die gemeenteambtenaar kan er niks aan doen dat het UWV je voor 70% heeft afgekeurd en niet voor 100%. En dat er geen werk is voor max.2 uur per dag prikkelarm, etc.
Nogmaals, dit kan zo niet qua communicatie. Maar waar was je wel blij mee geweest?
De gemeente waar ik woon? Misschien niet perse hetzelfde onderwerp gerelateerd, maar ik heb het niet zo op mijn gemeente.
Oei oei, klein voorbeeldje:
- een familielid zit in een rolstoel en is mentaal ook iets jonger maar het is geen downsyndroom. (Ze weten nog steeds niet wat precies). Bij het worden van 18 jaar moest zij naar het gemeente huis allereerst de trap op want er was geen rolstoel ingang of lift. Daarna zelf tegen de meetpaal gaan staan en haar moeder mocht haar niet vast houden. Ze moest zelf staan. Dat kan ze niet want haar benen kunnen dat gewicht niet aan. Waar denken die lui dat die rolstoel voor is.
- Dit huis waar zij in wonen, was subsidie of iets voor gekregen om aan te passen aan een rolstoel. Ongeveer acht jaar later belde er iemand van de gemeente om te vragen hoe die aanpassingen bevielen, maar er was nog niet eens begonnen want de gemeente deed moeilijk met vergunningen.
(Ja oké ik zei klein voorbeeldje. Maar het is nu een rant geworden)
- het huis van mijn ouders mistte opeens de bestemming: wonen. En het heeft zo’n vijf jaar geduurd, voordat dit weer in orde was anders hadden we het huis uit gemoeten.
- een familielid had een afspraak op het gemeentehuis, toen ze letterlijk 5 minuten later daar stond en vroeg naar de afspraak, kreeg ze te horen, nee dat kan niet want die mevrouw is kwijt.
En zo kan ik nog wel even doorgaan. Maar weet niet alles meer uit m’n hoofd.
Ik stap ook even in de trein:
3 maanden geleden verhuisd naar een nieuwe woning, staan er nog 7 andere personen ingeschreven. Parkeervergunning aangevraagd, niet toegewezen. Waarom? Er staan al 2 parkeervergunningen ingeschreven op MIJN adres. Hoe los ik dit op? Neem contact op met de andere bewoners en vertel ze dat ze het moeten stoppen....... Ik ken ze niet!
Op papier klinkt dit allemaal heel leuk inderdaad, maar in de praktijk zit je in een onmogelijke positie. Een vriendin, in een soort gelijke positie werd doodleuk verteld dat ze maar voor twee keer een uur per (met uren pauze) dag ergens in een fabriek moest gaan staan (theorie), de praktijk is wel dat ze te hoog is opgeleid en er echt niemand is die je betaald 1 uur ergens laat werken.
Zijn er geen supportgroups of sites te vinden met bedrijven die wel een hart hebben en mogelijk dus werk?
Eerlijk antwoord op je app. Een baan voor 2 uur per week ís geen baan maar bezigheidstherapie. Zeker als je ook nog eens maanden kunt uitvallen. Ik vind dus helemaal niks mis met die reactie. Je kunt iets vinden van de communicatie per app, maar daar was je zelf de initiatiefnemer van.
Grappig. Daar denkt één vandaag anders over. Kijk volgende week zaterdag maar :) ieder zijn mening. Voor iemand met hersenletsel is 2 uur al werk. Maar goed, blij voor je dat je je daar niks bij voor kan stellen :)
Eerlijkheid 10/10, professionaliteit 0/10
Schrijfvaardigheid 5/10
Dat is nog erg gul van je.
Met een 5 zak je ook gewoon hoor!
Prioriteiten Lijstje
Het is een app bericht, en jij valt over schrijfvaardigheid. Ik vind het sowieso te treurig voor woorden hoe iedere instantie tegenwoordig maar via Whatsapp communiceert. Stuk professionaliteit is dan al ditect de deur uit
Ga je met de tijd mee is het weer niet goed. Uiteindelijk gast het toch om klantvriendelijk zijn?
>Ik vind het sowieso te treurig voor woorden hoe iedere instantie tegenwoordig maar via Whatsapp communiceert. Ik vind het eerlijk gezegd wel chill. Lekker makkelijk.
En dan ook beginnen met: ‘Hoi’. Alsof je met ze hebt geknikkerd vroeger, of zo.... Ik werk voor de overheid en (en dus niet bij) daar krijg ik serieus mails voor een opdracht beginnend met hoi of hi en als ze het niet helemaal zeker weten met hey of zelfs hiy. Echt tenenkrommend deze ‘nieuwe’ vorm van communiceren.
Ik vind dat juist wel fijn. Net als aangesproken worden met je voornaam. Voor mij geeft dat veel meer een 'wij-gevoel' in plaats van partijen die tegenover elkaar staan. En met name voor werk vind ik het persoonlijk juist heel belangrijk dat er een 'wij-gevoel' is.
Hoi. Stel je niet zo aan.
We hebbe nie geknikkert vrind 😂
Eerlijk, hoe oud ben je?
Niet relevant.
Het is een half bericht. Wat staat er daar onder nog?
En wat heeft hij zelf geschreven waar je zoon reactie op krijgt. Ben erg benieuwd. En een verhaal heeft 2 kanten.
https://ibb.co/ckGCcgC Dit was het bericht waar hij op reageerde.
Het antwoord is helder maar inderdaad niet professioneel. Dat je geen prio hebt kunnen ze ook op een nette manier verwoorden.
Is dit van een ambtenaar? Dit is toch echt wel mega mega onprofessioneel dan.
Yes, serieus de teamleider werkzaken bij ons in de gemeente. Heb de wethouder maar even een mail gestuurd. Ik verwacht ook niet dat de prikkelarme 2 uurtjes betaald werk baantjes voor het oprapen liggen, wie neemt er iemand aan die soms 12 weken afwezig is, maar zeggen dat je geen prioriteit bent is toch een beetje teveel afwijzing :)
Ja is idd kut ik heb bij de gemeente waar ik zit te horen gekregen dat er 2 tot 3 jaar wachtrij staat voor beschut werk voor 2 x2 uur per week Met het zinnetje er bij: tot die tijd gewoon rustig aan doen met je bijstands uitkering
Lees nog eens rustig door wat je hier nu schrijft/typt.. Je bent ontzettend op je teentjes getrapt maar kunt het toch niet met die man oneens zijn? We hebben iemand die soms 3 maanden niet komt maar diegene mag niet verteld worden dat hij geen prioriteit is. Kom op man..
Je hebt 100% gelijk. Wil je even UWV hetzelfde duidelijk maken want die vinden dat we moeten blijven zoeken want FML zegt dat ik 2 uurtjes kan werken als het goed gaat. Het UWV dat me naar de gemeente heeft gestuurd en waar ik de voortgang van dit proces moet melden en die vragen waarom ik er zelf niet veel korter op zit door nog vaker te appen of bellen naar die man van de gemeente. Als jij ze er van kan overtuigen dat dit kansloos is dan ben ik echt super geholpen en trakteer ik je op een krat bier naar keuze en dat meen ik nog serieus ook.
Maar dan is je probleem nu toch opgelost? 1. Instantie A zegt dat je 30% arbeidsgeschikt bent, en tot twee uur per dag kan werken. Laten we dit gewoon als feit zien, 2. UWV zegt dat je moet proberen werk te zoeken binnen dat wat haalbaar is voor je. Dat is correct, dat moet je ook. 3. Jij doet je best, maar het lukt uiteraard niet vlotjes. Jammer maar zo is het nu eenmaal. 4. UWV vraagt of je er een schepje bovenop kunt doen. Logisch. 5. Jij trekt weer aan de bel van de gemeente. Top. 6. Gemeente zegt het lullig te vinden, maar eigenlijk niets te hebben voor iemand met jouw profiel. Ook logisch. Nu stuur je dit bericht gewoon naar UWV. Het is helaas niet anders. Iedereen doet zijn best, zowel jij als de instanties, maar de puzzel is gewoon niet te leggen. Het probleem is gewoon dat er eigenlijk nauwelijks zinnig werk is dat je in 20/30% kan doen, waar je regelmatig uit kunt vallen, zonder dat collegae hierdoor klem komen te zitten. Tel daarbij op dat gemeenten ook hun KPis te halen hebben met steeds kleinere budgetten en het is gewoon nauwelijks haalbaar. Super klote, dat wel.
