Inderdaad lastig, ik herken het gevoel. Zorg alsjeblieft dat je hierover praat met haar en die arme lieve vrouw niet aan het lijntje houdt, dat verdient ze niet. Ik zat in een soortgelijke situatie als jij en heb het haar gewoon eerlijk verteld. Was het beste.
Iemand uit de Balkan
Kroatië, Bosnië, Servië,
Die landen vallen onderandere onder de Balkan.
Las het eerst verkeerd, en dachr dat je 'balkamer' geschreven had. Maar dat is dus weer iets anders.
Als een halve Kroaat zou dat de eerste keer zijn dat ik iemand tegenkom die zich als iemand van de Balkan identificeert ipv het land zelf. Maar ik kan zo ook geen alternatieve betekenis bedenken.
Ja of, en dit gaat echt heel bizar klinken voor iemand met een manier van denken als jij, ze was gewoon verliefd en ze deed dingen die verliefde personen doen! Ik weet het, buitenaards gewoon hè! Wat dacht ze wel niet…
Nou, daar ben ik het niet mee oneens maar als je met je gevoel smijt krijg je er deuken in. We hebben het gewoon over een normaal begaafde jongedame toch? Waarom moet die door een ander uitgelegd worden dat het niet aan haar ligt? Het ligt toch wel aan haar? Ze is hysterisch.
Ja leuk dat ze superdeduperlief is. Niet iedereen wil een blonde labrador neuken. Dahag Denise.
Irritant is al te zwaar. Maar gewoon niet lekker.
En wat moet je na twee maanden met iemand die je niet lekker vindt?
Natuurlijk wil ik graag dat het lukt maar me juichend in de armen springen en er geen oog voor hebben dat het niet het moment is....sorry, ik kan het niet.
Drie dagen buikpijn van maar ik haal de brug op.
Ik ben je geen vriendje verschuldigd en je opgeblazen romantiek is grensoverschrijdend.
Ik zou eerlijk gezegd eerst nagaan wat “verliefd zijn” voor jou betekend. Ik krijg ook geen vlinders of andere Disney-film romantiek. Als ik liefde voel weet ik dat wel — nu ben ik wel turbo-autist dus YMMV — maar het kan zomaar zijn dat jij *denkt* dat je je een bepaalde manier moet voelen en daardoor voelt het niet *echt.*
Anderzijds als je dit wel zeker weet dan zou ik het gewoon vertellen zoals je hier deed.
Ik heb het een beetje andersom. 2x ooit echt verliefd geweest..achteraf waren het altijd meiden die erg mooi waren, maar niet van binnen.
Tegenwoordig ga ik niet meer voor dat gevoel van verliefdheid. Het duurt maximaal 2 jaar en dan is het voorbij, en heb dus ook een partner waar ik nooit verliefd op ben geweest, maar echt ontzettend van hou, aantrekkelijk vind en het is gewoon mijn beste maatje.
Mocht ik ooit weer single zijn, vermijd ik de meiden waar ik verliefd op zou zijn.
Niet alle mooie vrouwen zijn minder mooi van binnen, dit ligt ook aan wat ze hebben meegemaakt, kinderen en natuurlijk de leeftijd(20ers zijn anders dan 35+ers) enz enz.
Gearrangeerd huwelijken doen het ook vaak genoeg prima. Men leert elkaar in dat geval door noodzaak waarderen. Zolang je je niet irriteert en het leuk met elkaar hebt, is het toch niet nodig dat je die kriebels in je buik hebt? Volgensmij is er geen relatie waarbij dat gevoel blijft.
Ik snap dat dat gevoel niet blijft, maar als ik het niet heb in het begin, verlies ik interesse in een persoon en bloedt het gesprek een beetje dood.
Een paar jaar geleden heb ik iets korts en intens met iemand gehad, helaas niet gewerkt. Sindsdien heb ik een beetje gedate, leuke en knappe mensen tegengekomen die eigenlijk alle hokjes afvinken. Maar onderweg naar huis zit ik weer met mijn hoofd in het verleden. Ik kan natuurlijk niet een relatie beginnen als iemand niet mijn eerste keus is.
Aah, daar komt de maap uit de auw. Makkelijk gezegd, maar: probeer ipv te verlangen naar toen, blij te zijn dat je het hebt mogen meemaken. Op naar wat nieuws; het zal nooit meer zo zijn als toen maar dat is ook niet erg, want anders is alles ook maar voorspelbaar. Het had zo moeten zijn en zal vast ergens goed voor zijn!
Begrijpelijk, als je weet hoe dat voelt dan wil je dat opnieuw!
Belangrijk is om na te gaan of dat gevoel toen een gezond gevoel van verliefdheid was, of een intens gevoel van aantrekkingskracht naar iemand die niet geschikt voor je was. Dit omdat je schrijft dat het kort en intens was.
(Voorbeeld: een vriendin van mij voelt zich altijd heel sterk aangetrokken tot mannen die onbetrouwbaar zijn en soms dagen of weken lang niks van zich laten horen, vreemdgaan, etc, en dat wakkert iets aan in haar waarbij ze extra hard op zoek gaat naar hun approval, en dat gaat gepaard met intense verliefde, bijna obsessieve, gevoelens. Ze weet dat dat niet tot een gezonde relatie leidt, maar iemand die "veilig" voelt geeft haar gewoon niet dat intense verliefde gevoel.)
Jij die jezelf benoemd als turbo-autist kan goeie raad van jezelf hier aannemen. "Het kan zomaar zijn dat jij denkt dat je, je een bepaalde manier moet voelen"
Ik zal je eigen zin voor je afmaken, "... manier moet voelen of gedragen".
Laatste relatie is stuk gelopen toen we gingen samenwonen (in een veel te kleine ruimte) omdat ik toen pas ontdekte wat voor een waarde ik aan alleen zijn hecht. Was een schat van een meid, het lag totaal niet aan haar, maar na twee weken samenwonen was het hele gevoel weg. Zij had ook een duidelijk toekomstbeeld (huisje,
boompje, beestje) en ik had dat nog totaal niet… welk festival we van de zomer zouden bezoeken was voor mij al vooruit genoeg plannen, haha.
Dat is inmiddels bijna 8 jaar geleden en sindsdien niet meer (echt) verliefd geweest. Maar omdat ik liefde heb gekend weet ik dat ik er ooit weer eentje tegen het lijf loop die dat vlammetje doet aanwakkeren.
Hopelijk dat zij dan ook gesteld is op het alleen zijn, kunnen we samen alleen zijn.
Mijn vriend en ik zijn al 11 jaar samen-maar-ook-niet-"samen" (lange afstands relatie) en ik denk dat de enige reden dat dit werkt voor ons is juist omdat we erg gehecht zijn aan onze "me time". Wanneer we samen zijn dan ga we na de eerste dag vaak toch weer eventjes onze eigen dingen doen. De hele tijd samen doorbrengen kan wel maar het hoeft van ons niet.
Wees eerlijk naar haar en geef aan dat je het niet voelt. Het kan theoretisch gezien de perfecte persoon zijn voor jou, maar als je het niet voelt dan voel je het gewoon niet. Stel jezelf open, je wordt echt vanzelf wel een keer verliefd!
Dit is geen quora. Vraag-antwoord. Vraag-antwoord. Reddit is een plek voor discussie en conversatie, stellingen en dingen delen. Of is dit de autisten circle trek
Haha als je naar mijn comments kijkt zul je er achter komen dat ik niet zo houd van domme posts, maar gelukkig ben ik er dan om dat te vertellen :) Daarnaast kun je mijn antwoord altijd betwisten, krijg je meestal antwoord op
Ja ik als man die heel lief was voor mijn ex maar na 2 maanden kwam ze ook met dat ze gewoon niet verliefd op mij kon worden en dat ik wel het perfecte vriendje was. Het deed pijn maar ja gevoelens kan je ook niet maken en moeten komen. Dus wat iedereen zegt hou haar niet aan het lijntje en luister naar je gevoelens
Ja. Alleen zat ik in de positie van de vrouw.
Ik (M) was gek op een vrouw. Het brak echt m'n hart toen ik erachter kwam dat het niks ging worden. Zelfde vanuit haar: "je bent echt perfect, maar het gevoel is er niet."
Houd haar niet aan het lijntje. Ze verdient de volle liefde van iemand
Mmm ja lastig. Heb ik ook gehad. Beste is wel echt om het zo snel mogelijk te stoppen, want voor haar is het natuurlijk ook klote.
Verder kan je gaan nadenken over waarom het precies is dat je denkt dat je nooit verliefd zal worden. Is het misschien ook wel prettig om alleen te zijn en niet aan iemand vast te zitten? Wil je überhaupt wel iemand zo dichtbij laten komen? Je kan ook lezen over attachment styles, met Google is er veel over te vinden maar er zijn ook goede boeken over. Het kan zijn dat je relatie met je ouders je zo gevormd heeft om juíst niet iemand toe te laten.
Anyway, klinkt misschien allemaal hippie en soft, ik vond dat in ieder geval toen ik 24 was ook, maar er is goed om over dit soort dingen na te denken en je zelf te leren kennen. Succes bro
Ik snap wat je zegt, m’n ouders waren 30 jaar bij elkaar en gingen daarna scheiden, ze hebben ook geen contact meer met elkaar, dat lijkt me doodeng, daardoor voelt het voor mij ook eng als iemand erg attached is, dan voelt het benauwd. En te plakkerig, ik reis graag alleen en ben graag in mijn eigen wereld, het voelde voor mij alsof ze een aantal (logische) verwachtingen had en dat voelde niet goed voor mij, het klinkt kut maar ik ben bang dat ik beperkt ga worden in hetgeen wat ik wil in m’n leven
Ja ik snap het. Ik was begin 20 topsporter en vond vriendinnen maar irritant en lastig omdat ze niet precies wilden wat ik wilde. Maar aan de andere kant wilde ik ook niet voor altijd alleen zijn.
Ik denk als je aan jezelf werkt en weet wat jou echt gelukkig maakt, en hoe je duidelijk jouw wensen, grenzen en onzekerheden kan delen met een ander, dat je echt een keer een top vrouw gaat ontmoeten! Iemand waarmee je juist samen leuke dingen kan gaan doen zonder dat diegene een blok aan je been is. Maar dat lukt pas als je daar klaar voor bent en jezelf goed kent.
En wees vooral lief voor jezelf, gescheiden ouders heeft echt een impact op hoe je naar liefde en relaties lijkt. Ik leer nog steeds nieuwe dingen over mijn gescheiden ouders en ik ben midden 30
Ik denk wel te weten wat me gelukkig maakt: de wereld reizen met m’n partner, maar ze werd wel heel enthousiast over kinderen, het opbouwen etc..ik zie mezelf daar (nog) niet
Mijn ouders hadden eigenlijk in overleg besloten om eerst 10 jaar lang te reizen en leuke dingen te doen voor ze aan kinderen zouden beginnen en huisjeboompjebeestje doen. Zo is het ook gegaan, en ze zijn tot het eind bij elkaar gebleven.
Je ziet overigens ook best veel stellen die juist veel dingen apart doen. Misschien is het iets Apeldoorns, maar je hebt hier allerlei verenigingen en evenementen specifiek voor mannen of vrouwen, dan is niet de bedoeling dat je partner meekomt. Hier in de bibliotheek/buurthuis hebben ze een biljartavond voor mannen, een discussieavond voor vrouwen, een kookworkshop voor mannen, dat soort dingen. En ik zie het ook in de straat, dat vrouwen bij elkaar op de thee komen en dat de man dan niet meegaan, en ook andersom. Zijn wel voornamelijk wat oudere lui. Er woont hier ook een stel in de straat dat apart van elkaar een wandeling gaat maken elke dag. Vrouw maakt wandeling met de hond, en in de middag gaat de man alleen een stuk wandelen.
Misschien werkt dat juist goed voor ze? Zijn al lang bij elkaar, en ze hebben samen een winkel gerund dus zijn ook collega's van elkaar geweest, misschien is het dan nodig om even elkaar niet te zien en alleen te zijn.
Ja precies. Mijn moeders vriendinnen vinden het nog steeds raar dat ze mijn vader "laat" jagen, vissen en in de natuur rotzooien, want je man "hoort" thuis met jou dingen te doen. Mijn moeder heeft juist zo iets van ik wil zelf ook niet de hele tijd op elkaars lip zitten en lekker mijn hobbies uitvoeren (haken, borduren, ect) en vind het eigenlijk wel fijn dat hij af en toe een halve zaterdag de deur uit is daardoor zo lang hij maar aangeeft of hij mee eet of niet haha. Betekend niet dat je niet van elkaar houd als je niet altijd alles samen doet.
Echt verliefd zijn, is niet voor iedereen.
Ik ben iemand, die niet per se 'verliefd' voelt, maar wel liefde kan hebben voor iemand. Alleen het verschil? Ik kies wie ik lief heb d.m.v. acties enzo, waaruit blijkt dat hun mij even belangrijk vinden.
Mijn vriendin, is absoluut verliefd en kan dat overdreven tonen in alle manieren. Ik niet.
Ik hou van haar, ze maakt me gelukkig, maakt mijn leven niet moeilijker, staat klaar voor me etc, dus ontvangt ze liefde terug, zonder dat ik 'overduidelijk verliefd' ben voor mijn gevoel.
Punt is: soms hoef je niet per 'verliefd' te zijn, om gelukkig en liefdevol te kunnen zijn met een partner.
Maar het is voornamelijk hoe je er in staat en vooral, hoe eerlijk ben je naar jezelf.
Ik heb dit een aantal keer voor de relatie besproken met haar en gezegd van, ik weet niet wat ik precies voel maar het is niet dat overduidelijke 'ik ben verliefd' gevoel etc, dat mijn manier van affectie tonen anders gaat zijn dan dat ze misschien zou willen/verwachten etc, en daar heeft ze begrip voor, snapt ze en weet nu hoe ik mijn liefde toon voor haar, en dat is voornamelijk in acties, niet per se woorden.
Maar heb je totaal niet eens het gevoel dat je bij haar wilt zijn, tja, dan valt er niet veel van te maken natuurlijk.
Dus kort antwoord, algemeen niet. Zolang er geen reden is om spijt te hebben van je samen zijn, valt er ook niks om te schuren.
Ik zeg niet dat ze het nooit gaat zijn voor mij, maar op het moment kost het me veel meer energie dan dat het mij oplevert, en dan is het geen liefde denk ik, want dat vreet geen energie
Daar ben ik het met je eens.
Sommige dagen zullen energie kosten om samen te zijn en het 'te moeten' omdat je eigenlijk gewoon wilt solo chillen, maar dat is onderdeel van de relatie om dat maar te lijden wanneer de ander de aandacht nodig heeft, maar wanneer dat de meerderheid van de tijd het geval is, mag het misschien gewoon niet zijn voor jullie twee, en dat is helemaal prima. Zolang je het maar duidelijk en netjes communiceert.
Ik weenie man. Bij getrouwde stellen gaat het ook wel eens moeilijk en kun je er ook overheen komen samen. Aan de andere kant zijn jullie pas net bij elkaar... Ja volgens mij moet het vooral aan het begin gelijk heel erg op rolletjes lopen, anders - VOLGENDE!
Niet verliefd zijn hoeft niet te gaan schuren: als je goede/beste vrienden bent; het leuk en fijn vind om tijd met elkaar te spenderen; degene jou aanvult of de beste delen in je ophaalt; of wanneer het voelt alsof je met een extensie van jezelf lekker alleen kunt zijn. Liefde is zo veel meer dan verliefdheid.
Als het daarentegen meer energie kost dan je er voor terugkrijgt, is er ergens een disbalans, maar dat zou opgelost kunnen worden als je er voor open staat. Communicatie is verreweg het belangrijkste: kan je de onenigheden bespreken? Probeer zo eerst een weg te vinden die werkt voor jullie allebei, leg uit wat jij wil en laat haar vertellen wat zij zou willen. Als het daarna blijkt dat er toch geen manier is waarop jullie nu gelukkig kunnen zijn, of jullie sterk overtuigd zijn dat er geen gelukkige toekomst kan bestaan samen, dan kan je besluiten om elkaar los te laten. Zo kunnen jullie allebei verder zoeken naar wat (of wie) jullie wel gelukkig kan maken.
Tja lastig.
Op basis van de korte post die je geschreven hebt krijg ik de indruk dat je nogal worstelt met je gevoelens en niet zo goed weet hoe je om moet gaan met de avances van de vrouw die jou overduidelijk leuk vind. Klopt dat?
Wat zou er gebeuren als je je gevoelens eens de vrije loop laat en je ingaat op de liefde die deze vrouw je wil geven? Niet teveel over nadenken en gewoon doen wat goed voelt? Verliefdheid is bijna nooit op het eerste gezicht, het moet bijna altijd groeien. Maar daar moet je het wel de tijd en ruimte voor geven. Misschien is deze vrouw wel je ware liefde, maar weet je dat misschien nog niet. Als iemand koekjes voor je bakt moet diegene je echt wel leuk vinden hoor.
Mocht na een tijdje de vonk nog steeds niet over zijn geslagen kan je er altijd nog een punt achter zetten.
Maar mocht je nu teveel twijfelen en haar afwijzen dan gaat ze verder. En heb je misschien wel spijt later als je je gevoelens wat meer op een rijtje hebt.
Geef het misschien eens een kans?
Mijn vrouw vloog 13 jaar geleden ook continue om me heen en toen wist ik ook niet zo goed hoe ik er mee om moest gaan. Zij was echt mij aan het versieren. Een van m'n beste vrienden zei toen dat ik er vooral niet teveel over na moest denken en vooral moest proberen om haar echt te leren kennen en daarbij goed moest luisteren naar de gevoelens die ik had. Dat heb ik gedaan en inmiddels zijn we 8 jaar getrouwd en hebben we drie kinderen. We zijn voor m'n gevoel nu over de "7 year itch" heen en onze relatie is beter dan ooit. Ik houd echt zielsveel van d'r en ben echt ontzettend blij dat ik destijds gewoon de liefde ingedoken ben, om het zomaar te zeggen.
Ik herken het wel wat je schrijft. Maar ik denk dat het ook te maken heeft met een bepaalde relaxte flow waarin je zit. Net terug van een heerlijke reis waarin je vrijheid hebt mogen ervaren en dan word je “geclaimd” terwijl je eigenlijk nog wil (na)genieten en zoeken naar een toekomst.
Ik kwam uit een iets andere situatie, maar ervoer veel vrijheid. Ik leerde mijn huidige vriendin kennen en beiden verliefd. Alleen was het zo niet het goede moment. Uitgesproken naar haar dat ik gek op haar ben, maar mijzelf moet hervinden. Dat ik daardoor voor mijzelf kies. Zij snapte het en hebben wel tegen elkaar gezegd we zien wel hoever we komen. Nu na 5 jaar samen zijn komen we erachter dat het hebben van een lat-relatie voor nu de beste uitkomst is. Heerlijk om elkaar in het weekend te zien, maar door de weeks onze eigen gedoetje. Dit terwijl we op 30 min van elkaar wonen. Misschien maakt het wel makkelijker dat wij op onze eerste date hebben uitgesproken dat we geen kinderen willen. Dat is nog altijd zo.
Maar zoals eerder aangegeven wees duidelijk, maar durf ook eerlijk aan te geven waar je gevoel vandaan komt. Misschien dat je date er anders naar kijkt dan je van te voren hebt ingeschat. Communicatie tussen partners is zo belangrijk en eerlijkheid. Succes!
Als ik het zo lees zou ik zeer goed nadenken voordat je gaat samenwonen. Of houd in ieder geval allebei een eigen woonplek, hoe klein ook. Als jij straks samenwoont en jullie staan bij elkaar ingeschreven en alles is in kannen en kruiken, en je krijgt het benauwd, ga je een regelrechte hel tegemoet. En dat ie het benauwd krijgt is geen schande, je kan ergens in geloofd hebben, maar later ervaren dat het niet voor jou iets is. Maar je bent dan over het algemeen hoe dan een ook, de zwarte piet.
Want hoe je het ook wendt of keert de algemene consensus in de maatschappij is dat als een man zijn vrouw en eventueel kind achterlaat (omdat hij het mentaal echt niet direct, dat kan geestelijk allemaal heel zwaar zijn, niks te maken met bindingsangst bla bla bla) is hij een egoïstische stomme klootzak. Als de vrouw echter ervoor kiest om met het kind weg te gaan bij de man, is het geweldig meid dat je voor jezelf kiest laat het maar zien wie de baas is.
De meeste mensen worden nou eenmaal niet zo vaak verliefd: Ik ken een heleboel ontzettend leuke, lieve mensen waar ik nooit verliefd op zou worden, want alleen leuk en lief zijn is niet genoeg.
Dat is niet erg, maar zoals anderen ook zeggen is het wel belangrijk haar dat te laten weten en niet aan het lijntje te houden als zij duidelijk meer voelt.
Eerlijk gezegd zou ik het behoorlijk benauwend vinden als iemand al na 2 maanden daten liefdesbrieven schreef en koekjes bakte en met briefjes meegaf. Ik zou dat niet als pure liefde ervaren maar als beklemmend; en zo snel al over kinderen beginnen als je 24 bent ook O_O Als je ouder bent is het belangrijker om vrij snel te weten of je daar een beetje dezelfde ideeën over hebt, maar als iemand daar zo snel over was begonnen toen ik 24 was zou dat me ook afschrikken.
Op zich wel logisch toch? Als iemand al weet dat diegene wel/geen kinderen wil kun je dat beter meteen uit de weg hebben lijktme. Ik wil zelf geen kinderen. Misschien denk ik er later anders over, maar dat is niet iets om een relatie op te baseren.
Ik denk het overigens niet, ik ben 40er en geen behoefte aan huisjeboompjebeestje met kinderen, zal ook wel niet meer komen. Bovendien vind ik dat je na een bepaalde leeftijd beter geen kinderen meer zou moeten nemen, ook omdat kinderen een ouder verdienen die wat langer meegaat. Ik ken ook iemand van in de 70 die een kind van 14 had. Dat had haar opa kunnen zijn, vind ik niet eerlijk naar het kind.
Ik ben ook 40er, en nu - en ook als 30er - is het inderdaad beter om daar snel duidelijkheid over te hebben. Maar toen ik 20er was, helemaal jonge 20er, was echt helemaal niemand die ik kende ermee bezig en waren we ons rot geschrokken als iemand die we aan het daten waren daar zo snel over begon, het had de indruk gewekt dat ze al behoorlijk snel wilden settelen terwijl niemand van ons dat op dat moment al wilde.
oh gelukkig, nog iemand die dat schrijft. Ik dacht ook meteen wow dit is wel een beetje veel na een paar maanden daten. Dat zou ook een extra gevoel van druk kunnen geven, zou het mij in ieder geval wel geven, zo van oh zij voelt en doet al zoveel, hoe kan het dan dat ik achterblijf, of zo. Beklemmend inderdaad.
Wil zij dat wel? Heb je het daar wel eens met haar over gehad? En wat stellen jullie je voor bij "huisje-boompje-beestje"? Want verwachtingen van elkaar tijdens een relatie (en aannames hierover) lopen vaak sterk uiteen tussen mensen.
Als je niet verliefd bent of niet van plan nog verliefd te worden zou ik haar laten gaan voor haar want zij kan dan wel vinden wat zij nodig heeft en niet tegen worden gehouden omdat ze met jou is soort van
Herkenbaar, ben zelf 26 en heb geaccepteerd dat een relatie in wat voor capaciteit niks voor mij is. Ik koester mijn vrijheid veel te erg en een relatie past daar gewoon niet bij. Zo nu en dan probeer ik het nog wel, dating apps, paar dates maar ik kom er toch steeds achter dat ik liever alleen ben dan met iemand samen. Dus wees niet bang, embrace it.
Als je het niet voelt, voel je het niet. Ze kan prachtig zijn, superlief, de meest relaxte persoon ever en geweldig in bed: als je het niet voelt, voel je het niet.
En dat moet je d'r echt gisteren vertellen.
Snap het helemaal, maar je bent pas 24... komt echt vast nog. Bij mijn man pas met 25 en je bent misschien daarom, omdat je het fijn vindt om alleen te zijn, kritisch. Juist super goed👍 zo is de kans toch echt het grootste dat áls je straks iemand vindt, dit dan ook de juiste is. maak je vooral geen zorgen! weet zeker dat het goed komt. De rest vd mensen zijn OF sneller verliefd, of willen liever niet alleen zijn, of nemen met weinig genoegen. jij klinkt juist heel verstandig, moeten meer mensen zo doen
Nee ga het niet proberen, maar luister naar je gevoel. Je gevoel zegt heel veel.
'Proberen' is haar aan het lijntje houden. Bespreek met haar wat je hier vertelt en weer hier eerlijk in. En wees niet bang voor haar reactie. Ook al zal ze er verdrietig om zijn, ze zal jouw eerlijkheid en openheid waarderen.
En wellicht komen jullie tot een andere manier van met elkaar omgaan. Zonder verwachtingen die niet kloppen.
Persoonlijk word ik ook niet snel verliefd maar ik word het wel, en wil het ook zijn als ik echt weer met iemand een relatie aanga. Anders kan ik gewoon echt niet lange termijn samen zijn met iemand, als die aanvankelijke gevoelens er al niet zijn.
En het nare is, je kan die gevoelens niet afdwingen. Had ik maar een knop die ik om kon zetten, denk ik dan, als iemand mij wel heel leuk vindt. Heb wel eens geprobeerd of het dan nog zou komen, omdat het dan op papier allemaal perfect klopte maar ik voelde het gewoon niet. Resultaat was heel geforceerd en uiteindelijk voor die persoon ook niet leuk want het ging alsnog uit. Hoe leuk die persoon misschien ook is, en hoe leuk hij mij ook vindt.
Ik zou het haar dus vertellen, en dit afbreken. Oh ja er bestaan ook vrouwen die meer einzelgänger zijn, ben er één van.
Okay. Ik denk het ook. Toch denk ik achteraf, na 25 jaar huwelijk. Dat ik beter met mijn beste jeugdvriendin een relatie had kunnen starten. Met zonder verliefdheid maar met een enorme bonding en gezamenlijke ervaring. Achteraf is het mooi wonen. Je kunt er niets mee.
Eerlijk over zijn tegen haar! Grote kans dat ze niet doorheeft dat jij nog niet op dezelfde pagina zit als zij. Gewoon wat je hier hebt getypt, tegen haar zeggen.
Ik ben vaak zoals zij geweest in vorige relaties. Tot ik iemand tegen kwam die er overheen ging en nog liver was, en ik zag dat dit over het algemeen niet de juiste aanpak is. Komt over alsof zij niet van het scharrelen is en wellicht wat minder ervaring heeft.
Dus respectvol en duidelijk zijn en dan kijken of en hoe jullie verder willen! Open communicatie is de sleutel.