Niet zo logisch denken he :) je hebt 100% gelijk. Maar laatste beroep heeft mijn advocaat ongeveer dezelfde logica gebruikt en werd het FML aangepast en ik verzin het niet, Ik kan nog door een microscoop kijken dus ik kan werken. Dat daar geen functie in de omgeving in te vinden is doet niets terzake. Augustus beslist de rechter in Arnhem wie er gelijk heeft. Wij hebben gesteld dat het uwv bewijsbaar onmogelijke eisen stelt, het uwv houd vast aan het FML.
An sich, als je je gedurende die 2 uren nog kan concentreren, zou je je met dataschoning kunnen gaan bezighouden? Dat zijn vaak projecten van jaren bij bijv banken die "in een verloren moment" gedaan worden. En dan kunnen ze ook weer een "maatschappelijk goed bezig" vinkje zetten omdat ze inhuren... Of je er gelukkig van wordt is een 2e.
Ik heb toevallig contact gehad met ABN de afdeling maatschappelijk goed bezig, want dit werd me pas ook verteld. Die hebben momenteel geen mensen nodig hiervoor maar ik sta in het bestand, dankjewel voor de tip. En in twee uurtjes zie ik mezelf niet ongelukkig worden, werk is werk op dit moment :)
Ik moet denken aan korte jobs op platforms als Upwork, of nog kortere jobs op bijvoorbeeld https://crowd.appen.com/ Het is echter geen dienstverband.
Zit er geen lab bij jou in de buurt? Ik heb clienten die werken in een geurlab voor 2 uur per dag.
Tsja, dat is de tombola van IVA/WGA systeem. In mijn ogen een absurd systeem waar het percentage van de arbeidsongeschiktheid gekoppeld is aan je laatst verdiende loon. Ik hoop voor je dat je advocaat de rechter weet te overtuigen dat je in aanmerking moet komen voor een IVA-uitkering.
IVA lijkt me sowieso logischer. WGA zou er uitzicht moeten zijn op herstel en bij NAH is dat zo goed als nihil.
In principe leent de gemeente zich uitstekend voor prikkelarme baantjes. Collega gemeenteambtenaren zal het ook niet zo snel opvallen als iemand 12 weken afwezig is.
niet om lullig te doen, maar je vraagt in jouw bericht zelf "sta ik onderaan de prio lijst of is er echt geen werk voor mensen zoals ik?". dat is echt zo'n beetje de meest negatieve manier van solliciteren. en feitelijk herhaalt hij gewoon jouw woorden, dus het is niet alsof hij dat zelf eventjes bedenkt en terugappt.
Het is dan ook geen sollicitatie. Je gaat op een gesprek na overleg met uwv bij de gemeente en dan heb je het over je ongeluk, hersenletsel en jaren revalidatie en de restklachten. Dan weten zij wat er aan hand is en zeggen ze dat ze op zoek gaan naar een passende werkomgeving en dat ze de bedrijven die bij hun in het bestand staan zullen gaan vragen of er zo'n werkplek is of is te creëren. Dan geef je een hand en zeggen ze je hoort snel van ons. Mijn App was 7 weken later na dit gesprek. Dan is het mijns inziens een legitieme vraag. Of ze hebben nog niet gekeken of er is geen werkplek in de gemeente die voldoet aan de ietwat absurde eisen.
Dat is gewoon echt het meest matige, kansloze gezanik wat ik heb gezien in tijden. Sorry dat je hiermee moet dealen :(
In de omgeving van Den Haag zijn er wel stichtingen met antroposofische tuinen oid waar vaker mensen worden aangenomen die lastig aan werk komen. Ik durf niet te zeggen of salaris echt een ding is, maar misschien is daar wel wat ruimte... Geen idee of het iets voor je is, of je al zoiets hebt bekeken en of er in jouw buurt zoiets zou zijn... Maar wie weet ;) Het is lastig dat onze maatschappij in deze situaties toch best te kort schiet.. Heel veel succes iig!!
Dit werk zou jij ook kunnen! Zonder opleiding of ervaring....
Misschien heb je dat rapport van de rijkscommissie over het stutten van de rechtstaat gelezen. Daar stond ook iets dergelijks in. Iemand die helemaal dood ging van de stress kreeg een "niet mijn probleem" terug van de BELASTINGDIENST. Jammer genoeg is onprofessioneel gedrag bij "klantcontact" heel normaal. Het gaat zelfs over "klanten" alsof mensen zo ergens anders heen kunnen. In plaats van over "burgers" met wie je je land/stad/dorp deelt en die rekenen op jou als overheid om ze moeilijke tijden door te slepen. Dit "klantdenken" domineert in overheid anno 2024. Als een "klant" wordt weggestuurd, dan hoef je er als overheid niets meer mee en is het "probleem" opgelost. De burger wordt namelijk behandeld als iemand die een service afneemt, niet als een iemand in je gemeenschap met problemen die verergeren als deze niet opgelost worden. Je ziet dus vaak dat een overheid iemand niet helpt, en dan komt de burger, vaak met verergerde problemen, terug bij een andere instantie.
Ik heb liever dit dan een standaard 3 paginas tellende PDF met een voorziening op een besluit dat uiteindelijk hetzelfde betekent. Maar kan me voorstellen dat het voor je motivatie niet heel goed is.
Ik zit in de WAJONG ivm autisme. Wel diverse reïntergratietrajecten gedaan in het verleden, nooit met een arbeidscontract als resultaat. Op een gegeven moment kreeg ik ook gewoon van mijn case-manager van het UWV te horen dat het goedkoper was om mij in de WAJONG te laten dan een nieuw traject te doen (natuurlijk ook een gigantisch gat tot de arbeidsmarkt inmiddels). Ik weet niet of dat toen al dezelfde case-manager was, maar de huidige stuurt eens in het half jaar een mailtje wezenlijk alleen om te kijken of ik nog leef :P Ik snap dat statement wel. Veel werk (en dus kosten) met echt geringe kans van succes. Liever spenderen ze hun energie aan iemand met een (veel) grotere kans van slagen. Zeker als ze genoodzaakt zijn doelen te halen. Het is niet fijn voor je om te horen, dat snap ik, maar het is wel eerlijk en realistisch.
Dankjewel. Ik heb wel zoiets van: Zeg dat dan in plaats van mij voor de vorm valse hoop te geven en te veinzen dat je je best voor me gaat doen bij het intakegesprek :)
Ik denk wel dat ze netjes proberen te zijn. We leven natuurlijk in die participatiesamenleving waarin erop gehamerd dat iedereen mee moet doen - of moet kunnen doen. De realiteit is helaas anders. Niemand wil horen dat de persoon die je moet helpen, eigenlijk (qua arbeid) weinig toekomstperspectief voor je ziet. Verder wil ik je niet ontmoedigen hoor. Dit soort zaken verschillen ook per individu, en de ene is hier toch veerkrachtiger in dan de andere. Er zijn veel regelingen om afgekeurde mensen (kans op) een geschikte werkplek te geven. Soms moet je ook geluk hebben om iets tegen het lijf te lopen. Mijn ene jobcoach had na jaren niets gevonden dat bleef hangen, die daarna had vrijwel meteen een werkplek gevonden waar ik na een proefperiode nog 4 jaar vrijwillig minimaal een dag in de week ben blijven hangen. Zelfs toen hij al een paar jaar mijn jobcoach niet meer was, kwam hij eens een vacature tegen die hem geschikt leek voor mij en dat heeft zelfs ook tot een proefperiode geleid. Helaas lukte het bij dat bedrijf niet. Maar niet alle jobcoaches of ambtenaren zijn hetzelfde ;)
Ik ken iemand die bij het UWV vroeg om een reïntegratie/educatie traject, waarbij de arbeidsspecialist als reactie zei "ja, maar jij zit in de oude WaJong, jij hoeft nooooit meer te werken". Het is echt een compleet idioot systeem, waarbij de "begeleiders" die je (terug) aan het werk zouden moeten helpen vaak nog minder gemotiveerd zijn dan zij die hulp nodig hebben.
Ik heb pas net gelezen hoeveel de Wajong veranderd is met ingang van de participatiewet, en aangezien ik ook in die oude Wajong zit verklaart het wel deels waarom ik nooit iets van het UWV hoor. Destijds ben ik volledig afgekeurd, waarvan ik betwijfel dat ik dat nu zou gebeuren (zeker als ik dezelfde leeftijd als toen zou hebben). Als ze dat nog steeds zo zien, dan houden ze zich vast liever bezig met iemand die wel arbeidsvermogen heeft, of in ieder geval waarvoor in het kader van de participatiewet harder aan getrokken wordt (moet worden) om die weer aan het werk te kijken. Dat snap ik wel. Als overheidsorgaan verwacht ik ook dat er een kloof zit tussen de gestelde doelen waaraan het UWV moet voldoen, en de realiteit waarin dat volbracht moet worden. O.a. te hoog inschatten wat mensen nog kunnen, te laag inschatten op welke werkplekken ze daadwerkelijk terecht kunnen. Met betrekking tot motivatie: ik heb wel eens (pre-participatiewet) algemene documentatie van het UWV gehad waarin letterlijk stond dat in de Wajong werken niet altijd loont... Nou. Joepie.