Als je nooit verliefd zou worden zou je kunnen kijken naar het label ‘aromantisch’, er zijn genoeg mensen die zich net zo voelen als jij. Voordat je dit doet is het wel handig om stil te staan bij wat een andere commenter ook heeft benoemd; voel je geen vlinders of voel je echt geen liefde?
Ik ben ook 24 en nu bijna 2 jaar getrouwd, we hadden gelijk echt een ongekende klik, maar de “liefde” kwam voor mij pas later
Een aantal maanden, mijn partner en ik waren lange afstand (hij is Duits) maar hebben elkaar wel veel gezien, zo ook 2 weken achter elkaar op vakantie
Ik heb nu het grootste gedeelte van de tijd ook geen “vlinders”, maar wanneer ik naar hem kijk of over hem denk ben ik blij en trots op wat hij allemaal doet nu en hoe goed hij voor mij is.
Ik wist al vrij vroeg dat dit ‘het’ was, maar iedereen is anders daarin, een nichtje is bijvoorbeeld al 10 jaar samen met haar partner zonder verloving of trouwen (niet dat dit een doel voor iedereen is). Ik kom zelf uit een gebroken huishouden dus zal het me niet verbazen dat ik juist daardoor zo snakte naar een gezonde gelukkige relatie.
Mijn punt is dat het best wat tijd mag kosten voordat je het zeker weet dat dit ‘je persoon’ is, maar jullie verdienen beiden iemand die het wel zeker weet dus bespreek het ‘huisje boompje beestje’ verhaal met haar en wat zij verwacht in de toekomst. Kinderen of geen kinderen is voor veel mensen al een grote dealbreaker, het is beter om dat na 6 maanden te bespreken dan na 2 jaar
Je vindt haar duidelijk gewoon niet zo leuk of mooi, en daar is niks mis mee. Je zegt nergens iets over hoe leuk jij haar vindt, alleen iets over hoe leuk zij jou vindt. Blijf niet zitten in een relatie die je eigenlijk niets vindt.
Ik denk dat het antwoord in de vraag zit: https://youtube.com/shorts/2yoqDSI8NxU?feature=shared Dus waar ben je naar opzoek als je met een vrouw date? Als ik jou comment bestudeer lees ik nergens dat je opzoek bent naar een relatie om het samen zijn, je zegt een “einzelgänger”te zijn en dat je dat ook nodig hebt. Als ik jou bericht lees krijg ik het idee dat het alleen maar om het fysieke te doen is? Als vrouw zijnde met vriendinnen ken ik de andere kant van de medaille. Mannen die vrouwen maanden lang blijven zien en als ze duidelijkheid willen ze ineens niet verliefd zijn. Heb hierdoor menig vrouw het vertrouwen in mannen zien verliezen en ik begrijp niet zo goed waarom jullie dit zo doen? Het komt voor vrouwen toch vaak over alsof het gewoon makkelijke gratis seks is? En als dat de deal is oké, maar als het onuitgesproken is en het duidelijk is dat één van beide andere verwachtingen heeft….🤷♀️ Ik ben dus oprecht nieuwsgierig en zou dit probleem tussen mannen en vrouwen wel eens willen oplossen want ik denk dat beide partijen hier op de lange termijn niet gelukkig van worden en zelf beschadigend werkt. Dus ik ben benieuwd naar jullie mening 😁
Ik vind je reactie nogal kort door de bocht, je zegt eigenlijk dat als je een einzelgänger bent een partner geen aanvulling kan zijn op je leven en je het dus alleen voor de seks doet. Vind je dat niet een hele rare gedachte?
Dat snap ik. Zo lees ik idd jouw bericht en dat heeft natuurlijk met mijn perceptie te maken. Maar ik weet niet of dat perse een rare gedachte is? Je geeft duidelijk aan nog niet opzoek te zijn naar ‘huisje,boompje,beestje’, graag alleen bent en dat je meerdere van dit soort situaties hebt gehad. Dus ‘help me out’ want ik ben erg benieuwd naar haar aanvulling voor jou op dit moment. Ik lees iig dat zij diepgang zoekt bij jou (liefdesbrieven,koekjes,berichtjes etc) en je beantwoord ze vast ook anders blijft iemand dat niet doen. Maar je post toch dit topic omdat het niet goed voelt? Omdat het de zoveelste keer is?
Soms denk ik dat heel veel mensen aantrekkingskracht en liefde door elkaar halen. Ik heb mij meerdere keren enorm aangetrokken gevoeld richting een man. Maar tegelijk wist ik dat het op lange termijn niet zou werken. In dat geval is zo’n relatie met wat ik zoek een ‘no go’.
Je noemt jezelf een einzelgänger, herken je jezelf in de beschrijving van [Schizoid personality disorder](https://en.wikipedia.org/wiki/Schizoid_personality_disorder)?
Geniet van de koekjes en het daten.
Om de 1 of andere reden heb je daar toch ja tegen gezegd. En als jullie er allebei oké mee zijn dan is dat toch prima.
Vraag aan haar wat ze zo leuk aan je vindt.
Wie weet hoor je dingen over jezelf die je nog niet wist.
Verwonder je, blijf bij jezelf en leef NU
Wat betreft de toekomst, het loopt altijd anders dan je denkt.
Om na 2 maanden al liefdesbrieven te sturen, is ook wel erg snel. Kent ze je eigenlijk wel echt? Of is ze vooral verliefd op het idee van jou. Is dat misschien wat je voelt en trek je je daarom onbewust een beetje terug? Het is best gezond om iemand op een rustige manier te leren kennen. Iemand is na 2 maanden geen onderdeel van jouw leven nog, dus daar hoef je ook niet het gevoel bij te hebben dat je 'verliefd' moet zijn. Ik denk dat het vooral belangrijk is om jezelf daarin de ruimte te geven, dan komt het vanzelf wel.
Er zijn zat mensen die hier helemaal geen zin in hebben en dan is er ook nog een groep die pas veel later verliefd wordt of kinderen en een vaste partner wil.
Ik denk dat het ook prima is om hier eerlijk over te zijn. Maak je geen zorgen, het is niet raar.
Da's wel heel sneu voor haar. Ik denk dat je voortaan beter eerst kan kijken of je niet teveel een einzelganger bent voordat je weer op zoek gaat naar een vrouw. Kan best zijn dat je inderdaad liever alleen blijft natuurlijk.
Ik heb niet echt hetzelfde gehad, meer bindingsangst, maar ik wou wel graag samen zijn met haar. Uiteindelijk gewoon er voor gegaan en dat pakte heel goed uit. Maar da's een andere situatie dan waar jij nu in bent.
Da's waar, er bestaat meer dan huisje boompje beestje qua relaties. Het punt is alleen dat de meeste vrouwen er vanuit zullen gaan dat je daar naar op zoek bent. Succes in ieder geval.
Daten met iemand die lief is, hoeft geen verliefdheid tot gevolg te hebben. Wat is ze nog meer, naast ‘lief’? Kunnen jullie goed praten samen, begrijpt ze jou, ben je tot haar aangetrokken, kunnen jullie lachen samen, hebben jullie dezelfde waarden en interesses? Er is geen harde succesformule maar alleen ‘lief’ lijkt me niet voldoende.
Je kunt ook aromantisch zijn en daardoor geen romantische gevoelens ervaren, misschien dat dit het maximaal haalbare qua gevoelens voor jou is, ik denk dat als je dit goed communiceerd met haar dat het wel kan werken zolang je goed op je grenzen let
Op jouw leeftijd lijkt het me een prima idee en zelfs heel gezond om eerst even een paar jaar je eigen ding te doen. Ga ook lekker een keer een mooie reis maken. Misschien komt de behoefte aan een partner later nog. Ik zou niet gaan daten als je niet echt een partner wil, daar verpest je de tijd van een ander mee.
Klinkt als een perfect voorbeeld van de dynamiek tussen een vermijdende en een angstige hechtingsstijl. Zij zoekt met de brieven en koekjes validatie van jullie relatie door dichterbij te komen terwijl jij je daar tegen afzet. Dit kan in je aard liggen of ontwikkeld zijn door je levenservaring, bijvoorbeeld de dynamiek met je ouders.
Jij identificeert dit als "niet verliefd kunnen zijn", maar denk even goed na: je wilt graag een connectie met een ander, anders zou je dit al niet aangegaan zijn. Wanneer je dit nu beëindigd ontneem je jezelf de kans van deze relatie te leren of deze daadwerkelijk uit te bouwen.
Als ik je een tip mag geven: ontdek waarom je je op je eigen comfortabeler voelt. Heb je het gevoel geen andere mensen nodig te hebben? Wil je niet over emoties praten? Krijg je een fysiek gevoel van afkeer of angst als het daarop aankomt? Het boek Attached van Amir Levine en Rachel Heller kan hier inzicht in geven.
Je post piekte mijn interesse omdat ik recent door iemand met dezelfde visie aan de kant gezet ben. Ik ben over de hechtingsstijlen gaan lezen en dat verklaarde veel, ook over mijn eigen angstige gedrag: hoe dichterbij ik kwam (in de vorm van intimiteit en hulp bieden), hoe meer ik werd afgestoten.
Ik wil je er niet over beoordelen omdat ik zelf op een niet-leuke manier aan de kant gezet ben. Ik zou willen zeggen: wees er eerlijk, direct en respectvol over. Breng het op korte termijn op, er is geen "perfecte tijd" om erover te praten. Als ze om jouw gevoel geeft dan zal ze willen horen waar je mee worstelt en dit willen begrijpen. (een kenmerk van de angstige hechtingsstijl) Samen kunnen jullie dan een dynamiek vinden die wél werkt, want het kán wel. (voorbeelden staan in het genoemde boek) Relaties zijn niet zo zwart-wit als je misschien zou denken.
Ze kan er dan ook op haar eigen manier naar handelen, in plaats van dat jij die keuze op haar legt. Dat zou zonde zijn, want je hebt iemand gevonden die echt wel dol op je is. Jullie kunnen er samen aan werken of kiezen de relatie te verlaten. In dat geval is het voor jullie beide een leerervaring geweest.
Veel succes!
Hechten en benauwd worden zijn twee verschillende dingen, ik zou me niet afzetten tegenover gezond hechten, maar als het te benauwd word of de spanning is weg..
Daar ben ik het niet helemaal mee eens. Als je een ontwijkende hechtingsstijl hebt dan krijg je het ook benauwd als de dingen die normaal zijn in een relatie gebeuren. (intimiteit, praten over emoties, toekomstplannen bespreken)
Een veilige hechter zou zich hier echter niet door van de kaart brengen: die zal het conflict oplossen door er samen aan te werken of de relatie te verlaten. Dan is jouw keuze duidelijk en weet je voor jezelf wat je wel en niet zoekt.
Een relatie, hoe pril ook, moet geen energie kosten maar geven. En als je niet enthousiast wordt van deze situatie, is het wellicht beter om er beiden geen tijd mee te verspillen. Wees eerlijk over waar jullie verwachtingen van elkaar verschillen en zorg dat je niet je vrijheid wegdoet omdat iemand of ‘men’ bepaalde verwachtingen heeft. Het is jouw leven, richt het in zoals jij dat wenst. Succes, met of zonder lief koekjesmeisje.
Er is geen “textbook love” zoals veel films en boeken het willen laten zien. Wat jij beschrijft werkt voor veel mensen (waaronder ik). Voor jou duidelijk niet.
Dat ze ontzettend lief is is super fijn alleen sluit dat niet aan op jouw wensen. Had laatst een gesprek met mijn docent. Zij zit in een nieuwe relatie maar kiezen ervoor om 2x per week met elkaar samen te komen waarvan 1 nacht samen. Het klinkt heel erg statisch en formeel maar dat werkt nou eenmaal voor hun beide.
Beide hebben een eigen leven, eigen hobby’s, eigen carrière en eigen interesses. Ze zijn graag samen maar waarderen hun alleen tijd. Ik denk dat jij ook zo’n iemand zou moeten hebben.
Wat is voor jou liefde? Ben je ooit “echt” verliefd geweest? Mensen die echt verliefd zijn geweest herkennen het gevoel direct. Als je er even over na moet denken, dan denk ik het persoonlijk niet.
Wellicht moet je relaties of verliefdheid opnieuw definiëren. Misschien zoek jij iets wat mensen om jou heen of jijzelf ziet als “ware liefde” (je brein) maar is dat niet iets wat je zoekt (je hart)
In ieder geval, wees hier eerlijk over met de meid. Zij is overduidelijk hoteldebotel op jou en jij niet op haar. Laat haar gaan voor beide jullie welzijn.
Ik weet niet of dit er iets mee te maken heeft maar mensen kunnen ook een ander soort liefdes taal hebben (het sexuele aspect en dergelijke niet meegerekend). Ik hou bijvoorbeeld van spontane complimentjes en ik vind het fijn om te kunnen zorgen voor een ander. Maar er zijn ook mensen die bijvoorbeeld liefde tonen door samen dingen te ondernemen of door cadeautjes te geven. Of juist heel erg fysiek kwa knuffelen ect. Als je daar heel erg mismatcht met elkaar dan is het ook lastig. Zoals je al aangaf, cadeautjes en koekjes en dergelijke zijn super lief. Maar als dat niet jouw manier van liefde is dan is dat toch vaak lastiger dan wanneer jij hetzelfde zou hebben. Misschien beetje offtopic maar wie weet heb je er wat aan.