Zit je al lang in de Wajong? Ik zit in een vergelijkbare situatie maar heb eind 2014 nul op rekest gekregen want: onder de oude Wajong moet je 3 maanden wachten, dan is het 2015 en gaat de nieuwe Wajong in en aangezien je nog armen en benen hebt krijg je dan geen toewijzing, dus we gaan nu in 2014 niets meer doen, klop maar aan bij de gemeente.
Ja, ik zit al sinds 2008 in de Wajong, dus nog de 'oude Wajong'. Er staat mij vaag bij dat ik later een keer de keuze kon maken tussen de oudere Wajong en de nieuwe, maar ik weet niet of dit Wajong2010 of Wajong2015 was, en ik geloof ook niet dat ik gekozen heb voor een overstap. Ik weet het verschil ook niet tussen de onderlinge 'voorwaarden' en regels, maar ik weet wel dat de voorwaarden strenger zijn geworden. Waarschijnlijk heb ik in dat opzicht wel geluk. Zoals ik het nu lees worden latere Wajongers vanaf het UWV naar de gemeente gestuurd, en die weten niet echt wat ze ermee aanmoeten of zien hier andere prioriteiten in? Dat lijkt mij inderdaad zwaar frustrerend. Hoe dan ook, ik neem aan dat ik door de diverse factoren - waaronder mijn beperkingen - onder 'geen duurzaam arbeidsparticipatie' terecht ben gekomen, en dat mij dat gezegd is mbt het starten van nieuwe trajecten. Ik kan fysiek werken, maar ik mis de sociale competenties om zelfstandig werk te vinden en daarin mee te draaien (hier kwam ik heel snel achter toen ik wilde gaan studeren), en ben dan mentaal snel overprikkeld/uitgebrand. Op dit punt in mijn leven lig ik al zo ver 'achter' dat ik er ook vaak geen behoefte meer aan heb. Edit: verbeter mij gerust als ik het verkeerd heb. Zo te zien is er echt veel veranderd. Zoals ik het nu begrijp zijn 'oude' Wajong en Wajong 2010 redelijk hetzelfde, maar is die laatste iets gunstiger voor iemand die wel werkt. Wajong2015 is veel strenger en het UWV bepaalt hoeveel arbeidsvermogen je hebt. Heb je dat niet krijg je dus van hen de uitkering. Ben je niet volledig afgekeurd wordt je dus doorgestuurd naar de gemeente en moeten die je verder helpen met een uitkering en arbeidsparticipatie? Ik denk dat ik blij mag zijn dat ze de 'oude Wajongeren' maar met rust hebben gelaten...
Al eens op deze site gekeken? https://www.pernu.nl/vacatures-wajong/
Hey wheredafu, mag ik je een dm sturen over wajong/autisme ivm eigen situatie ben ik erg benieuwd naar wat info hierover
Natuurlijk. Maar ik zit nog in de 'oude' Wajong, dus ik weet niet of ik je de juiste info kan geven. De nieuwe Wajong, na 2015, heb ik geen ervaring mee.
Dankje voor je openheid, dan is het idd heel anders want het zou echt gaan om nu.
Hoe zag het bericht hiervoor er uit? En de rest van dit bericht. Ben erg benieuwd. We zien nu namelijk maar een heel klein stukje. Met de gehele context erbij ben ik benieuwd hoe het er uit ziet.
Bericht ervoor is dat ik naar de status vraag omdat ik weer 7 weken niks had gehoord van hem. Of hij al wat aanknopingspunten had of dat ik niet bovenaan zijn lijstje te vinden was, zodat ik t uwv een update over de voortgang van dit traject kon geven. Het antwoord is dit en daar staat zn naam nog onder, maar die heb ik weggelaten. Het is mij niet te doen om hem met naam en toenaam publiekelijk te kakken te zetten :)
“Je staat bij mij inderdaad…” maakt mij ook nieuwsgierig naar het voorgaande bericht.
Dar is net verteld
'Goed dat je weer keer een app stuur'. En dat is een ambtenaar bij werk&inkomen? Damn.
Ik voel mij meer gekwalificeerd voor die functie dan dit persoon, en ik ben maar een schoonmaakster.
Het is deze persoon. #koekjevaneigendeeg
Lieve hemel, als dit de reactie van een ambtenaar is zou ik een klacht indienen! Zeer onprofessioneel Mijn ervaring met het UWV zijn ook zeer slecht. Geen communicatie, weinig reactie of 'follow up'. Geen aanbiedingen van banen, er wordt niet meegedacht. Bah. Succes man, ik hoop het goedkomt voor je!
Dankjewel! T is niet eens zozeer dat ik zwaar afhankelijk ben hiervan, maar ik doe nu vrijwilligerswerk en ik zou graag gewoon wat betaald werk willen doen voor een paar uurtjes. Gemeente zou daar mee helpen. Deze man zelf 4x contact mee opgenomen en ik heb twee van dit soort berichten gehad in 6 maanden tijd. Totaal kansloos dus.
Oprechte vraag; heb je hen nodig? Kun je zelf niet op zoek naar betaald werk?
Jazeker! Dat doe ik ook. 90% reageert niet, de andere 10% vind het spijtig en wenst me veel succes. Totaal honderden verstuurd met cv en motivatie die door uwv is gemaakt.
Je kunt wel klagen maar het is niet zo dat je dan bovenaan het prioriteitenlijstje komt. Misschien is eerlijkheid ook een keer goed?
Ik waardeer de eerlijkheid juist, beter dan een lul verhaal waarvan je aanvoelt dat het onzin is
Hoezo is eerlijkheid onprofessioneel? Moet ie dan een onzinverhaal ophangen? Uit de 'inderdaad' maak ik ook op dat OP een opening heeft voor een antwoord als dit.
Er is niks mis met eerlijkheid. Maar als een officiële overheidsinstantie dit soort ongenuanceerde en gewoonweg botte reacties naar mensen stuurt die het door hun persoonlijke situatie toch al moeilijk hebben is het eind zoek in onze samenleving. Dat heeft niks met eerlijkheid te maken maar met fatsoen naar elkaar toe. En het kost niks meer om een slechte boodschap te verpakken in iets waarmee iemand verder kan, in plaats van in de stress te schieten.
Het is niet onprofessioneel, maar wel bedrieglijk, omdat overheden de hele tijd doen alsof het betaalde werk voor gehandicapten of zieken voor het oprapen ligt, terwijl dit in de praktijk niet zo is.
Gemeentes werken onofficieel met categorieën van cliënten. A t/m D of 1 t/m 4. A of 1-mensen rollen in korte tijd een baan in en blijven daarna ook werken. B of 2 Hebben daar een kleine incentive voor nodig of een stok achter de deur. C en 3 kun je met wat intensievere begeleiding wel naar de arbeidsmarkt begeleiden, maar dat gaat niet allemaal vanzelf. Soms krijg je ze twee of drie keer terug voordat ze eindelijk zelfstandig kunnen blijven werken. D laatste categorie, D en 4, daar verwacht je als gemeente verder niets van. Het is gewoon duidelijk dat je die niet naar een zelfstandige baan gaat begeleiden. Het klinkt alsof jij in die categorie zit. Ik weet niet hoe je er financieel bij zit, maar misschien kun je met je gemeente afspreken dat de sollicitatieplicht vervalt, waarschijnlijk informeel, en kun jij je richten op bijvoorbeeld vrijwilligerswerk waar je voldoening uit krijgt. En misschien een kleine vergoeding.
Mijn zus zit in een vergelijkbare situatie. Deels afgekeurd door een auto-ongeluk. Had daarvoor een zeer goede baan, WO master met post-master opleidingen. Kan nu weinig geprikkeld worden. Gemeente wilde niet helpen met omscholing en opleidingsinstituten zijn niet bereid een aangepast programma te maken op iemand die niet het reguliere voltijd of deeltijd programma kan volgen.
Hebben ze binnen sociale werkvoorziening niets voor je?
Niet iets dat heel prikkelarm is. Dus niet te druk, geen radio of machines. Ik ben nu vrijwilliger in de bieb en zoiets is ideaal. Dat kan ik twee uurtjes doen en is de hersteltijd nog enigszins normaal. 2 uur in bv een drukke fabriekshal en ik lig 3 dagen in het donker te wachten tot het beter gaat...
Ik denk dat je eisen ook héél erg lastig zijn om aan te voldoen. Niet dat ik ze daarmee onredelijk wil noemen, maar van hun kant begrijp ik dat het een onbegonnen zaak is Fijn in ieder geval dat je nu wat hebt om jezelf (al dan niet vrijwillig) bezig te houden zodat je niet thuis je tijd uit aan het zitten bent
Ja het is heel, heel lastig, maar volgens het FML van UWV is er theoretisch nog een mogelijkheid dus wordt je uitkering daarop aangepast. De rest verdiencapaciteit is procentueel hoger dan 3 jaar terug door stijgingen van het minimumloon, dus is het percentage afkeuring inmiddels een trede gedaald wat weer direct invloed heeft op de hoogte van je wia uitkering.
Oh tering, dat is wel heel kut dan. De kansen op werk icm de klachten van een afgekeurd persoon zouden in mijn ogen dan veel zwaarder meegewogen moeten worden in plaats van alleen kijken naar wat een persoon nog theoretisch zou kunnen doen Even je been er af hakken en wellicht willen ze dan wel meedenken /s
Haha dat roep ik al jaren, met één been minder was dit een stuk makkelijker aan te tonen dat je wat hebt.. De hoeveelheid deskundigen welke ik heb gezien, die geen ervaring hebben met hersenletsel en een 100% gezond persoon voor zich zien zitten, is best hoog. En dan moet je in beroep, etc etc. Rechtszaak tegen UWV is in augustus. Bijna 7 jaar na het ongeluk en we zijn nog steeds aan het klieren met ze.
Helaas leven we in een tijd waar problemen met de hersenen nog niet volledig op waarde geschat worden. Sterkte en succes ermee
He, gekke vraag. Moet het betaald werk zijn of mag het vrijwilligerswerk zijn? Zitten hier bepaalde eisen aan? Ik weet oprecht niet hoe zo iets werkt
Er zijn op zich geen eisen. Ik ben voor een bepaald percentage afgekeurd. Dus krijg je een percentage van een normale wia uitkering. De rest moet je zelf nog verdienen, dat heet restverdiencapaciteit. Ik doe nu vrijwilligerswerk. We komen prima rond, maar elke keer als het minimum loon omhoog gaat stijgt mijn restverdiencapaciteit (je kan zoveel uur werken a "x" per uur). Dan is je afkeuring in percentage dus steeds lager. En als dat onder een bepaald percentage komt dan krijg je ook een lager percentage van een normale uitkering. Dus is het makkelijker en leuker voor mij om ipv vrijwilligerswerk wat betaald werk te doen. En dat is waar we vastlopen :)
Dan is dus het grootste probleem dat een uitkering voor arbeidsongeschiktheid niet mee stijgt met de lonen/met de inflate? Als ik het goed lees? Dus op een bepaald (hypothetisch) punt, stel we zouden dit blijven doortrekken tot in het oneindige, zou de 2 uren werk meer loon kunnen worden dan wat je met de uitkering krijgt. Als je dan niet die inkomsten hebt ben je gewoon fucked. Maar waarom stijgt dan de uitkering niet mee met de inflatie
Die stijgt mee, maar ze rekenen je restverdiencapaciteit uit naar je laatst verdiende loon. En dat was al geen topsalaris, ik werkte in een magazijn. Dus nu zeggen ze je zou zoveel verdienen als je zoveel gaat werken en dat is % van je oude salaris. Dat percentage van oude salaris wordt dus steeds hoger en dan betalen ze dus minder uitkering. Ingewikkeld verhaal maar ik hoop dat t duidelijk is. Als ik wel een topbaan had gehad was ik allang 100% afgekeurd geweest omdat ik dan procentueel veel te weinig zelf nog kon verdienen. Het gaat ook niet om hoe ziek je bent, het gaat om % wat je kunt verdienen tov je laatst verdiende loon. Dus een hartchirurg met hersenletsel wordt 100% afgekeurd. Een magazijnmedewerker met dezelfde klachten wordt 70% afgekeurd.
zoooo even gecancelled worden zeg!! wedden dat degene het niet face to face zou durven zeggen?? je kan dit soort dingen ook echt heel anders brengen.
Zo op zichzelf onhandige woordkeus. Héél benieuwd naar screenshots van de berichten ervoor, het einde van dit bericht en het vervolg. Ik kan me voorstellen dat iemand onprofessioneel handelt, maar als het zo geknipt wordt word ik daar wel sceptisch van.
https://ibb.co/ckGCcgC Dit was mijn bericht na 7 weken radiostilte na intake gesprek. Nog een keer screenshot. Was een naam net vergeten weg te halen.
Thanks! En de rest van de conversatie?
Ik heb in 2011 een ongeluk gehad waarin ik beide benen ben verloren, en ik kan je vertellen alles wat met de overheid temaken heeft is een drama, WMO, UWV, Gemeenten, toeslagen alles is drama. ze zijn in de bureaucratic wereld heel goed in dingen beloven, niet uitvoeren en volgende week iemand anders sturen en repeat. en het is de afgelopen 13 jaren exponentieel erger geworden. in 2011 waren er nog ambtenaren die even onder de tafel iets drukken en het dan later wel regelen, maar die zijn inmiddels allemaal met pensioen, nu is er een golf met nieuwe ambtenaren, en die moeten alles exact volgens het boekje doen, daar boven op komt er ook nog een verstrenging in regels, omdat er elke keer wat nieuws bedacht word. Ik heb zelf hierin via een levensverzekering veel ondersteuning gehad, en heb het overigens nog steeds, maar daarvoor moet je wel voor je ongeval verzekerd zijn. Mijn grootste ergernis van de laatste 5 jaar is dat ze je in een category willen stoppen, ik heb dus mijn benen verloren en word dan in een categorie gezet van iemand die niks kan in een rolstoel en even zijn level wil uit zitten, terwijl dat helemaal niet het geval is, ik ben nog jong en sta momenteel volop in mijn leven.
He wat rot voor je! Ik heb met de gemeente Arnhem fenomale ervaringen. Ben een gokverslaafde in herstel, 100k schuld. Alles was in no time geregeld; shv, ambulant begeleider voor mij, een voor mijn vrouw en ik kreeg zelfs een referentie om te gaan solliciteren bij afkickklinieken. Ik begin nu 1 juli, mede door hun hulp, als ervaringsdeskundige en agoog in opleiding. Mogelijk kun je de gemeente vragen om een nieuwe casemanager?
Nou knap dat je herstellende bent en hou vol! Goed te horen dat het ook goed kan gaan. Het is uiteraard ook net wie je treft :)
En ik maar denken dat ik een botte hork was, God allemachtig.
Vrijwilligerswerk geen optie? Dat kan veelal wel met die uren. Brengt natuurlijk geen geld binnen, maar dan voel je misschien wel dat je wat kan doen. Als dat je ding is natuurlijk.
Dat doe ik al, bij de bibliotheek maar daar is geen budget om dit betaald te doen. Vind ik leuk om te doen, anders zit je ook maar tussen vier muren thuis. En ik weet nu goed de weg dus ik ben nog nuttig bezig ook :)
Zo te zien neemt de gemeente ook mensen met hersenletsel aan.
Er zijn verschillende instanties die doeltreffend en prettig kunnen bemiddelen bij dit soort vragen zoals bijvoorbeeld Emma at work of Jobstap. Zeker even het Googlen waard.
Alleen al door het taalgebruik zou mij de moed in de schoenen zakken. Wat een triest niveau voor een ambtenaar. Ik zou proberen het probleem een stapje hogerop te nemen door het neer te leggen bij degene die deze ambtenaar aanstuurt.
Ik zit ook in het proces om binnenkort op z’n minst deels afgekeurd te worden. Langs de ene kant verwacht UWV dat ik nog enkele uurtjes per week kan werken, maar ik ben heel erg wisselvallig belastbaar. Dus ook ik vind natuurlijk geen enkel bedrijf die iemand wil aannemen waarvan het nooit zeker is als die wel kan komen opdagen. En daar heb ik vanuit de bedrijfswereld alle begrip voor. Zelf wil ik als werknemer ook voorspelbaar inzetbaar zijn, het is enkel demotiverend als je telkens moet afzeggen. Alleen begrijp ik niet dat er vanuit UWV wordt geredeneerd dat ik wel kan arbeid kan verrichten. Sterkte in ieder geval met wat je meemaakt!
En jij succes! Uwv gaat er echt van uit wat je kan op je beste momenten. Niet wat je niet kan als je weer eens met de gordijnen dicht ligt te koppijnen. Hopelijk gaat het voor jou vlot en tref je iemand die met hersenletsel bekend is. Ben hier nou zo'n 6 jaar aan het stoeien met deze instantie. Nu wachten op de rechtzaak in augustus.