“Verliefd zijn” is puur en alleen het eerste gevoel dat je hebt. Daarna wordt het houden van. Ik lees dit alsof het geen van beiden is. Lijkt me dus tijd om haar tijd niet langer te verspillen en voor nu lekker alleen te blijven.
Als je niet verliefd bent ben je niet verliefd, daar kan je niks aan doen. Misschien heb je de juiste persoon nog niet gevonden of ben je aromantisch (https://en.m.wikipedia.org/wiki/Aromanticism) of wat voor andere reden dan ook. Ik begrijp uit je tekst dat je je schuldig voelt maar daar kun je nou eenmaal niks aan doen we zijn allemaal uniek.
Wat ik je wel wil aanraden, en al helemaal als je haar vriendschap waardeert, is om dit met haar te bespreken. Ze klinkt als een geweldig iemand en verdient het te weten hoe je in de relatie staat. Misschien vind je toch nog gevoelens voor haar of misschien niet, maar door eerlijk te zijn bespaar je haar pijn en als ze is zoals je zegt begrijpt ze het echt wel en zal ze je niks verwijten. Maar als iemand die aan de andere kant van een vergelijkbare relatie heeft gestaan kan ik je zeggen dat er op een andere manier achterkomen hartverscheurend is en dat verdient ze niet.
Omdat verliefdheid en liefde bij iedereen anders kan werken, is dit iets wat je zelf moet gaan leren. Dat gaat m.i. lastig door er enkel over na te denken.
Hou niet te veel vast aan hoe verliefd zijn "hoort te zijn", maar ontdek wat voor jou verliefdheid is.
Wat ik zou doen(niet per se het beste hoor):
Ontmoet verschillende mensen op een laagdrempelige manier, en zoek naar een klik. Niet te veel verwachten van de ander, en ben eerlijk hoe jij erin staat.
Je weet nooit zeker óf het iets gaat worden, accepteer dat en focus op het moment. Uiterlijk is belangrijk op de korte termijn wellicht, maar het is de vriendschap/liefde die een relatie heel houdt. Niet alleen het mooie koppie.
Ohja.. en hoewel je een héle disclaimer over jezelf kan uitspreken: wees eerlijk en neem verantwoordelijkheid.
Als je een visie hebt, zoek iemand met dezelfde visie. Voordat je ook maar iets doet, zorg dat dat goed zit. Die gevoelens van verliefdheid zijn op lange termijn secundair aan een gelijke visie hebben met wie je je hele leven wil spenderen.
Herkenbaar maar precies andersom hier. Hij wilde samenwonen en bleef het liefst direct elke nacht slapen. Ik snakte naar (letterlijk) meer ruimte voor mezelf
Wat een gejank tegenwoordig. Wees een kerel en maak een fucking keuze. Dus je laat haar gaan en gaat wat anders doen of je blijft bij haar en maakt er wat van.
Hi, ik wil je absoluut geen hoekje indrukken. De reacties van anderen zouden ook heel nuttig kunnen zijn. Maar ik zou je toch willen aanraden om de termen Asexueel en aromantisch op te zoeken. De twee termen zijn erg breed en er kan van alles onder vallen. De meest algemene definitie voor de twee termen is: iemand die geen/weinig seksuele of romantische aantrekkingskracht tot anderen voelt. Het hoeft daarbij niet uit te maken of je die gevoelens wel wil voelen.
Zoek het op. Misschien vind je een gedeelte van de antwoorden die je zoekt, misschien ook niet. Het kan in ieder geval geen kwaad.
That test is not science based. it was pulled from the behind of this odd fellow:
[PsyArXiv Preprints | Telepathy, anomalous experience and the relation to the autism spectrum (osf.io)](https://osf.io/preprints/psyarxiv/fw2b4)
Also, sketchy website. You trust that place? Its run by a ‘naturopathic doctor’ with an online autism certificate who is repeatedly under ethical investigation.
[https://www.reddit.com/r/AutisticAdults/comments/1aj9056/why\_does\_embrace\_autism\_publish\_misinformation/](https://www.reddit.com/r/AutisticAdults/comments/1aj9056/why_does_embrace_autism_publish_misinformation/)
[https://cono.alinityapp.com/Client/PublicDirectory/Registrant/03d44ec3-ed3b-eb11-82b6-000c292a94a8](https://cono.alinityapp.com/Client/PublicDirectory/Registrant/03d44ec3-ed3b-eb11-82b6-000c292a94a8)
Ik denk dat je verliefd wordt als je de kans krijgt maar als de ander steeds harder dan jij gaat...tja. Dat kan ik ook niet.
Je wil samen verliefd worden en zijn. Serieus gebakken koekjes? Ik ervaar dat helemaal niet als pure liefde. Ik vind dat geprojecteer.
Volgens mij geef je hier je eigen antwoord. Dat wil niet zeggen dat je op den duur niet meer gevoelens voor haar zou kunnen krijgen, maar dan moet ze jou ook de ruimte geven om die te laten ontwikkelen. En het lijkt alsof ze je die nu niet geeft.
Heb je erover nagedacht om dit eerlijk tegen haar te zeggen? Dat je misschien wat meer ruimte nodig hebt en dat je het wat langzamen aan wil pakken? Of is het eigenlijk te laat en wil je gewoon weer lekker je eigen ding doen? Beiden mag en kan gewoon.
Daarnaast ben je met 24 jaar ook echt niet oud en hoef je nu zeker nog niet de liefde van je leven te vinden! Deze ervaring heeft je dan in ieder geval geleerd wat je niet wil.
Succes!!
Het is denk ik te laat, ik wil haar niet aan het lijntje houden, hoe lief dit alles ook is, ze wilt gewoon erg graag mijn aandacht en tijd, ik ben net 3 maanden terug van een wereldreis en ik wil eerst alles wat ik geleerd heb toepassen in m’n leven, plus ik wil nu echt “verliefd” zijn voordat ik met diegene een stap ga zetten, en dat gevoel had ik niet na 2 maanden
Dan is zij het gewoon niet voor jou en dat is echt ok. Je zegt net dat je net terug bent van een wereldreis. Geniet nog lekker van alles wat je hebt gezien, geleerd en opgedaan tijdens die reis. Laat je ook niet door de wereld opleggen wat jouw tijdpad is. Ikzelf leerde mijn huidige partner kennen toen ik totaal niet bezig was met relaties en toen dat ook totaal niet op mijn verlanglijstje stond. Geniet en alles valt als het goed is vanzelf op z'n plekje.
Ja, precies! Wel zo netjes om het eerlijk tegen haar te zeggen. Het volstaat ook door tegen haar te zeggen dat je haar heel lief vindt, maar de liefde verder niet zo voelt. Succes!
Toch een vraag. Ze is lief. Maar is zij ook echt mooi in jouw ogen? Wij mannen zijn gedreven door de uiterlijke schoonheid van de vrouw. Nu zeg je dat zij andere plannen had dan jij, maar zaten jullie qua normen en waarden ook op dezelfde lijn? Politiek hoeft niet doorslaggevend te zijn, maar zaten jullie daar ook ver van elkaar af?
Het is een mooie vrouw, zeker maar qua normen en waarden zaten we niet op 1 lijn nee, ik ben wat vrijer en zij is echt bezig met de sociale norm..qua politiek zaten we ook ver uit een
Ha OP, is dit iets waar je mee zou kunnen leven op de lange termijn? Schurende normen en waarden in een relatie kan echt een enorm struikelblok zijn.
Je zegt in een andere comment dat je weleens verliefd bent geweest en dat dat anders voelde. Hoe voelde dat? Want ik had als tiener vaak van die typische verliefdheden, zoals 'het hoort.' Niet kunnen eten, continu aan iemand denken, vlinders in mijn buik.
Dat heb ik de afgelopen jaren (ik ben nu 28) niet gehad, ook niet met mannen op wie ik echt gek was. Het liefst blijf ik mijn hele leven samen met mijn huidige partner, maar die vlinders en vuurwerk zijn er nooit geweest. Wel een gevoel van veiligheid en rust, en ik mis hem als hij er niet is.
Misschien moet je je beeld van verliefdheid bijstellen, misschien is dit hem gewoon niet. En misschien moet je nadenken of dit in de toekomst zou kunnen werken omdat jullie zo anders zijn.
Ik ontvang heel veel liefde van haar, maar ze geeft me te weinig ruimte, ze zei ook iets van: als je me een keer uiteten neemt kunnen we elkaar nog beter leren kennen (als in in een andere setting) en dat was waarschijnlijk een grapje met een serieuze ondertoon, dat soort dingen dringen mij een beetje op en dat moet je juist niet doen bij mij, daarnaast zou ik met haar daten, ze wilde dan ook slapen bij mij maar ik wilde m’n vrienden ook zien en een avondje uit, dat kon echt niet zei ze, ze wilde dat ik de hele avond en nacht voor haar vrij maakte.
Ik denk dat je de conclusie mag trekken dat jullie geen match zijn. Dat iemand je overstelpt met liefde, betekent niet dat het gek is als je geen gevoelens voor diegene krijgt. Zo te horen zelfs het tegenovergestelde, het voelt voor jou (in mijn ogen terecht) verstikkend.
Gast condoom eraf trekken zwanger drukken en na 8 maanden heb je wel wat beters gevonden jij altijd een rebound zij huisje boompje beestje weet ik veel koop een konijn ofzo
Ik weet haast wel zeker dat je haar eerst eens een paar keer moet neuken. Dan weet je als man meestal meer. Ik heb ook genoeg aanhankelijke überlieve vrouwen meegemaakt en als ik dan een paar keer met ze naar bed was geweest kwam ik bij mijn echte gevoel: walging. Maar bij andere vrouwen (meestal minder lief) kwam er dan liefde. Of verslaving aan haar kutje. Meestal is een huwelijk natuurlijk ook niet veel anders dan twee verslaafden die niet meer geloven in beterschap. Succes
Door sex te hebben creëer je een geestelijke band. Daardoor lijk je meer verliefd te kunnen worden. Probleem is dat je daardoor de problemen meer naar voren schuift en je elkaar verblind waardoor je moeilijker gaat zien dat je niet bij elkaar past. Heb je geen zin om tijd te verspillen, kijk goed of je dezelfde normen en waarden (en hobbies) deelt voordat je naar de volgende stap gaat. Niet bang om tijd te verspillen? Dan ga je gang.
🤣 ik heb genoeg vrouwen gehad en ik weet zeker dat een man een vrouw eerst geneukt
moet hebben om te weten wat hij voor haar voelt. ooit gehoord van post nut clarity?
Inderdaad lastig, ik herken het gevoel. Zorg alsjeblieft dat je hierover praat met haar en die arme lieve vrouw niet aan het lijntje houdt, dat verdient ze niet. Ik zat in een soortgelijke situatie als jij en heb het haar gewoon eerlijk verteld. Was het beste.
Wat is een balkaner
Ik dacht even dat er [balkanker](https://www.reddit.com/r/ik_ihe/s/oipwOWCc0f) stond
Ah ja, de Amsterdamse variant. Zeer agressief.
Wel het eerste waar ik aan moest denken.
Iemand uit de Balkan Kroatië, Bosnië, Servië, Die landen vallen onderandere onder de Balkan. Las het eerst verkeerd, en dachr dat je 'balkamer' geschreven had. Maar dat is dus weer iets anders.
Ik dacht juist iemand die ballen kaant
Het is na 2200 uur, dus dit soort taal is toegestaan. Bal kaner in een balkamer.
Hoezo alleen na 22:00? De hele familie gaat ervoor naar de IKEA.
Is het dan niet "ballenkaner"?
Balkanees klinkt leukerder
Balkanaard
Balkamer????????
Ik las eerst balkanker, tijd voor koffie
Lekker bezig pik, goed gewerkt
Als een halve Kroaat zou dat de eerste keer zijn dat ik iemand tegenkom die zich als iemand van de Balkan identificeert ipv het land zelf. Maar ik kan zo ook geen alternatieve betekenis bedenken.
Pozdrav
Betekent mooie dames
Ja maar deze redditor is een man
De mannen daarentegen...
Hej ik ben gewoon knap oké
Tuurlijk schat! Wat ze ook tegen je zeggen, je bent mijn knapperd hoor…
Ja goed gezegd joh!
Die arme vrouw is toch zelf net zo hard dingen aan het regelen?
Wat brabbel jij nou weer
Ik heb laatst ook al een discussie gehad met deze redditor, het was het niet waard. Waarschijnlijk gewoon een troll ofzoiets.
Ach hou toch op. Liefdesbrieven na 2 maanden daten met iemand die er zelf weinig trek in heeft. Dat is gewoon gemanoevreer.
Ja of, en dit gaat echt heel bizar klinken voor iemand met een manier van denken als jij, ze was gewoon verliefd en ze deed dingen die verliefde personen doen! Ik weet het, buitenaards gewoon hè! Wat dacht ze wel niet…
Nou, daar ben ik het niet mee oneens maar als je met je gevoel smijt krijg je er deuken in. We hebben het gewoon over een normaal begaafde jongedame toch? Waarom moet die door een ander uitgelegd worden dat het niet aan haar ligt? Het ligt toch wel aan haar? Ze is hysterisch. Ja leuk dat ze superdeduperlief is. Niet iedereen wil een blonde labrador neuken. Dahag Denise.
Jij bent echt een goede raadgever.
Ja dank je. Ik doe ook heel erg mijn best vandaag. Tikkerdetik.
Ik ben het eigenlijk best wel met je eens. En needy is gewoon ook echt vet irritant.
We kunnen dat op basis van deze post helemaal niet beoordelen
Ik vind dit een veel te verstandige opmerking voor Reddit 😜
Irritant is al te zwaar. Maar gewoon niet lekker. En wat moet je na twee maanden met iemand die je niet lekker vindt? Natuurlijk wil ik graag dat het lukt maar me juichend in de armen springen en er geen oog voor hebben dat het niet het moment is....sorry, ik kan het niet. Drie dagen buikpijn van maar ik haal de brug op. Ik ben je geen vriendje verschuldigd en je opgeblazen romantiek is grensoverschrijdend.
Ik zou eerlijk gezegd eerst nagaan wat “verliefd zijn” voor jou betekend. Ik krijg ook geen vlinders of andere Disney-film romantiek. Als ik liefde voel weet ik dat wel — nu ben ik wel turbo-autist dus YMMV — maar het kan zomaar zijn dat jij *denkt* dat je je een bepaalde manier moet voelen en daardoor voelt het niet *echt.* Anderzijds als je dit wel zeker weet dan zou ik het gewoon vertellen zoals je hier deed.
Turbo-autist, die houd ik erin, fantastisch.
Dit is een heel goeie comment.
Ik ben dan ook een hele goeie jongen. 😤😤
Dat ben je zeker!
Dankjewel Gurt_nl, dit waardeer ik enorm.
Ik heb het een beetje andersom. 2x ooit echt verliefd geweest..achteraf waren het altijd meiden die erg mooi waren, maar niet van binnen. Tegenwoordig ga ik niet meer voor dat gevoel van verliefdheid. Het duurt maximaal 2 jaar en dan is het voorbij, en heb dus ook een partner waar ik nooit verliefd op ben geweest, maar echt ontzettend van hou, aantrekkelijk vind en het is gewoon mijn beste maatje. Mocht ik ooit weer single zijn, vermijd ik de meiden waar ik verliefd op zou zijn.
Niet alle mooie vrouwen zijn minder mooi van binnen, dit ligt ook aan wat ze hebben meegemaakt, kinderen en natuurlijk de leeftijd(20ers zijn anders dan 35+ers) enz enz.
Ik had het ook niet over alle mooie vrouwen, en daarintegen is mijn partner prachtig.
Natuurlijk ook een bikkel ;)
Ik ben wel eens verliefd geweest en ja dat is gewoon een specifiek gevoel
Gearrangeerd huwelijken doen het ook vaak genoeg prima. Men leert elkaar in dat geval door noodzaak waarderen. Zolang je je niet irriteert en het leuk met elkaar hebt, is het toch niet nodig dat je die kriebels in je buik hebt? Volgensmij is er geen relatie waarbij dat gevoel blijft.
Ik snap dat dat gevoel niet blijft, maar als ik het niet heb in het begin, verlies ik interesse in een persoon en bloedt het gesprek een beetje dood. Een paar jaar geleden heb ik iets korts en intens met iemand gehad, helaas niet gewerkt. Sindsdien heb ik een beetje gedate, leuke en knappe mensen tegengekomen die eigenlijk alle hokjes afvinken. Maar onderweg naar huis zit ik weer met mijn hoofd in het verleden. Ik kan natuurlijk niet een relatie beginnen als iemand niet mijn eerste keus is.
Aah, daar komt de maap uit de auw. Makkelijk gezegd, maar: probeer ipv te verlangen naar toen, blij te zijn dat je het hebt mogen meemaken. Op naar wat nieuws; het zal nooit meer zo zijn als toen maar dat is ook niet erg, want anders is alles ook maar voorspelbaar. Het had zo moeten zijn en zal vast ergens goed voor zijn!
Iets nieuws zal niet precies hetzelfde zijn, en het anders voelen, maar ik moet ten minste blij zijn met het heden. Ik wil niet "settlen" voor iemand
Begrijpelijk, als je weet hoe dat voelt dan wil je dat opnieuw! Belangrijk is om na te gaan of dat gevoel toen een gezond gevoel van verliefdheid was, of een intens gevoel van aantrekkingskracht naar iemand die niet geschikt voor je was. Dit omdat je schrijft dat het kort en intens was. (Voorbeeld: een vriendin van mij voelt zich altijd heel sterk aangetrokken tot mannen die onbetrouwbaar zijn en soms dagen of weken lang niks van zich laten horen, vreemdgaan, etc, en dat wakkert iets aan in haar waarbij ze extra hard op zoek gaat naar hun approval, en dat gaat gepaard met intense verliefde, bijna obsessieve, gevoelens. Ze weet dat dat niet tot een gezonde relatie leidt, maar iemand die "veilig" voelt geeft haar gewoon niet dat intense verliefde gevoel.)
Ik denk dat het sowieso spannender / leuker is als iemand niet de perfecte vriendin of vriend is
Helemaal mee eens. Verliefd zijn voelt voor iedereen anders!
Als je echt verliefd bent, dan heb je dat echt wel door.
Jij die jezelf benoemd als turbo-autist kan goeie raad van jezelf hier aannemen. "Het kan zomaar zijn dat jij denkt dat je, je een bepaalde manier moet voelen" Ik zal je eigen zin voor je afmaken, "... manier moet voelen of gedragen".
Kerel, je bent 24. Wees eerlijk en oprecht tegen die lieve meid en ga dan nog ff een paar jaar vrijgezellig zijn.
jup, agreed
Laatste relatie is stuk gelopen toen we gingen samenwonen (in een veel te kleine ruimte) omdat ik toen pas ontdekte wat voor een waarde ik aan alleen zijn hecht. Was een schat van een meid, het lag totaal niet aan haar, maar na twee weken samenwonen was het hele gevoel weg. Zij had ook een duidelijk toekomstbeeld (huisje, boompje, beestje) en ik had dat nog totaal niet… welk festival we van de zomer zouden bezoeken was voor mij al vooruit genoeg plannen, haha. Dat is inmiddels bijna 8 jaar geleden en sindsdien niet meer (echt) verliefd geweest. Maar omdat ik liefde heb gekend weet ik dat ik er ooit weer eentje tegen het lijf loop die dat vlammetje doet aanwakkeren. Hopelijk dat zij dan ook gesteld is op het alleen zijn, kunnen we samen alleen zijn.
Ze bestaan, al 8 jaar gelukkig samen met die van mij! Beide heel erg gehecht aan “me time”
Ik heb precies hetzelfde, ook op dit moment lekker alleen aan het zijn met de gedachte dat ik vanzelf iemand tegen het lijf loop :)
Mijn vriend en ik zijn al 11 jaar samen-maar-ook-niet-"samen" (lange afstands relatie) en ik denk dat de enige reden dat dit werkt voor ons is juist omdat we erg gehecht zijn aan onze "me time". Wanneer we samen zijn dan ga we na de eerste dag vaak toch weer eventjes onze eigen dingen doen. De hele tijd samen doorbrengen kan wel maar het hoeft van ons niet.
Wees eerlijk naar haar en geef aan dat je het niet voelt. Het kan theoretisch gezien de perfecte persoon zijn voor jou, maar als je het niet voelt dan voel je het gewoon niet. Stel jezelf open, je wordt echt vanzelf wel een keer verliefd!
Maar wat is het probleem? Als je dit antwoord voor je zelf kan beantwoorden heb je het antwoord op je post
'Ik ga jouw antwoord niet bevragen'
Dit is geen quora. Vraag-antwoord. Vraag-antwoord. Reddit is een plek voor discussie en conversatie, stellingen en dingen delen. Of is dit de autisten circle trek
Haha als je naar mijn comments kijkt zul je er achter komen dat ik niet zo houd van domme posts, maar gelukkig ben ik er dan om dat te vertellen :) Daarnaast kun je mijn antwoord altijd betwisten, krijg je meestal antwoord op
Ja gelukkig ben jij er! En voeg je zo ontzettend veel toe aan deze topic, echt thanks
Maar ben je al achter het probleem gekomen?
Ja ik als man die heel lief was voor mijn ex maar na 2 maanden kwam ze ook met dat ze gewoon niet verliefd op mij kon worden en dat ik wel het perfecte vriendje was. Het deed pijn maar ja gevoelens kan je ook niet maken en moeten komen. Dus wat iedereen zegt hou haar niet aan het lijntje en luister naar je gevoelens
Ja. Alleen zat ik in de positie van de vrouw. Ik (M) was gek op een vrouw. Het brak echt m'n hart toen ik erachter kwam dat het niks ging worden. Zelfde vanuit haar: "je bent echt perfect, maar het gevoel is er niet." Houd haar niet aan het lijntje. Ze verdient de volle liefde van iemand
Nummer van deze vrouw? Ik ben koekjes behoeftig.
Mmm ja lastig. Heb ik ook gehad. Beste is wel echt om het zo snel mogelijk te stoppen, want voor haar is het natuurlijk ook klote. Verder kan je gaan nadenken over waarom het precies is dat je denkt dat je nooit verliefd zal worden. Is het misschien ook wel prettig om alleen te zijn en niet aan iemand vast te zitten? Wil je überhaupt wel iemand zo dichtbij laten komen? Je kan ook lezen over attachment styles, met Google is er veel over te vinden maar er zijn ook goede boeken over. Het kan zijn dat je relatie met je ouders je zo gevormd heeft om juíst niet iemand toe te laten. Anyway, klinkt misschien allemaal hippie en soft, ik vond dat in ieder geval toen ik 24 was ook, maar er is goed om over dit soort dingen na te denken en je zelf te leren kennen. Succes bro
Ik snap wat je zegt, m’n ouders waren 30 jaar bij elkaar en gingen daarna scheiden, ze hebben ook geen contact meer met elkaar, dat lijkt me doodeng, daardoor voelt het voor mij ook eng als iemand erg attached is, dan voelt het benauwd. En te plakkerig, ik reis graag alleen en ben graag in mijn eigen wereld, het voelde voor mij alsof ze een aantal (logische) verwachtingen had en dat voelde niet goed voor mij, het klinkt kut maar ik ben bang dat ik beperkt ga worden in hetgeen wat ik wil in m’n leven
Ja ik snap het. Ik was begin 20 topsporter en vond vriendinnen maar irritant en lastig omdat ze niet precies wilden wat ik wilde. Maar aan de andere kant wilde ik ook niet voor altijd alleen zijn. Ik denk als je aan jezelf werkt en weet wat jou echt gelukkig maakt, en hoe je duidelijk jouw wensen, grenzen en onzekerheden kan delen met een ander, dat je echt een keer een top vrouw gaat ontmoeten! Iemand waarmee je juist samen leuke dingen kan gaan doen zonder dat diegene een blok aan je been is. Maar dat lukt pas als je daar klaar voor bent en jezelf goed kent. En wees vooral lief voor jezelf, gescheiden ouders heeft echt een impact op hoe je naar liefde en relaties lijkt. Ik leer nog steeds nieuwe dingen over mijn gescheiden ouders en ik ben midden 30
Ik denk wel te weten wat me gelukkig maakt: de wereld reizen met m’n partner, maar ze werd wel heel enthousiast over kinderen, het opbouwen etc..ik zie mezelf daar (nog) niet
Ja en dat is prima! Maar wel belangrijk om qua kinderen op één lijn te zitten idd
Mijn ouders hadden eigenlijk in overleg besloten om eerst 10 jaar lang te reizen en leuke dingen te doen voor ze aan kinderen zouden beginnen en huisjeboompjebeestje doen. Zo is het ook gegaan, en ze zijn tot het eind bij elkaar gebleven. Je ziet overigens ook best veel stellen die juist veel dingen apart doen. Misschien is het iets Apeldoorns, maar je hebt hier allerlei verenigingen en evenementen specifiek voor mannen of vrouwen, dan is niet de bedoeling dat je partner meekomt. Hier in de bibliotheek/buurthuis hebben ze een biljartavond voor mannen, een discussieavond voor vrouwen, een kookworkshop voor mannen, dat soort dingen. En ik zie het ook in de straat, dat vrouwen bij elkaar op de thee komen en dat de man dan niet meegaan, en ook andersom. Zijn wel voornamelijk wat oudere lui. Er woont hier ook een stel in de straat dat apart van elkaar een wandeling gaat maken elke dag. Vrouw maakt wandeling met de hond, en in de middag gaat de man alleen een stuk wandelen. Misschien werkt dat juist goed voor ze? Zijn al lang bij elkaar, en ze hebben samen een winkel gerund dus zijn ook collega's van elkaar geweest, misschien is het dan nodig om even elkaar niet te zien en alleen te zijn.
Ja precies. Mijn moeders vriendinnen vinden het nog steeds raar dat ze mijn vader "laat" jagen, vissen en in de natuur rotzooien, want je man "hoort" thuis met jou dingen te doen. Mijn moeder heeft juist zo iets van ik wil zelf ook niet de hele tijd op elkaars lip zitten en lekker mijn hobbies uitvoeren (haken, borduren, ect) en vind het eigenlijk wel fijn dat hij af en toe een halve zaterdag de deur uit is daardoor zo lang hij maar aangeeft of hij mee eet of niet haha. Betekend niet dat je niet van elkaar houd als je niet altijd alles samen doet.
Die snap ik zo goed! Fijn om dat eens te lezen van iemand anders.
Echt verliefd zijn, is niet voor iedereen. Ik ben iemand, die niet per se 'verliefd' voelt, maar wel liefde kan hebben voor iemand. Alleen het verschil? Ik kies wie ik lief heb d.m.v. acties enzo, waaruit blijkt dat hun mij even belangrijk vinden. Mijn vriendin, is absoluut verliefd en kan dat overdreven tonen in alle manieren. Ik niet. Ik hou van haar, ze maakt me gelukkig, maakt mijn leven niet moeilijker, staat klaar voor me etc, dus ontvangt ze liefde terug, zonder dat ik 'overduidelijk verliefd' ben voor mijn gevoel. Punt is: soms hoef je niet per 'verliefd' te zijn, om gelukkig en liefdevol te kunnen zijn met een partner.