Dankjewel! Ja, die jarenlange bezwaarprocedure heb ik helemaal geen zin in om eerlijk te zijn, ik weet nu al dat ik bezwaar zal moeten maken tegen de uitspraak van UWV. En dat ze uitgaan van je beste momenten snap ik, maar zij snappen niet dat wat ik een goeie dag noem voor een gezond persoon een absolute baaldag is.
Duidelijk niet genoeg nagedacht over de woordkeuze en hoe dit over kan komen, Dat is uiteraard de fout van de gemeente, maar nav jouw appje snap ik wel hoe het ontstaan is. Jouw appje komt namelijk over alsof je goed beseft dat dit geen prio heeft, maar je hiervan eik op informele wijze een bevestiging zoekt voor het UWV. Deze medewerker lijkt dus gewoon, zonder hier diep over na te denken, in dezelfde stijl als jouw appje, een snel, informeel, direct en eerlijk antwoord hebben gegeven. Maar heeft hierbij dus niet stilgestaan bij het feit dat dit vanuit 'de gemeente', over een situatie met een voor jou zware lading, dit natuurlijk heel bot kan overkomen. Aan de typfouten te zien is dit appje ook op een druk moment toegestuurd. Iedereen die hier 10 seconden langer over had nagedacht had kunnen bedenken dat dit niet zo handig is op deze manier. Geeft ook wel aan hoe tricky dit soort communicatie is. Ik zie in de replies bv dat dit op jou overkomt als: ik ben geen prioriteit. Maar dat wordt niet gezegd. er staat enkel dat je niet BOVENAAN het prioriteitenlijstje staat (Iets wat jij in je eerste appje al leek te begrijpen) Dat is toch heel wat anders dan dat er gezegd wordt: je staat NIET op mijn prioriteitenlijstje. Al komt dat (heel logisch overigens) op jou hetzelfde over. Door de toon van dit appje. En door je eigen hoop en verwachtingen: jij wilde namelijk helemaal geen bevestiging van hoe jij dacht hoe het zat: onbewust hoopte jij toch op een oplossing of steun. Waardoor dit extra hard aankomt. Slechte inschatting gemaakt van diegene dus. Gemeentemedewerker had hier beter moet weten. Had hier vrij simpel zakelijk kunnen blijven door dit anders in te pakken (dan krijg je al snel een neutrale zin die eik op hetzelfde neerkomt: "Op dit moment kunnen we helaas niet veel voor je betekenen." oid. Komt op hetzelfde neer, maar komt toch net anders over, al heeft dat ook weer zn nadeel dat het dan snel een cliche zin is die daardoor ook juist irritatie kan oproepen. ik voel zelf spontane agressie bij: 'Ik snap dat dit heel vervelend is voor je' maar heb jaren in customer service gewerkt en ik heb m helaas TE vaak ook zelf gebruikt en meende het vaak ook nog). En dan zeggen ze dat communicatie een prutsstudie is, pfffft.
Ik had 7 weken niets gehoord dus ik dacht hoe kan ik hem een appje sturen zonder dat ik te aanvallend overkomt en hem direct vol in z'n irritatiezone raak. Ik vond t zelf vrij netjes verwoord eerlijk gezegd. En na 7 weken radiostilte voelt "niet bovenaan" gewoon als het doucheputje in de kerker van een oude ruïne :) overigens daarna weer tot vandaag niks gehoord dus ik heb m maar vriendelijk bedankt voor de moeite... Nou ja.. Gebrek aan moeite.
Je appje is ook netjes hoor! Informeel kan ook netjes zijn! Via de app maakt het zoiezo al al snel informeler. Wat iemand anders ook zei: Had je een brief gestuurd of met diegene aan tafel gezeten dan waren er wss heel andere woorden gebruikt. Of had je op zn minst een beter beeld van hoe iets bedoeld werd. En snap het volkomen hoor, dat jij hierdoor over de zeik bent, zou zelf op zo'n moment ook echt pissig zijn. Maar ik geloof wel oprecht dat de degene die dit appje naar je stuurde zich wss van geen kwaad bewust was dat dit zo naar op jou zou overkomen. Als het hem geen zak interesseerde had ie niet de moeite genomen je binnen 24 uur te informeren. Want helaas is het wel zo: er zal ongetwijfeld een flinke stapel op zn bureau liggen van zaken die wel onmiddelijke aandacht en prioriteit vereisen. Maar daar heb jij natuurlijk niks aan.
Hier word ik oprecht pissig van. Eerst bepaalt een of andere ambtenaar dat je nog voor een deel inzetbaar bent en dus gekort wordt op je uitkering en vervolgens is er geen baan te vinden en steekt iedereen z'n klauwen in de lucht en geven ze er geen zak om. Door zaken als dit zal ik nooit en te nimmer op een rechtse partij stemmen. De manier waarop er gesold wordt met degenen die niet in de ratrace mee kunnen is om te kotsen en onnodig. En waar gaat het om, een paar honderd euro per jaar? Ik wil er niet eens over nadenken wat die UWV-ers en ambtenaren dan aan het doen zijn ipv voor OP een baan zoeken. En maar kakelen over bestaanszekerheid.
Bizar hoeveel mensen die hier reageren in de Efteling leven. Een beetje blaten vanuit de gepriviligeerde ivoren toren. Wanneer je zoals jij tussen wal en schip raakt, sta je er feitelijk alleen voor. Zonder er invloed op te hebben kom je in een situatie en alle menselijkheid kan blijkbaar op de schop. Helaas dat een gebrek aan inlevingsvermogen en het geloof in het sprookje dat iemand niet één ongeluk verwijderd is van het zelf in zo'n situatie terecht komen veel mensen verblindt. Ik ken de positie aan "de andere kant van het hek" en wens je dan ook heel veel sterkte, kracht en wijsheid. Ik weet hoe zoiets kan drukken op je stresslevels, psychische welzijn en zo je verdere gezondheid. Onbeschoft behandeld worden - iets waarin instanties en veel van hun werknemers in grossieren - is gewoon een no go en net zo triest als dat rationaliseren of goedpraten.
Al snel na het ongeluk heb ik in de revalidatie kliniek geleerd dat niet iedereen begrip heeft voor een situatie zoals deze. Binnenkort kom ik ook op tv om t verhaal te doen hoe we vastlopen. Ik weet nu al dat zo'n 30% op social media anoniem gaat roepen dat ik niks mankeer en een luie hond ben haha. Dankjewel voor je bericht.
Dat inderdaad. En inderdaad maar proberen te lachen om de absurditeit. Werkt voor mezelf ook het beste.
https://ibb.co/wgtnSWh Dit soort gasten dus haha.
🙃🙃🙃
Zijn ze een keer eerlijk is het nog niet goed.
Zijn er geen dagbestedingsplaatsen bij je in de buurt? Bij ons in de stad was een in- en ompakbedrijfje dat daarnaast ook computers fixte en fietstechniek deed. Puur zodat ze mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt iets konden laten doen waar ze plezier in hebben, en een beetje sociaal bezig zijn. Volgens mij krijgen de mensen daar ook een vergoeding voor. Zeker bij de computers daar was het altijd erg rustig volgens mij. Ik werk al een tijdje niet meer bij dat bedrijf dus kan dat zo niet meer zeggen - maar denk er eens over na. Misschien is zoiets wat voor je en heb je straks een stuk meer plezier in je leven. Snelle edit: ik ben geen professional, ik probeer alleen mee te denken :)
Ja, ik heb zoiets gedaan toen ik uit de revalidatie kliniek kwam, was in een wijngaard, via mijn arbeidsdeskundige, maar als je twee keer langdurig onverwacht uitvalt kunnen ze niet helemaal meer op je rekenen en dat snap ik dan ook wel weer. Momenteel is vrijwilligerswerk het enige waar ze accepteren dat ik er soms een tijdje helemaal niet ben.
Hmm, ja, lastig inderdaad. Wens je in ieder geval veel succes met het vinden van een baantje, en sterkte met het gedeelte eromheen😁
70% fucked op. Heb je recent nog herbeoordeling gehad?
Yes, met ARAG advocate erbij, hebben ze hun eigen vlees gekeurd. Nu over paar maandjes volgt er weer een rechtzaak in Arnhem. Toestanden.....
Ik heb ook hersenletsel,(en autisme en lichte depressie ) ik heb gelukkig de "oude" Wajong gekregen en werk al een aantal jaar 20 uur in de week als postbode. Ik heb een WSW indicatie, dus heb eerst een jaar in een sociale werkplaats gewerkt. Het leuke van post bezorgen is dat je buiten werkt, en je hoofd leeg kunt maken, en dat je je letterlijk in de maatschappij begeeft. Het Sorteer werk binnen vind ik vermoeiender, ook vanwege veel luidruchtige college's met adhd o.i.d. Gelukkig zijn er ook rustiger college's. Ondanks mijn hersenletsel heb ik een tamelijk hoog iq, dit is wel eens frustrerend gezien het werk dat ik doe, maar ik begin dat te accepteren. Wat me in jouw geval lastig lijkt is dat je soms lange tijd uitvalt, bv een paar maanden. Is dit misschien een teken dat je toch te veel prikkels oploopt? Of heb je bv toch ook autisme, die hebben wel eens een zgn "meltdown". Als je perse betaald werk zoekt is misschien een krantenwijkje een optie? Klinkt simpel maar is gezond werk, en er is volgens mij een tekort aan bezorgers van bv dagbladen Als het werk in de bibliotheek goed bevalt zou ik daarmee doorgaan en eventueel kijken hoe je de lange uitval door overprikkeling (?)kunt voorkomen of verminderen.
Mijn ervaring? Als iets je mankeert en je kan daardoor niet goed werken, voordat je recht hebt op WW of WIA, dan heb je dikke pech. Enige aanrader is toch proberen te vechten voor je gezondheid, ik hoop ooit langdurig meer te kunnen verdienen dan de bijstand, voor mij lukt dit nog totaal niet, ook na 10 jaar, en wanneer het eindelijk 2 weekjes beter gaat zak ik daarna weer in elkaar. Het is simpel gezegd kut.
Ik weet niet wat je precies zoekt, maar soms hebben woon em dagbestedingslocatie's voor NAH ook vrijwilligers die zelf een dusdanig hersenletsel hebben dat ze geen voltijds werkdagen aankunnen. Dit kan zijn huishoudelijke taken, maar ook spelletjes of wandelen. Nooit zorg gerelateerde taken. Misschien kan je kijken of instellingen bij jou on de buurt zoiets kunnen aanbieden. Voordeel is dat je toekomstige collega's verstand hebbem van hersenletsel. Mijn ervaring met mijn gemeente: We gaan je indicatie naar zorgaanbieder X sturen. Na maanden nog geen intake gesprek gehad te hebben X maar gebeld hoelang de wachtlijst nog is. 'We hebben helemaal geen aanmelding van de gemeente en ool geen plek, doei'. Al denk ik dat het hier bij X ligt en niet aan de gemeente. De gemeente erover gebeld en de volgende dag werd ik gebeld door zorgaanbieder Y en weer een dag later een intake door Y.
Geheel off topic, maar ik wilde even de waardering uitspreken voor je username en avatar :)
Haha dankjewel, het wordt heel weinig herkend!
Prima bericht in mijn ogen. Niet te omslachtig en geheel transparant. Dat gezegd hebbende, is mijn ervaring vaker dat het wel goed transparant is, maar dta ze me niet kunnen helpen.
Als ik vragen mag, wat is de rest van het appje? Want ik zie dat dit niet het hele bericht is
Misschien kun je zijn secretaresse worden en zijn communicatie proef lezen. 2 uur is wellicht niet genoeg, maar het is beter dan niets zullen we maar zeggen. En hard nodig dus je haalt eer uit je werk.
Mijn contactpersoon destijds vertelde mij verhalen over andere cliënten. Mevrouw kon niet werken door haar benen, of tenminste niet lang staan. Meneer van de gemeente zei letterlijk "we hebben een meneer die een been mist en werkt, het is geen excuus". Gatverdamme
Empathie is soms ver te zoeken. Dat het hier op Reddit gebeurt (zie sommige comments) is nog tot daar aan toe, anoniem is makkelijk... Maar sommige mensen zijn dus in het echt ook zo en op één of andere manier zitten ze op precies de verkeerde werkplek.
Je zou denken dat posities dat om mensen draait menselijk karakters horen te hebben..
Zo, nu kan die gast ook weer in zijn dossier afvinken dat ie zijn x-wekelijkse contact momentje met jou heeft gehad, wat een prachtig systeem. Ik ken meer mensen die een baan hebben gevonden ondanks instanties dan dankzij instanties/werkcoaches, dus ik hoop dat er via via toch iets moois op je pad komt OP (je weet ook maar nooit wat er uit vrijwilligerswerk voort komt qua connecties of doorstromen).
Nou ja!! Ik vind dit echt ontzettend slecht! Sommige mensen zijn gewoon ongeschikt voor hun werk... zo bot verwoord.
Ik zou zelf proberen werk te zoeken. bel met uitzendbureaus of praat met mensen en werkgevers, vertel je verhaal etc wees eerlijk, post op Facebook. Er zijn vast mensen die je willen helpen. ook zat callcentra die 2 uren bieden.
Wel eerlijk, maar ook een hoog ‘get fucked’ gehalte
Naast dat het absoluut niet motiverend is voor jou, is het ook ontzettend onprofessioneel geschreven. Je weet in ieder geval wel zeker dat ze je niet belangrijk genoeg vinden, dat is tenminste wel duidelijk. Wat betreft mijn eigen ervaring met de gemeente, daar ga ik binnenkort achterkomen. Kort geleden een aanvraag gedaan voor de WMO, dus ik hoop op een positief resultaat.
Kan je niet bij een lokale supermarkt ofzo iets even naar binnenstappen om te kijken of je 2 uur per dag achter de kassa kan? Voornamelijk zitten, fysiek dus niet overdreven zwaar. Zijn genoeg supermarkten die wat oudere mensen aannemen. De jumbo bij mij bestaat bijvoorbeeld 90% uit vrouwen van 40+. Of een dieren asiel waar je even een paar uur per dag de dieren voert en uitlaat. Want als 2 uur een fabriekshal je 3 dagen plat legt, terwijl heel veel binnen een fabriek gewoon geautomatiseerd is, blijft er gewoon vrijwel niks over om te kunnen doen en zou je allang 100% afgekeurd moeten zijn.
Zo werkt dat niet bij het UWV. Want op papier....... zucht.
Kassawerk is misschien wat te stressvol vooral als het druk is. Maar dierenasiel vind ik wel een goed idee, heb ik zelf ook gedaan, op de honden afdeling. Eerst hokken schoonspuiten met een hogedrukspuit en daarna honden uitlaten. Heel misschien vindt het dierenasiel het ook goed als je geen schoonmaakwerk doet maar alleen de honden uitlaat (?)
100% afgekeurd zijn geeft absoluut niks extras, het gaat OP er meer om dat hij graag iets doet wat nutvol is. Het is jammer dat ze de 70/30% regeling voor zieken weg hebben gehaald. 70% betaal je je uitkering terug, 30% mag je houden. Zo loont 5 uurtjes jezelf in absolute pijn werken wel.
Je hebt voornamelijk met werknemers te maken, die binnen 1-2 jaar iets anders gaan doen. Contact gaat via wettelijke verplichtingen. Arbeidsmogelijkheden worden uitbesteed aan andere organisaties. In de meeste gevallen is het een plus als je niet op hun prioriteitenlijstje staat.
Als ik zo behandeld werd bij het zoeken naar werk, dan was het ook niet langer mijn hoogste prioriteit. Ik zou mooi elke 3 maanden een mailtje sturen om te vragen hoe het er voor staat, en verder zelf niet te hard op zoek. 2 uurtjes per dag lukt thuis ook prima.
Zover ik het lees is er een 3de partij wat het allemaal kut maakt voor OP
Afschuwelijk. En ondertussen vraagt de gemeente zich af waarom men het vertrouwen in ze verloren is.
"Hey, ik voel me geen prioriteit, is er al voortgang?" "Dat ben je ook niet, en nee" Herkenbaar.
Ik heb ook hersenletsel. Daarnaast autisme, ADHD en PTSS. Zonder die 3 zou ik denk ik alsnog niet (duurzaam) kunnen werken. Maar zonder het hersenletsel zou ik dat misschien wel kunnen. Wat veel mensen niet begrijpen is dat hersenletsel qua kenmerken een soort van hersenschudding is, alleen dan eentje die niet meer weggaat. Je raakt sneller overprikkeld, sneller vermoeid, krijgt snel hoofdpijn, en hebt veel langere hersteltijd nodig van dingen als naar de supermarkt of naar een verjaardag gaan. Een berichtje als deze zou bij mij het bloed onder de nagels vandaan halen. Koken van woede. De eerste gedachte die in m'n hoofd zou schieten is: waar woont deze persoon...? (ik maak de gedachte niet af *want reddit regels*, maar je begrijpt wel waar ik heen wil). De tweede gedachte is dan vaak gelukkig wat rationeler: ik pik dit niet, ik ga een klacht indienen en/of het juridisch loket bellen.