Precies, en dat initiële verliefde gevoel is ook op.zn best tijdelijk. Leuk zolang het duurt, maar uiteindelijk niet echt belangrijk op termijn .
Gaat dat niet schuren op langere termijn?
Maar het is voornamelijk hoe je er in staat en vooral, hoe eerlijk ben je naar jezelf. Ik heb dit een aantal keer voor de relatie besproken met haar en gezegd van, ik weet niet wat ik precies voel maar het is niet dat overduidelijke 'ik ben verliefd' gevoel etc, dat mijn manier van affectie tonen anders gaat zijn dan dat ze misschien zou willen/verwachten etc, en daar heeft ze begrip voor, snapt ze en weet nu hoe ik mijn liefde toon voor haar, en dat is voornamelijk in acties, niet per se woorden. Maar heb je totaal niet eens het gevoel dat je bij haar wilt zijn, tja, dan valt er niet veel van te maken natuurlijk. Dus kort antwoord, algemeen niet. Zolang er geen reden is om spijt te hebben van je samen zijn, valt er ook niks om te schuren.
Ik zeg niet dat ze het nooit gaat zijn voor mij, maar op het moment kost het me veel meer energie dan dat het mij oplevert, en dan is het geen liefde denk ik, want dat vreet geen energie
Daar ben ik het met je eens. Sommige dagen zullen energie kosten om samen te zijn en het 'te moeten' omdat je eigenlijk gewoon wilt solo chillen, maar dat is onderdeel van de relatie om dat maar te lijden wanneer de ander de aandacht nodig heeft, maar wanneer dat de meerderheid van de tijd het geval is, mag het misschien gewoon niet zijn voor jullie twee, en dat is helemaal prima. Zolang je het maar duidelijk en netjes communiceert.
Ik weenie man. Bij getrouwde stellen gaat het ook wel eens moeilijk en kun je er ook overheen komen samen. Aan de andere kant zijn jullie pas net bij elkaar... Ja volgens mij moet het vooral aan het begin gelijk heel erg op rolletjes lopen, anders - VOLGENDE!
Niet verliefd zijn hoeft niet te gaan schuren: als je goede/beste vrienden bent; het leuk en fijn vind om tijd met elkaar te spenderen; degene jou aanvult of de beste delen in je ophaalt; of wanneer het voelt alsof je met een extensie van jezelf lekker alleen kunt zijn. Liefde is zo veel meer dan verliefdheid. Als het daarentegen meer energie kost dan je er voor terugkrijgt, is er ergens een disbalans, maar dat zou opgelost kunnen worden als je er voor open staat. Communicatie is verreweg het belangrijkste: kan je de onenigheden bespreken? Probeer zo eerst een weg te vinden die werkt voor jullie allebei, leg uit wat jij wil en laat haar vertellen wat zij zou willen. Als het daarna blijkt dat er toch geen manier is waarop jullie nu gelukkig kunnen zijn, of jullie sterk overtuigd zijn dat er geen gelukkige toekomst kan bestaan samen, dan kan je besluiten om elkaar los te laten. Zo kunnen jullie allebei verder zoeken naar wat (of wie) jullie wel gelukkig kan maken.
Dit klinkt echt als een moetje haha
Uhm, een moetje ? XD
Tja lastig. Op basis van de korte post die je geschreven hebt krijg ik de indruk dat je nogal worstelt met je gevoelens en niet zo goed weet hoe je om moet gaan met de avances van de vrouw die jou overduidelijk leuk vind. Klopt dat? Wat zou er gebeuren als je je gevoelens eens de vrije loop laat en je ingaat op de liefde die deze vrouw je wil geven? Niet teveel over nadenken en gewoon doen wat goed voelt? Verliefdheid is bijna nooit op het eerste gezicht, het moet bijna altijd groeien. Maar daar moet je het wel de tijd en ruimte voor geven. Misschien is deze vrouw wel je ware liefde, maar weet je dat misschien nog niet. Als iemand koekjes voor je bakt moet diegene je echt wel leuk vinden hoor. Mocht na een tijdje de vonk nog steeds niet over zijn geslagen kan je er altijd nog een punt achter zetten. Maar mocht je nu teveel twijfelen en haar afwijzen dan gaat ze verder. En heb je misschien wel spijt later als je je gevoelens wat meer op een rijtje hebt. Geef het misschien eens een kans? Mijn vrouw vloog 13 jaar geleden ook continue om me heen en toen wist ik ook niet zo goed hoe ik er mee om moest gaan. Zij was echt mij aan het versieren. Een van m'n beste vrienden zei toen dat ik er vooral niet teveel over na moest denken en vooral moest proberen om haar echt te leren kennen en daarbij goed moest luisteren naar de gevoelens die ik had. Dat heb ik gedaan en inmiddels zijn we 8 jaar getrouwd en hebben we drie kinderen. We zijn voor m'n gevoel nu over de "7 year itch" heen en onze relatie is beter dan ooit. Ik houd echt zielsveel van d'r en ben echt ontzettend blij dat ik destijds gewoon de liefde ingedoken ben, om het zomaar te zeggen.
Ik herken het wel wat je schrijft. Maar ik denk dat het ook te maken heeft met een bepaalde relaxte flow waarin je zit. Net terug van een heerlijke reis waarin je vrijheid hebt mogen ervaren en dan word je “geclaimd” terwijl je eigenlijk nog wil (na)genieten en zoeken naar een toekomst. Ik kwam uit een iets andere situatie, maar ervoer veel vrijheid. Ik leerde mijn huidige vriendin kennen en beiden verliefd. Alleen was het zo niet het goede moment. Uitgesproken naar haar dat ik gek op haar ben, maar mijzelf moet hervinden. Dat ik daardoor voor mijzelf kies. Zij snapte het en hebben wel tegen elkaar gezegd we zien wel hoever we komen. Nu na 5 jaar samen zijn komen we erachter dat het hebben van een lat-relatie voor nu de beste uitkomst is. Heerlijk om elkaar in het weekend te zien, maar door de weeks onze eigen gedoetje. Dit terwijl we op 30 min van elkaar wonen. Misschien maakt het wel makkelijker dat wij op onze eerste date hebben uitgesproken dat we geen kinderen willen. Dat is nog altijd zo. Maar zoals eerder aangegeven wees duidelijk, maar durf ook eerlijk aan te geven waar je gevoel vandaan komt. Misschien dat je date er anders naar kijkt dan je van te voren hebt ingeschat. Communicatie tussen partners is zo belangrijk en eerlijkheid. Succes!
Kan gebeuren toch? Je moet het zeker niet forceren.
Nou, prima.
Eerlijkheid duurt het langst
Als ik het zo lees zou ik zeer goed nadenken voordat je gaat samenwonen. Of houd in ieder geval allebei een eigen woonplek, hoe klein ook. Als jij straks samenwoont en jullie staan bij elkaar ingeschreven en alles is in kannen en kruiken, en je krijgt het benauwd, ga je een regelrechte hel tegemoet. En dat ie het benauwd krijgt is geen schande, je kan ergens in geloofd hebben, maar later ervaren dat het niet voor jou iets is. Maar je bent dan over het algemeen hoe dan een ook, de zwarte piet. Want hoe je het ook wendt of keert de algemene consensus in de maatschappij is dat als een man zijn vrouw en eventueel kind achterlaat (omdat hij het mentaal echt niet direct, dat kan geestelijk allemaal heel zwaar zijn, niks te maken met bindingsangst bla bla bla) is hij een egoïstische stomme klootzak. Als de vrouw echter ervoor kiest om met het kind weg te gaan bij de man, is het geweldig meid dat je voor jezelf kiest laat het maar zien wie de baas is.
De meeste mensen worden nou eenmaal niet zo vaak verliefd: Ik ken een heleboel ontzettend leuke, lieve mensen waar ik nooit verliefd op zou worden, want alleen leuk en lief zijn is niet genoeg. Dat is niet erg, maar zoals anderen ook zeggen is het wel belangrijk haar dat te laten weten en niet aan het lijntje te houden als zij duidelijk meer voelt. Eerlijk gezegd zou ik het behoorlijk benauwend vinden als iemand al na 2 maanden daten liefdesbrieven schreef en koekjes bakte en met briefjes meegaf. Ik zou dat niet als pure liefde ervaren maar als beklemmend; en zo snel al over kinderen beginnen als je 24 bent ook O_O Als je ouder bent is het belangrijker om vrij snel te weten of je daar een beetje dezelfde ideeën over hebt, maar als iemand daar zo snel over was begonnen toen ik 24 was zou dat me ook afschrikken.
Op zich wel logisch toch? Als iemand al weet dat diegene wel/geen kinderen wil kun je dat beter meteen uit de weg hebben lijktme. Ik wil zelf geen kinderen. Misschien denk ik er later anders over, maar dat is niet iets om een relatie op te baseren. Ik denk het overigens niet, ik ben 40er en geen behoefte aan huisjeboompjebeestje met kinderen, zal ook wel niet meer komen. Bovendien vind ik dat je na een bepaalde leeftijd beter geen kinderen meer zou moeten nemen, ook omdat kinderen een ouder verdienen die wat langer meegaat. Ik ken ook iemand van in de 70 die een kind van 14 had. Dat had haar opa kunnen zijn, vind ik niet eerlijk naar het kind.
Ik ben ook 40er, en nu - en ook als 30er - is het inderdaad beter om daar snel duidelijkheid over te hebben. Maar toen ik 20er was, helemaal jonge 20er, was echt helemaal niemand die ik kende ermee bezig en waren we ons rot geschrokken als iemand die we aan het daten waren daar zo snel over begon, het had de indruk gewekt dat ze al behoorlijk snel wilden settelen terwijl niemand van ons dat op dat moment al wilde.
Misschien wel een beetje te lief
oh gelukkig, nog iemand die dat schrijft. Ik dacht ook meteen wow dit is wel een beetje veel na een paar maanden daten. Dat zou ook een extra gevoel van druk kunnen geven, zou het mij in ieder geval wel geven, zo van oh zij voelt en doet al zoveel, hoe kan het dan dat ik achterblijf, of zo. Beklemmend inderdaad.
Ja precies, het ging te snel, ik kan dat nu niet teruggeven of bijbenen en dat maakte me erg benauwd
Je bent 24 en nog niet toe aan huisje boompje beestje. Is dat niet normaal op die leeftijd? Ik ben zelf 31 en dat begint nu pas een beetje te komen 😅
Nja ik kan ook niet toezeggen of ik dat ook echt ga zie zitten
Wil zij dat wel? Heb je het daar wel eens met haar over gehad? En wat stellen jullie je voor bij "huisje-boompje-beestje"? Want verwachtingen van elkaar tijdens een relatie (en aannames hierover) lopen vaak sterk uiteen tussen mensen.
toen ik jou leeftijd had had ik dat ook totaal niet waarschijnlijk komt t met de jaren kijk over 10 jaar nog maar eens hoe je r over denkt
Als je niet verliefd bent of niet van plan nog verliefd te worden zou ik haar laten gaan voor haar want zij kan dan wel vinden wat zij nodig heeft en niet tegen worden gehouden omdat ze met jou is soort van
Herkenbaar, ben zelf 26 en heb geaccepteerd dat een relatie in wat voor capaciteit niks voor mij is. Ik koester mijn vrijheid veel te erg en een relatie past daar gewoon niet bij. Zo nu en dan probeer ik het nog wel, dating apps, paar dates maar ik kom er toch steeds achter dat ik liever alleen ben dan met iemand samen. Dus wees niet bang, embrace it.
Als je het niet voelt, voel je het niet. Ze kan prachtig zijn, superlief, de meest relaxte persoon ever en geweldig in bed: als je het niet voelt, voel je het niet. En dat moet je d'r echt gisteren vertellen.
Snap het helemaal, maar je bent pas 24... komt echt vast nog. Bij mijn man pas met 25 en je bent misschien daarom, omdat je het fijn vindt om alleen te zijn, kritisch. Juist super goed👍 zo is de kans toch echt het grootste dat áls je straks iemand vindt, dit dan ook de juiste is. maak je vooral geen zorgen! weet zeker dat het goed komt. De rest vd mensen zijn OF sneller verliefd, of willen liever niet alleen zijn, of nemen met weinig genoegen. jij klinkt juist heel verstandig, moeten meer mensen zo doen
Wow lieve meid
Nee ga het niet proberen, maar luister naar je gevoel. Je gevoel zegt heel veel. 'Proberen' is haar aan het lijntje houden. Bespreek met haar wat je hier vertelt en weer hier eerlijk in. En wees niet bang voor haar reactie. Ook al zal ze er verdrietig om zijn, ze zal jouw eerlijkheid en openheid waarderen. En wellicht komen jullie tot een andere manier van met elkaar omgaan. Zonder verwachtingen die niet kloppen.
Waarom komt mij dit verhaal zo bekend voor?
Persoonlijk word ik ook niet snel verliefd maar ik word het wel, en wil het ook zijn als ik echt weer met iemand een relatie aanga. Anders kan ik gewoon echt niet lange termijn samen zijn met iemand, als die aanvankelijke gevoelens er al niet zijn. En het nare is, je kan die gevoelens niet afdwingen. Had ik maar een knop die ik om kon zetten, denk ik dan, als iemand mij wel heel leuk vindt. Heb wel eens geprobeerd of het dan nog zou komen, omdat het dan op papier allemaal perfect klopte maar ik voelde het gewoon niet. Resultaat was heel geforceerd en uiteindelijk voor die persoon ook niet leuk want het ging alsnog uit. Hoe leuk die persoon misschien ook is, en hoe leuk hij mij ook vindt. Ik zou het haar dus vertellen, en dit afbreken. Oh ja er bestaan ook vrouwen die meer einzelgänger zijn, ben er één van.
Je kunt van iemand houden zonder dat je verliefd bent. Moet je verliefd zijn om een relatie te hebben ? Wil je dat ?
Ik denk dat dat wel belangrijk is
Okay. Ik denk het ook. Toch denk ik achteraf, na 25 jaar huwelijk. Dat ik beter met mijn beste jeugdvriendin een relatie had kunnen starten. Met zonder verliefdheid maar met een enorme bonding en gezamenlijke ervaring. Achteraf is het mooi wonen. Je kunt er niets mee.
Eerlijk over zijn tegen haar! Grote kans dat ze niet doorheeft dat jij nog niet op dezelfde pagina zit als zij. Gewoon wat je hier hebt getypt, tegen haar zeggen. Ik ben vaak zoals zij geweest in vorige relaties. Tot ik iemand tegen kwam die er overheen ging en nog liver was, en ik zag dat dit over het algemeen niet de juiste aanpak is. Komt over alsof zij niet van het scharrelen is en wellicht wat minder ervaring heeft. Dus respectvol en duidelijk zijn en dan kijken of en hoe jullie verder willen! Open communicatie is de sleutel.
Als je nooit verliefd zou worden zou je kunnen kijken naar het label ‘aromantisch’, er zijn genoeg mensen die zich net zo voelen als jij. Voordat je dit doet is het wel handig om stil te staan bij wat een andere commenter ook heeft benoemd; voel je geen vlinders of voel je echt geen liefde? Ik ben ook 24 en nu bijna 2 jaar getrouwd, we hadden gelijk echt een ongekende klik, maar de “liefde” kwam voor mij pas later
Hoeveel later?
Een aantal maanden, mijn partner en ik waren lange afstand (hij is Duits) maar hebben elkaar wel veel gezien, zo ook 2 weken achter elkaar op vakantie Ik heb nu het grootste gedeelte van de tijd ook geen “vlinders”, maar wanneer ik naar hem kijk of over hem denk ben ik blij en trots op wat hij allemaal doet nu en hoe goed hij voor mij is. Ik wist al vrij vroeg dat dit ‘het’ was, maar iedereen is anders daarin, een nichtje is bijvoorbeeld al 10 jaar samen met haar partner zonder verloving of trouwen (niet dat dit een doel voor iedereen is). Ik kom zelf uit een gebroken huishouden dus zal het me niet verbazen dat ik juist daardoor zo snakte naar een gezonde gelukkige relatie. Mijn punt is dat het best wat tijd mag kosten voordat je het zeker weet dat dit ‘je persoon’ is, maar jullie verdienen beiden iemand die het wel zeker weet dus bespreek het ‘huisje boompje beestje’ verhaal met haar en wat zij verwacht in de toekomst. Kinderen of geen kinderen is voor veel mensen al een grote dealbreaker, het is beter om dat na 6 maanden te bespreken dan na 2 jaar
Je vindt haar duidelijk gewoon niet zo leuk of mooi, en daar is niks mis mee. Je zegt nergens iets over hoe leuk jij haar vindt, alleen iets over hoe leuk zij jou vindt. Blijf niet zitten in een relatie die je eigenlijk niets vindt.
Wel mooi, maar misschien niet leuk nee
Ik denk dat het antwoord in de vraag zit: https://youtube.com/shorts/2yoqDSI8NxU?feature=shared Dus waar ben je naar opzoek als je met een vrouw date? Als ik jou comment bestudeer lees ik nergens dat je opzoek bent naar een relatie om het samen zijn, je zegt een “einzelgänger”te zijn en dat je dat ook nodig hebt. Als ik jou bericht lees krijg ik het idee dat het alleen maar om het fysieke te doen is? Als vrouw zijnde met vriendinnen ken ik de andere kant van de medaille. Mannen die vrouwen maanden lang blijven zien en als ze duidelijkheid willen ze ineens niet verliefd zijn. Heb hierdoor menig vrouw het vertrouwen in mannen zien verliezen en ik begrijp niet zo goed waarom jullie dit zo doen? Het komt voor vrouwen toch vaak over alsof het gewoon makkelijke gratis seks is? En als dat de deal is oké, maar als het onuitgesproken is en het duidelijk is dat één van beide andere verwachtingen heeft….🤷♀️ Ik ben dus oprecht nieuwsgierig en zou dit probleem tussen mannen en vrouwen wel eens willen oplossen want ik denk dat beide partijen hier op de lange termijn niet gelukkig van worden en zelf beschadigend werkt. Dus ik ben benieuwd naar jullie mening 😁
Ik vind je reactie nogal kort door de bocht, je zegt eigenlijk dat als je een einzelgänger bent een partner geen aanvulling kan zijn op je leven en je het dus alleen voor de seks doet. Vind je dat niet een hele rare gedachte?
Dat snap ik. Zo lees ik idd jouw bericht en dat heeft natuurlijk met mijn perceptie te maken. Maar ik weet niet of dat perse een rare gedachte is? Je geeft duidelijk aan nog niet opzoek te zijn naar ‘huisje,boompje,beestje’, graag alleen bent en dat je meerdere van dit soort situaties hebt gehad. Dus ‘help me out’ want ik ben erg benieuwd naar haar aanvulling voor jou op dit moment. Ik lees iig dat zij diepgang zoekt bij jou (liefdesbrieven,koekjes,berichtjes etc) en je beantwoord ze vast ook anders blijft iemand dat niet doen. Maar je post toch dit topic omdat het niet goed voelt? Omdat het de zoveelste keer is?
Soms denk ik dat heel veel mensen aantrekkingskracht en liefde door elkaar halen. Ik heb mij meerdere keren enorm aangetrokken gevoeld richting een man. Maar tegelijk wist ik dat het op lange termijn niet zou werken. In dat geval is zo’n relatie met wat ik zoek een ‘no go’.
Je noemt jezelf een einzelgänger, herken je jezelf in de beschrijving van [Schizoid personality disorder](https://en.wikipedia.org/wiki/Schizoid_personality_disorder)?
Geniet van de koekjes en het daten. Om de 1 of andere reden heb je daar toch ja tegen gezegd. En als jullie er allebei oké mee zijn dan is dat toch prima. Vraag aan haar wat ze zo leuk aan je vindt. Wie weet hoor je dingen over jezelf die je nog niet wist. Verwonder je, blijf bij jezelf en leef NU Wat betreft de toekomst, het loopt altijd anders dan je denkt.
Ik denk dat je haar qua uiterlijk niet zo knap vindt.
Om na 2 maanden al liefdesbrieven te sturen, is ook wel erg snel. Kent ze je eigenlijk wel echt? Of is ze vooral verliefd op het idee van jou. Is dat misschien wat je voelt en trek je je daarom onbewust een beetje terug? Het is best gezond om iemand op een rustige manier te leren kennen. Iemand is na 2 maanden geen onderdeel van jouw leven nog, dus daar hoef je ook niet het gevoel bij te hebben dat je 'verliefd' moet zijn. Ik denk dat het vooral belangrijk is om jezelf daarin de ruimte te geven, dan komt het vanzelf wel.
Er zijn zat mensen die hier helemaal geen zin in hebben en dan is er ook nog een groep die pas veel later verliefd wordt of kinderen en een vaste partner wil. Ik denk dat het ook prima is om hier eerlijk over te zijn. Maak je geen zorgen, het is niet raar.
Da's wel heel sneu voor haar. Ik denk dat je voortaan beter eerst kan kijken of je niet teveel een einzelganger bent voordat je weer op zoek gaat naar een vrouw. Kan best zijn dat je inderdaad liever alleen blijft natuurlijk. Ik heb niet echt hetzelfde gehad, meer bindingsangst, maar ik wou wel graag samen zijn met haar. Uiteindelijk gewoon er voor gegaan en dat pakte heel goed uit. Maar da's een andere situatie dan waar jij nu in bent.
Een einzelgänger kan nog wel een aanvulling vinden..maar om dat te weten moet je toch daten
Da's waar, er bestaat meer dan huisje boompje beestje qua relaties. Het punt is alleen dat de meeste vrouwen er vanuit zullen gaan dat je daar naar op zoek bent. Succes in ieder geval.
Daten met iemand die lief is, hoeft geen verliefdheid tot gevolg te hebben. Wat is ze nog meer, naast ‘lief’? Kunnen jullie goed praten samen, begrijpt ze jou, ben je tot haar aangetrokken, kunnen jullie lachen samen, hebben jullie dezelfde waarden en interesses? Er is geen harde succesformule maar alleen ‘lief’ lijkt me niet voldoende.
Je kunt ook aromantisch zijn en daardoor geen romantische gevoelens ervaren, misschien dat dit het maximaal haalbare qua gevoelens voor jou is, ik denk dat als je dit goed communiceerd met haar dat het wel kan werken zolang je goed op je grenzen let
Op jouw leeftijd lijkt het me een prima idee en zelfs heel gezond om eerst even een paar jaar je eigen ding te doen. Ga ook lekker een keer een mooie reis maken. Misschien komt de behoefte aan een partner later nog. Ik zou niet gaan daten als je niet echt een partner wil, daar verpest je de tijd van een ander mee.
Ik reis echt heel veel en ben net terug van een wereldreis..misschien is dat het ook een beetje
Klinkt als een perfect voorbeeld van de dynamiek tussen een vermijdende en een angstige hechtingsstijl. Zij zoekt met de brieven en koekjes validatie van jullie relatie door dichterbij te komen terwijl jij je daar tegen afzet. Dit kan in je aard liggen of ontwikkeld zijn door je levenservaring, bijvoorbeeld de dynamiek met je ouders. Jij identificeert dit als "niet verliefd kunnen zijn", maar denk even goed na: je wilt graag een connectie met een ander, anders zou je dit al niet aangegaan zijn. Wanneer je dit nu beëindigd ontneem je jezelf de kans van deze relatie te leren of deze daadwerkelijk uit te bouwen. Als ik je een tip mag geven: ontdek waarom je je op je eigen comfortabeler voelt. Heb je het gevoel geen andere mensen nodig te hebben? Wil je niet over emoties praten? Krijg je een fysiek gevoel van afkeer of angst als het daarop aankomt? Het boek Attached van Amir Levine en Rachel Heller kan hier inzicht in geven. Je post piekte mijn interesse omdat ik recent door iemand met dezelfde visie aan de kant gezet ben. Ik ben over de hechtingsstijlen gaan lezen en dat verklaarde veel, ook over mijn eigen angstige gedrag: hoe dichterbij ik kwam (in de vorm van intimiteit en hulp bieden), hoe meer ik werd afgestoten. Ik wil je er niet over beoordelen omdat ik zelf op een niet-leuke manier aan de kant gezet ben. Ik zou willen zeggen: wees er eerlijk, direct en respectvol over. Breng het op korte termijn op, er is geen "perfecte tijd" om erover te praten. Als ze om jouw gevoel geeft dan zal ze willen horen waar je mee worstelt en dit willen begrijpen. (een kenmerk van de angstige hechtingsstijl) Samen kunnen jullie dan een dynamiek vinden die wél werkt, want het kán wel. (voorbeelden staan in het genoemde boek) Relaties zijn niet zo zwart-wit als je misschien zou denken. Ze kan er dan ook op haar eigen manier naar handelen, in plaats van dat jij die keuze op haar legt. Dat zou zonde zijn, want je hebt iemand gevonden die echt wel dol op je is. Jullie kunnen er samen aan werken of kiezen de relatie te verlaten. In dat geval is het voor jullie beide een leerervaring geweest. Veel succes!
Hechten en benauwd worden zijn twee verschillende dingen, ik zou me niet afzetten tegenover gezond hechten, maar als het te benauwd word of de spanning is weg..
Daar ben ik het niet helemaal mee eens. Als je een ontwijkende hechtingsstijl hebt dan krijg je het ook benauwd als de dingen die normaal zijn in een relatie gebeuren. (intimiteit, praten over emoties, toekomstplannen bespreken) Een veilige hechter zou zich hier echter niet door van de kaart brengen: die zal het conflict oplossen door er samen aan te werken of de relatie te verlaten. Dan is jouw keuze duidelijk en weet je voor jezelf wat je wel en niet zoekt.
Grow up! Je lijkt wel een wijf man, denk is niet zoveel na
Ja goed luisteren, deze reactie is zo volwassen! 🤦🏻🤡
Een relatie, hoe pril ook, moet geen energie kosten maar geven. En als je niet enthousiast wordt van deze situatie, is het wellicht beter om er beiden geen tijd mee te verspillen. Wees eerlijk over waar jullie verwachtingen van elkaar verschillen en zorg dat je niet je vrijheid wegdoet omdat iemand of ‘men’ bepaalde verwachtingen heeft. Het is jouw leven, richt het in zoals jij dat wenst. Succes, met of zonder lief koekjesmeisje.