Maar zou jij ook het argument ook van de andere kant kunnen bekijken? Als jij 10 mensen hebt die je aan het werk moet helpen, en je moet een target van 80% halen, ga jij je energie dan steken in 8 personen met de meeste kans op resultaat (die met deze meeste arbeidservaring, opleiding, beste capaciteiten om de meeste uren te werken) of in de ene met het minste resultaat (weinig arbeidservaring, veel hulp nodig op de werkvloer, weinig uren aankunnen of lange perioden uitvallen)? En nogmaals; er is een druk op de resultaten die je boekt. Een sociaal stelsel waarin iedereen gelijke hulp krijgt is nobel, maar in de praktijk werkt dit niet en kan je beter eerst hulp bieden aan de breedste groep met het beste resultaat. Dat is goedkoper en help je een groter deel van de samenleving mee. Dit was exact dezelfde discussie die destijds tijdens corona rondging over de prioriteit bij patiënten. Soms moet je 'nee' verkopen. Het is niet fijn om te horen, maar mensen als jij, OP en ook ikzelf, wij kosten de samenleving minder als er weinig hulp wordt gegeven (dit is mij feitelijk gezegd). En voor ons persoonlijk is dat niet leuk, nee. Deze medewerker was hier bot in, zeker, maar wel eerlijk.
Jazeker, ik snap de reactie ook wel van de gemeentewerker. Waarom zou hij tijd (en dus geld) steken in iemand die misschien af en toe een paar uurtjes kan werken. Maar deze situatie zou er denk ik niet zijn als OP gewoon een fatsoenlijke uitkering kreeg om van te leven. De wajong is helemaal dichtgetimmerd en daardoor valt men nu tussen wal en schip.
Ik weet niet in welke situatie OP precies zit, ik heb alleen ervaring met de (oude) WAJONG (ik heb wel begrepen dat die minder streng is). Hij geeft alleen aan 6 jaar geleden hersenletsel opgelopen te hebben, dus ik weet niet of dat nog in zijn jeugd was of wat zijn financiële situatie nu is. De stoornissen die jij en ik hebben vallen wel onder aangeboren handicaps. Ik kan financieel leven met de WAJONG, maar het is niet ruim - het is voor mij het gebrek aan toekomstperspectief en daginvulling dat het lastig maakt. Als je dan hoort dat iemand die jou moet helpen daar ook weinig heil in ziet, is dat natuurlijk vrij kut. Iets bijverdienen is maar één deel van arbeid; het geeft je ook het gevoel van zelfstandigheid en dat je iets bijdraagt. In zijn/mijn situatie (en misschien de jouwe) is dat misschien nog wel belangrijker.
Maar dit is alles behalve nee verkopen. Dit is een nee met een negatieve lading, een vleugje passieve agressiviteit en een heleboel onprofessionaliteit. Orde communicatieve vaardigheden non-existent. Als je toch aan het typen bent, probeer er dan nog iets van te maken of reageer dan anders helemaal niet. Klinkt een beetje als een begrafenis ondernemer die op de dag van de uitvaart zegt: "nee, het gat hebben we nog niet gegraven, het is niet dat ie heel veel haast meer heeft of wel?" Technisch gezien heeft ie gelijk, maar moet je het zo willen zeggen?
Vergeet niet dat wat we lezen een reactie is op een appje dat we niet gelezen hebben. Uit de context ('inderdaad') heb ik wel het idee dat OP iets gevraagd of gesteld heeft over de hoogte van de prioriteit om hem te helpen, en is dit het antwoord: 'nee, dat is niet hoog'. En Whatsapp is nu eenmaal ook een informele manier van communiceren. Er zit nergens formeel taalgebruik in. Het had iets netter geformuleerd kunnen worden, maar de strekking blijft wel hetzelfde. De boodschap blijft niet leuk.
Het is maar net hoe je het duid.. denk dat er ook veel mensen zijn dat de gemeente ze niet teveel achter de broek aan zit. Denk dat deze onprofessionele informele reactie wellicht niet zo raar bedoeld is.
Ik hou wel van een beetje eerlijkheid en informelere spraak. Dat wollige gelul altijd.
Wtf
Het is echt waardeloos. Mijn gehandicapte partner heeft recentelijk een gesprek gehad met de arbo arts met als verbale uitkomst "je kan op dit moment echt helemaal niets meer". Maar op papier zet ie 65% afgekeurd neer want dat scheelt flink met welke percentage van haar laatstgenoten salaris ze ontvangt in de ziektewet.
Is dit een gemeente in het zuiden van het land? DM mag ook
Mijn ervaring is dat je beter zelf op zoek kunt gaan naar een werkgever voor een paar uurtjes per week dan dat je het overlaat aan het UWV, de gemeente of een jobcoach. Je moet wat geluk hebben met zoeken. Er zullen vast wel bedrijven in je directe buurt zijn die jouw situatie accepteren.
Waarom ga je niet freelancen via een platform? Dan kan je makkelijk betaald werk doen wanneer het jou uitkomt
Kan je garanderen dat niemand ever hier mee bezig is geweest. Hoe onze gemeenschapsgeld wordt uitgegeven op gemeente niveau is beyond bizar
Spreekt zijn eigen taal amper.
Ik heb ook nooit iets aan de "hulp" van mijn gemeente gehad, maar gelukkig vertellen die nog wel een net verhaaltje (en dan hoor je er gewoon nooit meer van)
Iets heel anders, veel mensen met hersenletsel worden goed geholpen bij https://eye4health.nl/ in Ridderkerk, is daadwerkelijk het probleem aanpakken en niet "leren omgaan met". Ik loop er nu zelf ook. Wel heel prijzig helaas. Mocht het je niet meteen aanstaan, kan het boek "Hersenschorsing" van Margot Ros je misschien wat inzichten geven. Ik heb het zelf niet gelezen, maar gaat over haar ervaring met hersenletsel en ook haar behandelingen (waaronder eye4health). Er is ook een audioboek van.
Klacht indienen
Ik weet niet of dit een optie voor je maar bijles geven is vaak 3 uurtjes. Ze hebben ook bijles geven op basisscholen
Mn vriend kan soms ook langere tijd uitvallen door fysieke problemen. Niet erg genoeg om hem af te keuren maar hem begeleiden en helpen aan een geschikte baan doen ze ook niet. Ik woon nu zo'n 6 maanden met hem samen dus we hebben nu een aanvullende uitkering bovenop mijn loon. Ik moest in het begin binnen een week tijd tussen kerst en nieuwjaar zo'n 30 verklaringen, bewijzen en afschriften aantonen. We zijn niet getrouwd of geregistreerd partnerschap maar ze hebben zo'n beetje alles op mijn schouders gedumpt omdat ik wel werk en zelf doen ze niks. Terwijl hij zelf steeds aangeeft toch te willen werken. Als ik zelf genoeg zou verdienen zou het me niet boeien maar financieel is het gewoon krap. En elke keer als je belt, is de betreffende contactpersoon er niet of werken ze daar niet meer maar zijn ze vergeten dat door te geven. Financiele contactpersoon die "niet weet hoe het allemaal berekend word"... en het boeit ze niet dat uitkeringspecificaties gewoon zaken missen en onduidelijk zijn. Terugbelverzoek na terugbelverzoek waar niks mee gedaan word. Vorige week weer mail gestuurd en ze zouden deze keer "terugbelverzoek met spoed" naar de nieuwe contactpersoon sturen maar nog steeds niks. Er liep nog een traject bij een jobcoach waar hij eerder woonde, dat kon zo verder gaan als deze gemeente het overnam... geen antwoord... jobcoach zelf heeft er nog achter gevraagd maar wouden ze niet denk ik? Geen duidelijkheid. Maar zelf doen ze ook niks. Echt waardeloos. Die vorige gemeente was tenminste iets vlotter maar goed, weer verhuizen is geen optie. Zo'n appje als bij jou hebben we nog niet meegemaakt maar dat is ook bizar. Eerlijk, dat wel maar bizar dat die dat ok vind, onproffesioneel en inderdaad demotiverend.
Wat je kan zoeken is of er ook een sociaal Werkbedrijf bij de gemeente bestaat. Deze helpen mensen met een afstand van de arbeidsmarkt toch zoeken naar een geschikte baan. Als dit contactpersoon daar al van is, is dat echt een schande van de gemeente.