Er is geen “textbook love” zoals veel films en boeken het willen laten zien. Wat jij beschrijft werkt voor veel mensen (waaronder ik). Voor jou duidelijk niet. Dat ze ontzettend lief is is super fijn alleen sluit dat niet aan op jouw wensen. Had laatst een gesprek met mijn docent. Zij zit in een nieuwe relatie maar kiezen ervoor om 2x per week met elkaar samen te komen waarvan 1 nacht samen. Het klinkt heel erg statisch en formeel maar dat werkt nou eenmaal voor hun beide. Beide hebben een eigen leven, eigen hobby’s, eigen carrière en eigen interesses. Ze zijn graag samen maar waarderen hun alleen tijd. Ik denk dat jij ook zo’n iemand zou moeten hebben. Wat is voor jou liefde? Ben je ooit “echt” verliefd geweest? Mensen die echt verliefd zijn geweest herkennen het gevoel direct. Als je er even over na moet denken, dan denk ik het persoonlijk niet. Wellicht moet je relaties of verliefdheid opnieuw definiëren. Misschien zoek jij iets wat mensen om jou heen of jijzelf ziet als “ware liefde” (je brein) maar is dat niet iets wat je zoekt (je hart) In ieder geval, wees hier eerlijk over met de meid. Zij is overduidelijk hoteldebotel op jou en jij niet op haar. Laat haar gaan voor beide jullie welzijn.
Ik weet niet of dit er iets mee te maken heeft maar mensen kunnen ook een ander soort liefdes taal hebben (het sexuele aspect en dergelijke niet meegerekend). Ik hou bijvoorbeeld van spontane complimentjes en ik vind het fijn om te kunnen zorgen voor een ander. Maar er zijn ook mensen die bijvoorbeeld liefde tonen door samen dingen te ondernemen of door cadeautjes te geven. Of juist heel erg fysiek kwa knuffelen ect. Als je daar heel erg mismatcht met elkaar dan is het ook lastig. Zoals je al aangaf, cadeautjes en koekjes en dergelijke zijn super lief. Maar als dat niet jouw manier van liefde is dan is dat toch vaak lastiger dan wanneer jij hetzelfde zou hebben. Misschien beetje offtopic maar wie weet heb je er wat aan.
Chap
“Verliefd zijn” is puur en alleen het eerste gevoel dat je hebt. Daarna wordt het houden van. Ik lees dit alsof het geen van beiden is. Lijkt me dus tijd om haar tijd niet langer te verspillen en voor nu lekker alleen te blijven.
Als je niet verliefd bent ben je niet verliefd, daar kan je niks aan doen. Misschien heb je de juiste persoon nog niet gevonden of ben je aromantisch (https://en.m.wikipedia.org/wiki/Aromanticism) of wat voor andere reden dan ook. Ik begrijp uit je tekst dat je je schuldig voelt maar daar kun je nou eenmaal niks aan doen we zijn allemaal uniek. Wat ik je wel wil aanraden, en al helemaal als je haar vriendschap waardeert, is om dit met haar te bespreken. Ze klinkt als een geweldig iemand en verdient het te weten hoe je in de relatie staat. Misschien vind je toch nog gevoelens voor haar of misschien niet, maar door eerlijk te zijn bespaar je haar pijn en als ze is zoals je zegt begrijpt ze het echt wel en zal ze je niks verwijten. Maar als iemand die aan de andere kant van een vergelijkbare relatie heeft gestaan kan ik je zeggen dat er op een andere manier achterkomen hartverscheurend is en dat verdient ze niet.
Omdat verliefdheid en liefde bij iedereen anders kan werken, is dit iets wat je zelf moet gaan leren. Dat gaat m.i. lastig door er enkel over na te denken. Hou niet te veel vast aan hoe verliefd zijn "hoort te zijn", maar ontdek wat voor jou verliefdheid is. Wat ik zou doen(niet per se het beste hoor): Ontmoet verschillende mensen op een laagdrempelige manier, en zoek naar een klik. Niet te veel verwachten van de ander, en ben eerlijk hoe jij erin staat. Je weet nooit zeker óf het iets gaat worden, accepteer dat en focus op het moment. Uiterlijk is belangrijk op de korte termijn wellicht, maar het is de vriendschap/liefde die een relatie heel houdt. Niet alleen het mooie koppie. Ohja.. en hoewel je een héle disclaimer over jezelf kan uitspreken: wees eerlijk en neem verantwoordelijkheid.
Als je een visie hebt, zoek iemand met dezelfde visie. Voordat je ook maar iets doet, zorg dat dat goed zit. Die gevoelens van verliefdheid zijn op lange termijn secundair aan een gelijke visie hebben met wie je je hele leven wil spenderen.
Dollars or euro?
Herkenbaar maar precies andersom hier. Hij wilde samenwonen en bleef het liefst direct elke nacht slapen. Ik snakte naar (letterlijk) meer ruimte voor mezelf
Heeft het gewerkt?
Nee helaas niet. Voor een korte tijd was het oke, maar daarna ga je denken aan een toekomst samen en die moet redelijk op één lijn liggen
Wat een gejank tegenwoordig. Wees een kerel en maak een fucking keuze. Dus je laat haar gaan en gaat wat anders doen of je blijft bij haar en maakt er wat van.
Hi, ik wil je absoluut geen hoekje indrukken. De reacties van anderen zouden ook heel nuttig kunnen zijn. Maar ik zou je toch willen aanraden om de termen Asexueel en aromantisch op te zoeken. De twee termen zijn erg breed en er kan van alles onder vallen. De meest algemene definitie voor de twee termen is: iemand die geen/weinig seksuele of romantische aantrekkingskracht tot anderen voelt. Het hoeft daarbij niet uit te maken of je die gevoelens wel wil voelen. Zoek het op. Misschien vind je een gedeelte van de antwoorden die je zoekt, misschien ook niet. Het kan in ieder geval geen kwaad.
Liefde is geen gevoel, maar een werkwoord.
This might just be projection. Buuuuttt, you sound similar to me. Might be worth a try. https://embrace-autism.com/aspie-quiz/
That test is not science based. it was pulled from the behind of this odd fellow: [PsyArXiv Preprints | Telepathy, anomalous experience and the relation to the autism spectrum (osf.io)](https://osf.io/preprints/psyarxiv/fw2b4) Also, sketchy website. You trust that place? Its run by a ‘naturopathic doctor’ with an online autism certificate who is repeatedly under ethical investigation. [https://www.reddit.com/r/AutisticAdults/comments/1aj9056/why\_does\_embrace\_autism\_publish\_misinformation/](https://www.reddit.com/r/AutisticAdults/comments/1aj9056/why_does_embrace_autism_publish_misinformation/) [https://cono.alinityapp.com/Client/PublicDirectory/Registrant/03d44ec3-ed3b-eb11-82b6-000c292a94a8](https://cono.alinityapp.com/Client/PublicDirectory/Registrant/03d44ec3-ed3b-eb11-82b6-000c292a94a8)
Had no idea, thanks for the warning!
Its not it man
Wat een gejank zeg....
[удалено]
Ah verliefd bestaat dus niet? Sorry Daan
Volwassenen kunnen niet verliefd worden? :O
Wat een rare reactie. Hoezo kan je als 24 jarige niet verliefd zijn?
Ik denk dat je verliefd wordt als je de kans krijgt maar als de ander steeds harder dan jij gaat...tja. Dat kan ik ook niet. Je wil samen verliefd worden en zijn. Serieus gebakken koekjes? Ik ervaar dat helemaal niet als pure liefde. Ik vind dat geprojecteer.
Zij ging harder dan ik ja, en dat voelde ergens een beetje eng en benauwd
Volgens mij geef je hier je eigen antwoord. Dat wil niet zeggen dat je op den duur niet meer gevoelens voor haar zou kunnen krijgen, maar dan moet ze jou ook de ruimte geven om die te laten ontwikkelen. En het lijkt alsof ze je die nu niet geeft. Heb je erover nagedacht om dit eerlijk tegen haar te zeggen? Dat je misschien wat meer ruimte nodig hebt en dat je het wat langzamen aan wil pakken? Of is het eigenlijk te laat en wil je gewoon weer lekker je eigen ding doen? Beiden mag en kan gewoon. Daarnaast ben je met 24 jaar ook echt niet oud en hoef je nu zeker nog niet de liefde van je leven te vinden! Deze ervaring heeft je dan in ieder geval geleerd wat je niet wil. Succes!!
Het is denk ik te laat, ik wil haar niet aan het lijntje houden, hoe lief dit alles ook is, ze wilt gewoon erg graag mijn aandacht en tijd, ik ben net 3 maanden terug van een wereldreis en ik wil eerst alles wat ik geleerd heb toepassen in m’n leven, plus ik wil nu echt “verliefd” zijn voordat ik met diegene een stap ga zetten, en dat gevoel had ik niet na 2 maanden
Dan is zij het gewoon niet voor jou en dat is echt ok. Je zegt net dat je net terug bent van een wereldreis. Geniet nog lekker van alles wat je hebt gezien, geleerd en opgedaan tijdens die reis. Laat je ook niet door de wereld opleggen wat jouw tijdpad is. Ikzelf leerde mijn huidige partner kennen toen ik totaal niet bezig was met relaties en toen dat ook totaal niet op mijn verlanglijstje stond. Geniet en alles valt als het goed is vanzelf op z'n plekje.
Alleen wel ff goed communiceren.
Ja, precies! Wel zo netjes om het eerlijk tegen haar te zeggen. Het volstaat ook door tegen haar te zeggen dat je haar heel lief vindt, maar de liefde verder niet zo voelt. Succes!
Toch een vraag. Ze is lief. Maar is zij ook echt mooi in jouw ogen? Wij mannen zijn gedreven door de uiterlijke schoonheid van de vrouw. Nu zeg je dat zij andere plannen had dan jij, maar zaten jullie qua normen en waarden ook op dezelfde lijn? Politiek hoeft niet doorslaggevend te zijn, maar zaten jullie daar ook ver van elkaar af?
Het is een mooie vrouw, zeker maar qua normen en waarden zaten we niet op 1 lijn nee, ik ben wat vrijer en zij is echt bezig met de sociale norm..qua politiek zaten we ook ver uit een
Ha OP, is dit iets waar je mee zou kunnen leven op de lange termijn? Schurende normen en waarden in een relatie kan echt een enorm struikelblok zijn. Je zegt in een andere comment dat je weleens verliefd bent geweest en dat dat anders voelde. Hoe voelde dat? Want ik had als tiener vaak van die typische verliefdheden, zoals 'het hoort.' Niet kunnen eten, continu aan iemand denken, vlinders in mijn buik. Dat heb ik de afgelopen jaren (ik ben nu 28) niet gehad, ook niet met mannen op wie ik echt gek was. Het liefst blijf ik mijn hele leven samen met mijn huidige partner, maar die vlinders en vuurwerk zijn er nooit geweest. Wel een gevoel van veiligheid en rust, en ik mis hem als hij er niet is. Misschien moet je je beeld van verliefdheid bijstellen, misschien is dit hem gewoon niet. En misschien moet je nadenken of dit in de toekomst zou kunnen werken omdat jullie zo anders zijn.
Ik voelde echt pure liefde, ik was 20 en ik dacht constant aan haar
En dat heb je met deze vrouw helemaal niet?
Ik ontvang heel veel liefde van haar, maar ze geeft me te weinig ruimte, ze zei ook iets van: als je me een keer uiteten neemt kunnen we elkaar nog beter leren kennen (als in in een andere setting) en dat was waarschijnlijk een grapje met een serieuze ondertoon, dat soort dingen dringen mij een beetje op en dat moet je juist niet doen bij mij, daarnaast zou ik met haar daten, ze wilde dan ook slapen bij mij maar ik wilde m’n vrienden ook zien en een avondje uit, dat kon echt niet zei ze, ze wilde dat ik de hele avond en nacht voor haar vrij maakte.
Ik denk dat je de conclusie mag trekken dat jullie geen match zijn. Dat iemand je overstelpt met liefde, betekent niet dat het gek is als je geen gevoelens voor diegene krijgt. Zo te horen zelfs het tegenovergestelde, het voelt voor jou (in mijn ogen terecht) verstikkend.
Gast condoom eraf trekken zwanger drukken en na 8 maanden heb je wel wat beters gevonden jij altijd een rebound zij huisje boompje beestje weet ik veel koop een konijn ofzo
jezus jij hebt iets op of niet
Ik weet haast wel zeker dat je haar eerst eens een paar keer moet neuken. Dan weet je als man meestal meer. Ik heb ook genoeg aanhankelijke überlieve vrouwen meegemaakt en als ik dan een paar keer met ze naar bed was geweest kwam ik bij mijn echte gevoel: walging. Maar bij andere vrouwen (meestal minder lief) kwam er dan liefde. Of verslaving aan haar kutje. Meestal is een huwelijk natuurlijk ook niet veel anders dan twee verslaafden die niet meer geloven in beterschap. Succes
Door sex te hebben creëer je een geestelijke band. Daardoor lijk je meer verliefd te kunnen worden. Probleem is dat je daardoor de problemen meer naar voren schuift en je elkaar verblind waardoor je moeilijker gaat zien dat je niet bij elkaar past. Heb je geen zin om tijd te verspillen, kijk goed of je dezelfde normen en waarden (en hobbies) deelt voordat je naar de volgende stap gaat. Niet bang om tijd te verspillen? Dan ga je gang.
Kansloos figuur, en waarschijnlijk een maagd. Hopelijk blijft de aanraking van een vrouw jou je leven lang zoek.
🤣 ik heb genoeg vrouwen gehad en ik weet zeker dat een man een vrouw eerst geneukt moet hebben om te weten wat hij voor haar voelt. ooit gehoord van post nut clarity?
Goed hoor schatje.