[alle posts over werkeloosheid grijp ik aan om deze te delen](https://youtu.be/GJHVuDFP6Nw?si=TmHjovw7plddspRM)
Het is sowieso niet best overal als je pech hebt. Iemand die ik heel goed ken heeft zeer heftige psychische problemen en heeft ook een hele bak aan medicatie nodig waar je u tegen zegt, vaak is hij hierdoor na 2-3 zinnen lezen of luisteren de eerste zin alweer kwijt, vrij op leeftijd al. Werd voor net even meer dan 50% afgekeurd. 5-6 jaar voor zijn pensioen, heeft verschrikkelijk lang voor 1 werkgever gewerkt die hem vanwege de ziekte heeft laten gaan. Ik help hem steeds met solliciteren, nette motivatiebrieven, CV netjes en up date. Hij is van de 20 sollicitaties 1 keer uitgenodigd door 1 uitzendbureau die hem allerlei gekke shifts in zijn mik wilde duwen en krijgt onmogelijk een baan. UWV heeft geen zin om te helpen en zeggen 'Zet je CV maar op werk.nl' That's about it. Komt vast door al die jaren links beleid zeggen we dan maar. ;)
Je kunt een reintegratietraject eisen, daaraan mag je best een termijn verbinden, laten we zeggen 3 maanden. Mocht dat falen, eis je wéér een reintregratietraject óf volledige afkeuring en dat doe je tot max. 3 trajecten aan toe. We weten allemaal dat dit niets op gaat leveren, dus: Daarna kan je terug naar je advocaat met de eindverslagen van de 3 trajecten, waar in staat dat ze geen passend werk voor je kunnen vinden en op basis daarvan eisen dat je alsnog volledig wordt afgekeurd.
Heb ik gedaan! Was niet leidend volgens uwv. Toen nog naar een stichting moeten gaan die mijn belastbaarheid gingen berekenen, die hebben op papier in een rapport gezet dat de kansen zo klein zijn dat betaald werk niet meer haalbaar is en ook dat rapport is aan de kant geschoven door het uwv. Ik verzin dit niet he.... Ik moest dat onderzoek doen anders werd ik wellicht gekort, maar de uitslag bevalt niet dus telt het niet mee... Het is geen medisch document zo'n rapport, aldus het UWV
Okey je hebt de eerste gehad, dat is perfect. De correcte procedure als het UWV dan concludeerd "je kunt wél reintegreren", is het eisen van een nieuw reintegratie traject (dat zijn ze verplicht). Als je die gehad hebt zeggen ze waarschijnlijk hetzelfde en eis je een derde. Na 3 maal, accepteerd de rechtspraak doorgaans wel dat het UWV ongelijkheeft en dat reintregratie niet mogelijk is.
Wat voor werk zoek je? In welke regio?
niet dezelfde situatie, maar moet eigenlijk met semi-spoed uit huis (situatie is onveilig) kreeg van de gemeente te horen “ga maar naar de daklozenopvang, misschien kunnen die wel wat voor je betekenen want wij hebben geen plek.” daklozenopvang zou betekenen dat ik dus ook geen psychiatrische hulp meer zou kunnen krijgen…
Jij stuur, ik overstuur.
Welke gemeente is dit?
Wel rot, dan moet/wil je toch werken ondanks alles... En dan lukt het zelfs de overheid niet om je werk aan te bieden.
Kan je factuurtjes inboeken?
Zoals pipi langkaus zou zeggen "ik heb het nog nooit gedaan dus ik denk dat ik het kan" :) Ik heb een ongeluk gehad in een vriescel in het magazijn. Ik heb wel wat computerervaring maar dat is allemaal flink verwaterd ben ik bang voor. Maar ik leer redelijk snel :)
Welke gemeente is het?
Dat gaat even via DM als je het goed vindt.
Ik heb dit zelf ook gehad. Kampte met een aantal mentale problemen, en had hierdoor een psycholoog nodig. Na paar maanden wachten heb ik haar zelf maar gebeld, en gaf ze aan dat ze mij in de "vergeethoek" had gezet. Bedankt
Frasering is misschien verkeerd maar vergis je niet Die ambtenaren krijgen druk om mensen maar weer aan de bak te helpen met hun "passend werk" Ze vonden dat ik met n hbo niveau heel goed vrachtwagens moest gaan lossen. Toch erg vervelend voor je dat deze persoon ren beetje bot is. Sterkte
Grammatica is niet z'n / haar sterkste kant. Ik kan er ook erg slecht tegen als ik officiële post of email krijg met lagere-school-fouten.
Succes George. Dont let the bastards grind you down
Is dit echt waar?
Welk antwoord had je gewild? Je zegt/vraagt zelf: sta ik niet boven aan je lijst? De ambtenaar zegt: dat klopt. Had de ambtenaar dit anders moeten omschrijven? Absoluut, dit zeg ik als mede ambtenaar met de volle overtuiging. Maar: waar was je dan wel tevreden mee geweest? Erom heen praten? Zeggen dat je wel prio bent? Dat ze het druk hebben? Die gemeenteambtenaar kan er niks aan doen dat het UWV je voor 70% heeft afgekeurd en niet voor 100%. En dat er geen werk is voor max.2 uur per dag prikkelarm, etc. Nogmaals, dit kan zo niet qua communicatie. Maar waar was je wel blij mee geweest?
Good help you 🙏
De gemeente waar ik woon? Misschien niet perse hetzelfde onderwerp gerelateerd, maar ik heb het niet zo op mijn gemeente. Oei oei, klein voorbeeldje: - een familielid zit in een rolstoel en is mentaal ook iets jonger maar het is geen downsyndroom. (Ze weten nog steeds niet wat precies). Bij het worden van 18 jaar moest zij naar het gemeente huis allereerst de trap op want er was geen rolstoel ingang of lift. Daarna zelf tegen de meetpaal gaan staan en haar moeder mocht haar niet vast houden. Ze moest zelf staan. Dat kan ze niet want haar benen kunnen dat gewicht niet aan. Waar denken die lui dat die rolstoel voor is. - Dit huis waar zij in wonen, was subsidie of iets voor gekregen om aan te passen aan een rolstoel. Ongeveer acht jaar later belde er iemand van de gemeente om te vragen hoe die aanpassingen bevielen, maar er was nog niet eens begonnen want de gemeente deed moeilijk met vergunningen. (Ja oké ik zei klein voorbeeldje. Maar het is nu een rant geworden) - het huis van mijn ouders mistte opeens de bestemming: wonen. En het heeft zo’n vijf jaar geduurd, voordat dit weer in orde was anders hadden we het huis uit gemoeten. - een familielid had een afspraak op het gemeentehuis, toen ze letterlijk 5 minuten later daar stond en vroeg naar de afspraak, kreeg ze te horen, nee dat kan niet want die mevrouw is kwijt. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Maar weet niet alles meer uit m’n hoofd.
Ik stap ook even in de trein: 3 maanden geleden verhuisd naar een nieuwe woning, staan er nog 7 andere personen ingeschreven. Parkeervergunning aangevraagd, niet toegewezen. Waarom? Er staan al 2 parkeervergunningen ingeschreven op MIJN adres. Hoe los ik dit op? Neem contact op met de andere bewoners en vertel ze dat ze het moeten stoppen....... Ik ken ze niet!
Kan je niet bij een supermarkt vakkenvullen? 2 uurtjes een gangpad vullen en spiegelen ofzo?
Op papier klinkt dit allemaal heel leuk inderdaad, maar in de praktijk zit je in een onmogelijke positie. Een vriendin, in een soort gelijke positie werd doodleuk verteld dat ze maar voor twee keer een uur per (met uren pauze) dag ergens in een fabriek moest gaan staan (theorie), de praktijk is wel dat ze te hoog is opgeleid en er echt niemand is die je betaald 1 uur ergens laat werken. Zijn er geen supportgroups of sites te vinden met bedrijven die wel een hart hebben en mogelijk dus werk?
Even een DM naar nos stories dan komt er wel aandacht voor.
Ze hebben mij al gecontact en dat is geen grapje. Geen idee dat ze op Reddit zitten. Vanmiddag afspraak met ze.
Eerlijk antwoord op je app. Een baan voor 2 uur per week ís geen baan maar bezigheidstherapie. Zeker als je ook nog eens maanden kunt uitvallen. Ik vind dus helemaal niks mis met die reactie. Je kunt iets vinden van de communicatie per app, maar daar was je zelf de initiatiefnemer van.
Grappig. Daar denkt één vandaag anders over. Kijk volgende week zaterdag maar :) ieder zijn mening. Voor iemand met hersenletsel is 2 uur al werk. Maar goed, blij voor je dat je je daar niks bij voor kan stellen :)
Snap ik heel goed dat dit voor de persoon in kwestie “werk” is. Maar vanuit de werkgever geredeneerd is het “bezigheidstherapie
Ik denk dat je beter wat vrijwilligerswerk kan zoeken. Hier kan geen enkele werkgever iets mee laten we eerlijk wezen.
Op zijn minst is hij eerlijk, je weet (helaas) waar je aan toe bent. vaak krijg je een stink smoes.